IBPBI/1/415-1050/12/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 31 sierpnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu wyceny waluty dla celów ustalania różnic kursowych - jest prawidłowe.

W dniu 31 sierpnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie sposobu wyceny waluty dla celów ustalania różnic kursowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Rozlicza się na zasadzie 19% podatku liniowego. W działalności gospodarczej wykorzystuje rachunki bankowe prowadzone w walucie PLN oraz EUR. Wnioskodawca stosuje podatkową metodę rozliczania różnic kursowych oraz wyznacza kolejność rozchodu środków pieniężnych w walucie obcej według metody stosowanej w rachunkowości, tj. FIFO. Wnioskodawca spełnia wymóg z art. 24c ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. nie dokonuje w trakcie roku podatkowego zmian przyjętej kolejności wyceny środków lub wartości pieniężnych.

Na walutowych rachunkach bankowych przeprowadzane są następujące transakcje:

* zakup waluty w banku po kursie wynegocjowanym z bankiem,

* wpływ należności za faktury sprzedaży w EUR,

* zapłata zobowiązań za faktury zakupu w EUR.

Na wyciągach bankowych Wnioskodawcy obok wartości transakcji w walucie bank umieszcza informację o wycenie tej transakcji wyłącznie w sytuacjach, w których zastosował konkretny, rzeczywisty kurs do wyceny operacji, tj. do zakupu po kursie negocjowanym. W pozostałych przypadkach jedyną walutą prezentowaną na wyciągach pozostaje EUR.

Wnioskodawca od dnia 1 stycznia 2012 r. (od dnia wejścia w życie nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) stosuje następujące kursy do wyceny ruchu środków pieniężnych na rachunku walutowym:

* wpływ waluty - kurs wynegocjowany z bankiem jeżeli dochodzi do faktycznego zakupu waluty połączonego z jednoczesnym wypływem środków z rachunku złotowego - bank fizycznie sprzedaje walutę Wnioskodawcy,

* wpływ waluty - kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu środków na rachunek walutowy, jeżeli nie dochodzi do faktycznego przewalutowania środków pieniężnych z EUR na PLN - bank nie dokonuje kupna od Wnioskodawcy,

* kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień rozchodu (wypływu) środków w EUR z rachunku walutowego, jeżeli nie dochodzi do faktycznego przewalutowania z PLN na EUR - bank nie dokonuje sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy.

Wnioskodawca ustala podatkowe różnice kursowe (art. 24c ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych):

* na rachunku bankowym (od własnych środków pieniężnych) poprzez porównanie kursów środków pieniężnych z dnia ich wpływu do kursu środków pieniężnych z dnia ich wypływu stosując ustaloną kolejność rozchodu środków w rachunkowości, tj. FIFO,

* na rozrachunkach poprzez porównanie wartości przychodu należnego w walucie obcej po przeliczeniu na PLN do wartości przychodu w dniu jego otrzymania (według faktycznie zastosowanego kursu waluty),

* na rozrachunkach poprzez porównanie wartości kosztu poniesionego w walucie obcej po przeliczeniu na PLN do wartości tego kosztu z dnia zapłaty (według faktycznie zastosowanego kursu waluty).

W związku z dokonywaniem zakupów w walucie EUR, w celu zabezpieczenia płynności prowadzenia działalności i ograniczenia ryzyka finansowego związanego z różnicami kursów walut, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z bankiem prowadzącym jego rachunki złotowe i walutowe zawarł umowę ramową w zakresie zawierania i wykonywania transakcji dotyczących operacji finansowych oraz sprzedaży papierów wartościowych ze zobowiązaniem do ich odkupu. Wnioskodawca zamierza w ramach tej umowy zawierać kontrakty terminowe forward przeprowadzane z fizyczną dostawą waluty lub rozliczane, jako różnice kursowe. Wpis do ewidencji działalności gospodarczej Wnioskodawcy nie zawiera wpisów dotyczących działalności finansowej i ubezpieczeniowej sklasyfikowanych w PKD 2007 w dziale 66.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy mogę stosować średni kurs NBP ogłoszony na dzień poprzedzający dzień przeprowadzenia operacji do wyceny operacji na rachunku walutowym EUR, a w konsekwencji do ustalenia różnic kursowych według metody podatkowej, w sytuacjach, w których nie dochodzi do faktycznego zakupu lub sprzedaży środków pieniężnych w walutach obcych połączonych z przeliczeniem wartości waluty wyrażonej pierwotnie w innej walucie.

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 24c ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursy waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Jak wynika z treści tego przepisu, a w szczególności porównania jego brzmienia z brzemieniem obowiązującym do 31 grudnia 2011 r., nowelizacja wprowadza swojego rodzaju ograniczenie do uwzględniania dla celów obliczania podatkowych różnic kursowych kursu faktycznie zastosowanego, do konkretnych przypadków wymienionych w zdaniu pierwszym ww. przepisu, tj. do sytuacji sprzedaży lub kupna waluty obcej, otrzymania należności lub zapłaty zobowiązania w walucie obcej, czyli do sytuacji, w których dojdzie w rzeczywistości do zastosowania konkretnego, faktycznego kursu walutowego. Ponieważ ustawodawca nie zawarł w ustawie definicji kursu faktycznie zastosowanego, celowym jest posłużenie się jego wykładnią językową. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego (Słownik języka polskiego PWN, Wydanie nowe, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2006) pojęcie "faktyczny - należy rozumieć jako rzeczywisty, realny, istotny", podczas gdy "zastosować - zastosowywać, oznacza użyć czegoś w jakiejś sytuacji".

W świetle powyższego należy stwierdzić, że faktycznie zastosowany kurs waluty jest kursem, który był w istocie rzeczywiście, realnie zastosowany. Kurs waluty mógł być rzeczywiście (realnie) zastosowany tylko wtedy, gdy na jego podstawie w oparciu o wyrażoną w nim cenę waluty, doszło do przeprowadzenia operacji finansowej przewalutowania - do wyrażenia w danej walucie wartości pieniężnej określonej pierwotnie w innej walucie. Cechy faktycznego zastosowania kursu nie można odnosić do sytuacji gdy w istocie nie dochodzi do zmiany waluty, gdyż nie następuje rzeczywiste wyrażenie w określonej walucie. Co najwyżej, jest to potencjalnie możliwy do zastosowania kurs, ale nie jego rzeczywiste zastosowanie do konkretnej operacji. Wnioskodawca uważa, że kurs potencjalnie możliwy do zastosowania (gdyby na dany dzień doszło do faktycznego zakupu lub sprzedaży) nie może być rozumiany jako kurs faktycznie zastosowany i dlatego właściwym jest stosowanie średniego kursu ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień przeprowadzenia operacji.

W konsekwencji w opinii Wnioskodawcy, od dnia 1 stycznia 2012 r. należy stosować odpowiednio:

* kurs średni ogłoszony przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu środków w walucie obcej na rachunek walutowy (otrzymanie należności z tytułu sprzedaży),

* kurs średni ogłoszony przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wypływu środków w walucie obcej z rachunku walutowego (zapłata zobowiązań z tytułu poniesienia kosztu)

dla wszystkich operacji dotyczących sytuacji, w których nie dochodzi do faktycznej zmiany waluty poprzedzonej wyceną po rzeczywistym kursie faktycznie zastosowanym.

Wnioskodawca wyraża przekonanie, że wyłącznie faktyczne zastosowanie konkretnego rzeczywistego kursu walutowego połączonego z fizycznym dokonaniem przewalutowania środków pieniężnych powoduje brak możliwości zastosowania kursu ogłoszonego przez NBP na dzień poprzedzający dokonanie operacji.

Dotyczyłoby to operacji przeprowadzanych na rachunku złotowym Wnioskodawcy w następujących sytuacjach:

* wpływu waluty EUR na rachunek złotowy (bank kupi walutę obcą i dokona w momencie wpływu fizycznego przeliczenia wpływu środków z tytułu otrzymywanej należności i dla Wnioskodawcy dostępne będą środki już w walucie krajowej),

* wypływu waluty EUR z rachunku złotowego (bank sprzeda walutę obcą i fizycznie pobierze równowartość w walucie krajowej po konkretnym, rzeczywistym kursie).

W konsekwencji, jeżeli podatnik nie kupuje, ani nie sprzedaje waluty lub nie następuje faktyczne (rzeczywiste) zastosowanie kursu waluty; tj. nie dochodzi do przewalutowania należności lub płaconego zobowiązania wówczas zastosowanie znajdzie kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień operacji zgodnie z art. 24c ust. 4 zdanie drugie ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 - 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.