IBPBI/1/415-1101/13/JS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 stycznia 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-1101/13/JS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 28 października 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 4 listopada 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków poniesionych tytułem zapłaty za usługi świadczone przez męża Wnioskodawczyni w ramach działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków poniesionych tytułem zapłaty za usługi świadczone przez męża Wnioskodawczyni w ramach działalności gospodarczej.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni, jako osoba fizyczna, prowadzi działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności jest sprzedaż detaliczna wyrobów farmaceutycznych i działalność pokrewna. W prowadzonej aptece Wnioskodawczyni zatrudnia magistrów i techników farmacji na podstawie umów o pracę.

Mąż Wnioskodawczyni, będący magistrem farmacji i posiadający prawo do wykonywania zawodu farmaceuty, zamierza założyć działalność gospodarczą i w ramach tej działalności świadczyć usługi m.in. w zakresie:

* zarządzania i kierowania w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej (kod PKD 74.14.B),

* sprzedaży detalicznej wyrobów farmaceutycznych prowadzonej w wyspecjalizowanych sklepach (kod PKD 47.73.Z),

* doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (kod PKD 74.14.A),

* działalności komercyjnej pozostałej, gdzie indziej niesklasyfikowanej (kod PKD 74.87. B).

Usługi te byłyby świadczone dla co najmniej dwóch aptek - w tym apteki Wnioskodawczyni i udokumentowane wystawioną fakturą. Małżonkowie pozostają w ustroju rozdzielności majątkowej małżeńskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki z tytułu świadczonych przez męża na rzecz mojej apteki usług będą stanowiły dla mnie podatkowe koszty uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przepisy o swobodzie działalności gospodarczej nie zabraniają zawierania umów pomiędzy przedsiębiorcami, którzy pozostają w związku małżeńskim. W takim przypadku nie znajduje zastosowania zapis art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym nie stanowi kosztów uzyskania przychodu praca współmałżonka. Usługi świadczone przez małżonka na rzecz mojego przedsiębiorstwa, wykonywane w ramach działalności gospodarczej i dokumentowane fakturami VAT, będą kosztem podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* musi pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* musi być właściwie udokumentowany.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wartości pracy własnej podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników.

Powyższy przepis wyłącza z kosztów uzyskania przychodów wartość własnej pracy podatnika, jego małżonka oraz małoletnich dzieci. Przy czym, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia "wartość pracy". Należy jednak przyjąć, iż pojęcie to obejmuje wartość wszelkiego rodzaju pracy świadczonej przez ściśle określone osoby (w tym małżonka podatnika) na rzecz zatrudniających je podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, niezależnie do tego, czy praca jest świadczona na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej, czy też bez podstawy prawnej.

Zauważyć jednakże należy, że w sytuacji gdy każdy z małżonków prowadzi odrębnie działalność gospodarczą i w jej ramach wykonuje usługi na rzecz działalności (firmy) małżonka, to wykonanie tych usług nie stanowi pracy własnej małżonka. Mamy tu bowiem do czynienia z dwoma odrębnymi podmiotami gospodarczymi. Każdy z małżonków, jako odrębny przedsiębiorca, będzie wykonywał usługi dla firmy drugiego małżonka i wystawiał faktury za wykonane usługi. W przypadku, gdy każdy z małżonków samodzielnie prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, czyli jest odrębnym przedsiębiorcą i w zakresie tych działalności zawierane są transakcje, transakcje te rodzą takie same następstwa, jak każda inna transakcja dokonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Transakcje te bowiem następują w oparciu o stosunek prawny łączący dwa odrębne podmioty gospodarcze, a nie małżonków jako osoby fizyczne. Jednakże zawieranie tego typu transakcji podporządkowane jest określonym w ww. ustawie wymogom. Małżonkowie prowadzący odrębnie działalność gospodarczą i dokonujący między sobą ww. transakcji powinni mieć na względzie treść przepisów art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczących transakcji między podmiotami powiązanymi. Stosownie bowiem do treści art. 25 ust. 5 w związku z art. 25 ust. 1 i 4 ww. ustawy, jeżeli w wyniku powiązań o charakterze rodzinnym zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi indywidualnie działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności jest sprzedaż detaliczna wyrobów farmaceutycznych i działalność pokrewna. W prowadzonej aptece Wnioskodawczyni zatrudnia magistrów i techników farmacji na podstawie umów o pracę.

Mąż Wnioskodawczyni, będący magistrem farmacji i posiadający prawo do wykonywania zawodu farmaceuty, zamierza założyć działalność gospodarczą i w ramach tej działalności świadczyć usługi m.in. w zakresie:

* zarządzania i kierowania w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej,

* sprzedaży detalicznej wyrobów farmaceutycznych prowadzonej w wyspecjalizowanych sklepach,

* doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania,

* działalności komercyjnej pozostałej, gdzie indziej niesklasyfikowanej.

Usługi te byłyby świadczone dla co najmniej dwóch aptek - w tym apteki Wnioskodawczyni i udokumentowane wystawioną fakturą. Małżonkowie pozostają w ustroju rozdzielności majątkowej.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że wykonywanie wskazanych we wniosku usług nastąpi w ramach stosunku prawnego łączącego dwa odrębne podmioty gospodarcze. W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ świadczenie usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie jest pracą własną w rozumieniu tego przepisu. Nie należy bowiem utożsamiać pojęcia "pracy własnej" z świadczeniem usług wykonywanych przez małżonka Wnioskodawczyni na Jej rzecz w sytuacji, gdy wykonywane usługi są przedmiotem prowadzonej odrębnie przez małżonka działalności gospodarczej.

W konsekwencji, wydatki wynikające z wystawianych przez małżonka Wnioskodawczyni faktur VAT, będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, jeżeli w istocie zostaną poniesione i spełniać będą przesłanki wskazane w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pamiętać przy tym należy, iż ustalając warunki ww. transakcji, Wnioskodawczyni zobowiązana będzie uwzględniać treść wskazanego powyżej art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze. zm). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl