IBPBI/1/415-1044/13/ESZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 30 września 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 15 października 2013 r.), uzupełnionym 17 stycznia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie konieczności uznania wartości pracy Wnioskodawczyni świadczonej na rzecz spółki cywilnej, której jest wspólnikiem, za przychód z prowadzonej przez nią indywidualnej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 15 października 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie konieczności uznania wartości pracy Wnioskodawczyni świadczonej na rzecz spółki cywilnej, której jest wspólnikiem, za przychód z prowadzonej przez nią indywidualnej działalności gospodarczej. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 3 stycznia 2014 r. Znak: IBPP2/443-968/13/RSz, IBPBI/1/415-1044/13/ESZ, wezwano do jego uzupełnienia, co tez nastąpiło 17 stycznia 2014 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zgodnie z zawartą 4 kwietnia 2013 r. umową spółki cywilnej, każdy ze wspólników wnosi wkład niepieniężny w postaci osobistego świadczenia usług na rzecz spółki. Aneksem do umowy spółki uszczegółowiono, że przez osobiste świadczenie usług na rzecz spółki należy rozumieć osobiste świadczenie pracy. Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem VAT. Na dzień założenia spółki cywilnej prowadziła i nadal prowadzi działalność gospodarczą (usługi transportowe). Rozpoczynając działalność w formie spółki cywilnej Wnioskodawczyni rozszerzyła PKD o usługi jakie będzie świadczyła spółka cywilna tj. PKD (2007) 56.10.Z - restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne oraz 55.10.Z - usługi hotelarskie i podobne usługi związane z zakwaterowaniem. Na koniec każdego miesiąca wspólnicy w drodze uchwały określają wartość pracy w kwocie brutto.

Istotne elementy stanu faktycznego zostały zawarte również w części H poz. 70 wniosku ORD - IN, gdzie wskazano, że na dzień podpisania umowy nie określono wartości wkładu. W trakcie funkcjonowania spółki wspólnicy po zakończeniu każdego miesiąca określają wartość świadczonej przez siebie pracy i dokonują zmiany umowy spółki. Zdarzenia gospodarcze z działalności prowadzonej na własne nazwisko (usługi transportowe) Wnioskodawczyni ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 9 stycznia 2014 r., Wnioskodawczyni wskazała m.in., że:

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy postępuję prawidłowo nie ujmując kwoty z faktury za świadczoną pracę na rzecz spółki w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawczyni, postępuje prawidłowo nie ujmując w podatkowej księdze przychodów i rozchodów prowadzonej dla potrzeb działalności gospodarczej wykonywanej na własne nazwisko (usługi transportowe) faktury za aport, ponieważ spółka cywilna nie zleciła wykonania usługi wspólnikowi jako firmie. Obowiązek wykonania pracy wynika z umowy spółki i określa się go jako aport. Wnioskodawczyni nie otrzyma w zamian żadnego wynagrodzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia "przychód należny". Dokonując wykładni językowej tego pojęcia zauważyć należy, iż w myśl Słownika języka polskiego "należny", to przysługujący, należący się komuś, zaś czasownik "należeć się" oznacza "przysługiwać komuś, stanowić dług, powinność, zapłatę". Przychody należne, o których mowa w cyt. art. 14 ust. 1 ww. ustawy, to zatem wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi indywidualnie działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych, a zdarzenia gospodarcze związane z tą działalnością gospodarczą ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Jednocześnie Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki cywilnej. Zgodnie z zawartą umową spółki cywilnej, każdy ze wspólników wnosi wkład niepieniężny w postaci osobistego świadczenia usług na rzecz spółki, tj. w istocie w postaci osobistego świadczenia pracy. W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawczyni wskazała m.in., że na rzecz spółki cywilnej, której jest wspólnikiem, nie świadczy usług transportowych, lecz świadczy inne usługi, tj. przygotowanie posiłków, obsługa recepcji, sprzątanie, itp. W związku ze świadczeniem usług na rzecz spółki Wnioskodawczyni, poza zapisami zawartymi w umowie spółki, nie jest związana ze spółką żadnymi innymi prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej, w zakresie świadczenia usług transportowych, nie świadczy żadnych usług na rzecz spółki cywilnej, której jest wspólnikiem. Czynności wykonywane przez nią na rzecz spółki ("praca na rzecz spółki") związane są wyłącznie z jej uczestnictwem, jako wspólnika, w spółce i wynikają z zawartej umowy spółki. Ponadto, jak wskazała Wnioskodawczyni, poza umową spółki cywilnej, Wnioskodawczyni nie jest związana ze spółką cywilną żadną inną umową.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że świadczenie pracy na rzecz spółki nie powoduje powstania przychodu należnego z prowadzonej przez Wnioskodawczynię indywidualnie działalności gospodarczej. Nie powstanie zatem w tym zakresie obowiązek ewidencjonowania przychodu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.