IBPBI/1/415-1126/12/ESZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 grudnia 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-1126/12/ESZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 11 września 2012 r.), uzupełnionym w dniu 27 listopada 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie momentu uzyskania przychodów (dochodów) uzyskiwanych przez akcjonariusza z tytułu uczestnictwa w spółce komandytowo-akcyjnej ze źródła przychodów pozarolnicza działalność gospodarcza oraz uiszczenia zaliczki na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych z tego źródła - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie momentu uzyskania przychodów (dochodów) uzyskiwanych przez akcjonariusza z tytułu uczestnictwa w spółce komandytowo-akcyjnej ze źródła przychodów pozarolnicza działalność gospodarcza oraz uiszczenia zaliczki na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych z tego źródła. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 15 listopada 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-1125/12/ESZ, IBPBI/1/415-1126/12/ESZ, IBPBI/2/423-1187/12/AK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 27 listopada 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, osoba fizyczna, polski rezydent podatkowy (dalej jako: "Akcjonariusz", "Wnioskodawca"), rozważa możliwość prowadzenia działalności gospodarczej za pośrednictwem spółki komandytowo-akcyjnej (dalej jako: "SKA"), jako jej akcjonariusz. Komplementariuszem w SKA będzie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce. Niewykluczone, że z tytułu uczestnictwa w SKA, Wnioskodawca będzie osiągać przychód w postaci dywidendy. Zysk wypracowany przez SKA będzie wypłacany akcjonariuszom SKA, po podjęciu uchwały przez walne zgromadzenie akcjonariuszy o podziale zysku i jego przeznaczeniu na wypłatę dywidendy oraz po wyrażeniu zgody przez komplementariusza, zgodnie z wymogami Kodeksu spółek handlowych. Jednocześnie niewykluczone, że SKA stanie się wspólnikiem spółki jawnej (dalej jako: "Spółka Jawna"). Niewykluczone również, że akcjonariuszem SKA stanie się nowozałożona spółka z o.o. (dalej jako: "Spółka z o.o."), której jedynymi wspólnikami byłyby osoby fizyczne, w tym Wnioskodawca.

W latach 2007 - 2009 Spółka Jawna zawarła z bankiem 9 umów dotyczących zawierania i rozliczania transakcji opcji walutowych. Część transakcji została rozliczona przez Spółkę Jawną i bank. Jednakże na tle rozliczeń kolejnych transakcji bank wysuwał wobec Spółki Jawnej roszczenia w kwotach znacznie przekraczających zastrzeżony w transakcjach tzw. wyłącznik zysku. Początkowo Spółka Jawna regulowała żądania banku. Jednak gdy żądania banku zaczęły przewyższać zastrzeżony "wyłącznik zysku", jak i ewentualną kwotę rozliczenia, Spółka Jawna zaprzestała płatności. Bank powołując się na rzekome naruszenie przez Spółkę Jawną postanowień zawartych transakcji, w styczniu 2009 r. w piśmie zatytułowanym "Oświadczenie o wcześniejszym rozwiązaniu Umowy Ramowej i Umowy Zabezpieczającej oraz transakcji zawartych na podstawie Umowy Ramowej" rozwiązał obowiązujące między stronami dwie transakcje i ustalił tzw. kwotę rozliczenia (zobowiązanie Spółki Jawnej) na poziomie kwoty X oraz wezwał Spółkę Jawną do zapłaty ww. kwoty w terminie 3 dni. Tym samym, w ocenie banku. Spółka Jawna zobowiązana była zapłacić bankowi określoną kwotę X PLN.

Na tle powyższych rozliczeń wywiązał się spór sądowy pomiędzy Spółką Jawną a bankiem, w ramach którego Spółka Jawna kwestionuje wysokość kwoty X PLN, tj. kwoty zobowiązania wobec banku. W wyniku sporu najprawdopodobniej dojdzie do zawarcia porozumienia/ugody, na mocy której bank umorzy Spółce Jawnej część lub całość zobowiązania wobec banku z tytułu rozliczenia umów opcyjnych. Tym samym, dopiero w wyniku zawarcia porozumienia/ugody znana będzie kwota zobowiązania Spółki Jawnej wobec banku z tytułu rozliczenia umów opcyjnych, jak i kwota ewentualnie umorzonego zobowiązania Spółki Jawnej. Z tytułu ewentualnego umorzenia części/całości zobowiązania po stronie Spółki Jawnej powstanie przychód, który z uwagi na transparentność podatkową spółek osobowych, będzie przypisany wspólnikom Spółki Jawnej, tj. SKA, a w konsekwencji (również z uwagi na transparentność SKA) Wnioskodawcy i/lub Spółce z o.o.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z dnia 22 listopada 2012 r. wskazano m.in., iż:

* umowy dotyczące zawarcia i rozliczania transakcji opcji walutowych, zostały zawarte przez Spółkę Jawną (której wspólnikiem ma być spółka komandytowo-akcyjna, której akcjonariuszem może zostać Wnioskodawca, przy czym niewykluczone jest również, że akcjonariuszem SKA stanie się nowozałożona Spółka z o.o., której jedynymi wspólnikami byłyby osoby fizyczne, w tym Wnioskodawca) w ramach wykonywania przez tę spółkę działalności gospodarczej,

* obrót pochodnymi instrumentami finansowymi (opcjami walutowymi) nie jest przedmiotem prowadzonej przez Spółkę Jawną pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować przychód Wnioskodawcy z tytułu uczestnictwa w SKA, jako akcjonariusza.

Czy Wnioskodawca jako akcjonariusz w SKA, będący osobą fizyczną, rozlicza przychód uzyskany z tytułu udziału w zysku (z dywidendy) w tej spółce poprzez zapłatę zaliczki na podatek dochodowy tylko za miesiąc, w którym powstanie po Jego stronie przychód, tj. za miesiąc, w którym podjęta zostanie uchwała o wypłacie dywidendy.

(pytania oznaczone we wniosku nr 1 i 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, należy odnieść się do analizy statusu prawnego akcjonariusza w spółce komandytowo akcyjnej, zwłaszcza w kontekście powstania obowiązku podatkowego z tytułu wypłaty dywidendy (zaliczki na poczet zysku, dywidendy), w rozumieniu prawa handlowego, tj. Kodeksu spółek handlowych oraz zasad ustalania zaliczek na podatek dochodowy.

Zgodnie z art. 126 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm., dalej "k.s.h."), w zakresie stosunku prawnego akcjonariuszy w spółce komandytowo-akcyjnej stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące spółki akcyjnej. Konsekwencją tej regulacji jest to, że na podstawie art. 347 § 1 w zw. z art. 126 § 1 pkt 2 k.s.h. prawo do udziału w zysku akcjonariusza spółki powstaje dopiero z chwilą wykazania tego zysku w sprawozdaniu finansowym spółki, zbadanym przez biegłego rewidenta i jego przeznaczenia, przez zgromadzenie wspólników, do wypłaty akcjonariuszom. Oznacza to, że prawo do dywidendy (w rozumieniu k.s.h., a nie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), powstaje wtedy, gdy odpowiednia część zysku została przeznaczona do podziału przez walne zgromadzenie. Wcześniej akcjonariusz nie ma skutecznego roszczenia o jego wypłatę (zgodnie z art. 146 § 2 pkt 2 k.s.h. uchwała o podziale zysku spółki pomiędzy jej akcjonariuszami wymaga zgody wszystkich jej komplementariuszy).

Jednocześnie w świetle art. 349 k.s.h. walne zgromadzenie może wypłacić akcjonariuszom zaliczki na poczet spodziewanej dywidendy, jeśli zostaną spełnione przesłanki określone w tym przepisie. Do zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy stosuje się odpowiednio przepisy art. 347 k.s.h.

W związku z powyższym, w świetle przepisów k.s.h., akcjonariuszowi spółki komandytowo - akcyjnej przysługuje dywidenda, zaliczka na poczet dywidendy (zysku) tylko wtedy, gdy komplementariusze podejmą uchwałę o podziale zysku lub o wypłacie zaliczek na poczet zysku. Z chwilą podjęcia uchwały o podziale zysku (po spełnieniu określonych w k.s.h. przesłanek) lub wypłacie zaliczek na poczet zysku, akcjonariusz nabywa wierzytelność o wypłatę należnej mu części zysku (dywidendy), bądź zaliczki na poczet zysku (dywidendy). Wierzytelność ta, jest skonkretyzowana przedmiotowo i podmiotowo i od momentu powstania przyjmuje postać roszczenia o wypłatę dywidendy (tak I. Komarnicki, Prawo akcjonariusza do udziału w zysku, Warszawa 2007, str. 1 i nast).

Wypłacona dywidenda lub zaliczka na jej poczet, stanowi przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jest bowiem przychodem z udziału w spółce niebędącej osobą prawną w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm., dalej "ustawa PIT".)

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy PIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Wnioskodawca zauważa, że sposób powstawania przychodu u akcjonariusza spółki komandytowo - akcyjnej nie pozostaje bez wpływu na zastosowanie wobec Niego przepisów nakładających obowiązek wpłacania zaliczek na podatek dochodowy na podstawie art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy PIT, jako konsekwencji uznania, że uzyskuje on przychody, których źródłem jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z tym przepisem, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h. Następnie zgodnie z art. 44 ust. 3 pkt 1 ustawy PIT, podatnik prowadzący działalność gospodarczą ma obowiązek uiszczania co miesiąc zaliczek na podatek dochodowy, począwszy od miesiąca w którym dochód ten przekroczył kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku.

Artykuł 44 ust. 1 pkt 1 ustawy PIT odwołuje się do art. 14, który w ust. 1 zdanie pierwsze, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W przypadku przychodów z tej działalności nie jest istotny moment otrzymania pieniędzy (wartości pieniężnych). Przychodem są bowiem kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane. W ocenie Wnioskodawcy zasadnicze znaczenie ma zatem ustalenie pojęcia "kwota należna", bowiem znaczenie tego pojęcia oddziałuje bezpośrednio na możliwość prawidłowego zrozumienia przychodu z działalności gospodarczej. Wnioskodawca, w ślad za ugruntowanym poglądem sądów administracyjnych wyrażonym w orzecznictwie, uważa, że w przepisach podatkowych brak jest definicji pojęcia "kwota należna". Z uwagi na powyższe, konieczne jest odwołanie się do wykładni językowej. W myśl Słownika języka polskiego - "należny" to "przysługujący, należący się komuś". Z kolei czasownik "należeć się" oznacza tyle, co "przysługiwać komuś, stanowić dług, powinność, zapłatę". W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, nie można mówić o powstaniu przychodu, jeśli nie było podstawy prawnej, na mocy której podmiot (u którego ma powstać przychód, tj. Wnioskodawca) może się skutecznie domagać świadczenia od drugiego podmiotu. "Kwoty należne" są to te przychody, które wynikają ze źródła przychodów, jakie stanowi działalność gospodarcza, i które w następstwie prowadzenia tej działalności stają się wymagalną wierzytelnością, choćby faktycznie środków z tego tytułu jeszcze nie uzyskano. Termin "kwota należna" jest w tym ujęciu tożsamy z pojęciem "wymagalne świadczenie (wierzytelność)". Co więcej, jak wskazują sądy administracyjne, podobnie w orzecznictwie sądowym rozumiany jest analogiczny zwrot normatywny zawarty w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, a mianowicie "przychód należny", przez który rozumie się wszelkie przysporzenia majątkowe - aktywa, które przysługują podatnikowi w sensie cywilnoprawnym, niezależnie czy już zostały zrealizowane na jego rzecz, czy też stanowią wierzytelność.

Wnioskodawca wskazuje, że ustawodawca zarówno w art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w nim bowiem ten zwrot normatywny jest zawarty, jak i w art. 14 ust. 1 ustawy PIT w sposób wyraźny powiązał moment powstania obowiązku podatkowego z chwilą wymagalności świadczenia, co w zakresie przychodów z działalności gospodarczej jest cechą charakterystyczną podatków dochodowych (por. P. Ostojski, Przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, komentarz do wyroku WSA w Poznaniu z 29 czerwca 2010 r., I SA/Po 264/10, Jurysdykcja Podatkowa 2011, nr 1, str. 73).

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w sytuacji gdy u akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej w trakcie roku podatkowego nie powstaje przychód należny, to tym samym nie ma uzasadnienia dla zastosowania art. 44 ust. 1 i ust. 3 ustawy PIT, bowiem przychód ten powstanie dopiero w momencie powstania roszczenia akcjonariusza o wypłatę dywidendy/zaliczki na poczet dywidendy (zysku). Uwzględniając powyższe, ponieważ zgodnie z art. 44 ust. 3 pkt 1 ustawy PIT obowiązek wpłacania zaliczki powstaje dopiero z miesiącem, w którym dochód podatnika przekroczył kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku, to w sytuacji gdy akcjonariusz nie uzyska przychodu (dochodu) w ciągu roku podatkowego, obowiązek uiszczania zaliczek de facto nie powstanie. Natomiast uzyskanie przychodu (np. w wyniku podjęcia uchwały o wypłacie dywidendy/zaliczki na poczet dywidendy (zysku)), rodzi obowiązek wpłacenia zaliczki za ten miesiąc, w którym dochód powstał i wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym.

Wnioskodawca wskazał, iż w odniesieniu do akcjonariusza SKA będącego osobą fizyczną, kwota przyznanej Mu przez walne zgromadzenie SKA dywidendy, na podstawie uchwały o podziale zysku tej spółki, będzie stanowić przychód z działalności gospodarczej, od którego należy odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy, stosownie do art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za miesiąc, w którym powstał. U Wnioskodawcy, jako akcjonariusza SKA przychód z tytułu dywidendy powstaje w momencie w którym przychód ten staje się należny, tj. w momencie podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie SKA o wypłacie dywidendy albo - jeżeli określony został dzień dywidendy - w tym dniu.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z dnia 22 listopada 2012 r., Wnioskodawca wskazał jednoznacznie, iż Jego zdaniem przychód u akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej powstanie w momencie powstania przychodu należnego, tj. w miesiącu, w którym zapadnie uchwała o wypłacie dywidendy (lub w miesiącu, w którym ogłoszono dzień dywidendy) i za ten miesiąc akcjonariusz będzie zobowiązany uiścić zaliczkę na podatek dochodowy z tego tytułu. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż w świetle art. 22 k.s.h. spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. Istotą spółki jawnej jest prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, we własnym imieniu, a więc prowadzenie/wykonywanie działalności gospodarczej w celu osiągania zysków. Tym samym wszelka aktywność gospodarcza spółki jawnej będzie wykonywaniem działań w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa, czyli w ramach wykonywania przez tę spółkę działalności gospodarczej. W rezultacie, w ocenie Wnioskodawcy, wszelkie czynności podejmowane przez spółkę jawną są czynnościami wykonywanymi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca powołał:

* uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie 7 sędziów z dnia 16 stycznia 2012 r., sygn. akt II FPS 1/11,

* wyroki NSA z dnia 20 września 2007 r., sygn. akt II FSK 1028/06, z dnia 10 stycznia 2012 r., sygn. akt II FSK 1326/10, z dnia 19 grudnia 2011 r., sygn. akt II FSK 902/10, z dnia 5 maja 2011 r., sygn. akt II FSK 2148/09, II FSK 2149/09, II FSK 2126/09, z dnia 30 marca 2011 r., sygn. akt II FSK 1925/09,

* interpretację ogólną przepisów prawa podatkowego z dnia 11 maja 2012 r., wydaną przez Ministra Finansów Znak: DD5/033/1/12/KSM/DD-125,

* wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 lipca 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 1063/09,

* wyroki WSA w Warszawie z dnia 5 marca 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 1629/09, z dnia 15 czerwca 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 2682/10, III SA/Wa 2683/10,

* wyrok WSA w Gdańsku z dnia 5 lutego 2009 r., sygn. akt I SA/Gd 771/08.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, iż w interpretacji indywidualnej wydanej dla Wnioskodawcy przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 13 grudnia 2012 r. Znak IBPBI/1/415-1125/12/ESZ wskazano, m.in. iż w związku z uczestnictwem jako akcjonariusz w spółce komandytowo-akcyjnej Wnioskodawca może uzyskiwać za pośrednictwem tej Spółki przychody z różnych źródeł przychodów, w tym także z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Odnosząc się zatem do kwestii momentu uzyskania oraz opodatkowania dochodów uzyskanych przez Wnioskodawcę w związku z Jego uczestnictwem w spółce komandytowo-akcyjnej ze źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność stwierdzić należy, iż w myśl art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia "przychód należny". Dokonując wykładni językowej tego pojęcia zauważyć należy, iż w myśl Słownika języka polskiego "należny", to "przysługujący, należący się komuś", zaś czasownik "należeć się" oznacza "przysługiwać komuś, stanowić dług, powinność, zapłatę".

Przychody należne, o których mowa w cyt. art. 14 ust. 1 ww. ustawy, to zatem wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia.

W przypadku akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej o przychodzie należnym ze źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, można mówić wtedy, gdy powstaje po jego stronie prawo do domagania się wypłaty przysługującego mu z tytułu udziału w spółce zysku, którym w przypadku akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej jest dywidenda. Zgodnie bowiem z art. 126 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm., dalej "k.s.h.")., w zakresie stosunku prawnego akcjonariuszy w spółce komandytowo-akcyjnej stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące spółki akcyjnej.

Konsekwencją tej regulacji jest to, że na podstawie art. 347 § 1 w zw. z art. 126 § 1 pkt 2 k.s.h. prawo do udziału w zysku akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej powstaje dopiero z chwilą wykazania tego zysku w sprawozdaniu finansowym spółki, zbadanym przez biegłego rewidenta i jego przeznaczenia, przez zgromadzenie wspólników, do wypłaty akcjonariuszom. Przy czym, na mocy art. 348 § 2 k.s.h., uprawnionymi do dywidendy za dany rok podatkowy są akcjonariusze, którym przysługiwało prawo do akcji w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku lub akcjonariusze, którym przysługiwały akcje na dzień dywidendy. Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż w dniu podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie spółki komandytowo-akcyjnej o wypłacie dywidendy (bądź, jeżeli w uchwale określony został inny dzień dywidendy - w tym dniu), przychód akcjonariusza z tytułu udziału w tej spółce staje się przychodem należnym, w wysokości przyznanej mu dywidendy, która jednocześnie będzie stanowić podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym. W przypadku natomiast, gdy przez upoważnione organy spółki, w trybie przewidzianym w odrębnych przepisach, akcjonariuszowi spółki komandytowo-akcyjnej zostanie przyznana zaliczka na poczet dywidendy, przychód z tego tytułu, w wysokości przyznanej zaliczki, należy rozpoznać w momencie przyznania tej zaliczki w prawnie przewidzianej formie (np. na podstawie uchwały) przez upoważnione organy spółki. Bez znaczenia dla powstania przychodu należnego ze źródła przychodu jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza pozostaje moment faktycznej wypłaty tej dywidendy (zaliczki na poczet dywidendy).

Konsekwencją powyższego jest obowiązek uiszczenia przez akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej zaliczki na podatek dochodowy za miesiąc, w którym powstał u niego przychód należny, tj. za miesiąc, w którym została podjęta uchwała o przyznaniu mu dywidendy, bądź określony został dzień dywidendy lub przyznana zaliczka na poczet dywidendy.

Zgodnie bowiem z art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Przy czym, w myśl art. 44 ust. 3 ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne. Wysokość zaliczek, z zastrzeżeniem ust. 3f, ustala się w następujący sposób:

1.

obowiązek wpłacania zaliczki powstaje, poczynając od miesiąca, w którym dochody te przekroczyły kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku,

2.

zaliczkę za ten miesiąc stanowi podatek obliczony od tego dochodu według zasad określonych w art. 26, 27 i 27b,

3.

zaliczkę za dalsze miesiące ustala się w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek za miesiące poprzedzające.

Zgodnie natomiast z art. 44 ust. 3f ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, opodatkowani na zasadach określonych w art. 30c, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje właściwy naczelnik urzędu skarbowego, zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonym zgodnie z art. 30c, a sumą należnych zaliczek za poprzednie miesiące, z uwzględnieniem art. 27b.

Zaliczki miesięczne od dochodów wymienionych w ust. 1, wpłaca się w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczki kwartalne podatnicy wpłacają w terminie do 20 dnia każdego miesiąca następującego po kwartale, za który wpłacana jest zaliczka. Zaliczkę za ostatni miesiąc lub ostatni kwartał roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 stycznia następnego roku podatkowego. Podatnik nie wpłaca zaliczki za ostatni miesiąc lub odpowiednio kwartał, jeżeli przed upływem terminu do jej wpłaty złoży zeznanie i dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 45 (art. 44 ust. 6 ww. ustawy).

Natomiast w art. 45 ust. 1 ww. ustawy został określony obowiązek składania zeznań o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty), zgodnie z którym podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8. W terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c (art. 45 ust. 1a pkt 2 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., iż Wnioskodawca zamierza zostać akcjonariuszem spółki komandytowo-akcyjnej. Z tego tytułu będzie uzyskiwał przychód w postaci dywidendy, który może stanowić przychód m.in. ze źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż za moment uzyskania przez Wnioskodawcę przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej uznać należy dzień podjęcia uchwały o przyznaniu dywidendy, bądź określony w tej uchwale dzień dywidendy lub dzień przyznania zaliczki na poczet dywidendy. Przychód ten należy wykazać w wysokości przyznanej Wnioskodawcy kwoty dywidendy (zaliczki na poczet dywidendy). W konsekwencji, za miesiąc w którym zostanie podjęta ww. uchwała, określony dzień dywidendy, bądź przyznana zaliczka na poczet dywidendy, Wnioskodawca zobowiązany będzie uiścić zaliczkę na podatek dochodowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w pozostałym zakresie będącym przedmiotem złożonego wniosku zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl