IBPBI/1/415-1038/11/RM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 30 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych realizacji projektu w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki - jest prawidłowe.

W dniu 30 września 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych realizacji projektu w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 19 sierpnia 2010 r. Spółka jawna, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, podpisała z Wojewódzkim Urzędem Pracy, zwanym dalej Instytucją Wdrażającą (Instytucja Pośrednicząca II stopnia) umowę o dofinansowanie projektu "Szkolenia Językowe dla Przedsiębiorstw II" w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Umowa przedmiotowa przewiduje, że Instytucja Wdrażająca (Instytucja Pośrednicząca II stopnia) przyznaje Beneficjentowi dofinansowanie na realizacje Projektu w łącznej kwocie nieprzekraczającej 1.040.066,00 PLN, stanowiącej nie więcej niż 86,313% całkowitych wydatków kwalifikowanych Projektu w tym:

W kwocie dofinansowania o której mowa w zdaniu pierwszym nie więcej niż 30.000,00 PLN stanowią środki na wydatki inwestycyjne: tj. przystosowanie drzwi wejściowych do potrzeb osób niepełnosprawnych.

Szczegółowe zestawienie wydatków kwalifikowanych projektu, które mają zostać sfinansowane z wyżej wymienionych środków zawiera załącznik do umowy zwany budżetem.

Uczestnikami kursów szkoleniowych są małe i średnie firmy. Firmy te dokonują wpłat własnych za uczestnictwo w kursie, a ich wkład ma wynieść 165.624,00 zł, stanowiąc tzw. wkład własny do projektu. Zgodnie bowiem z § 4 umowy Beneficjent zobowiązuje się do wniesienia wkładu własnego w kwocie 165.624,00 zł co stanowi 13,687% wydatków kwalifikowanych projektu.

Beneficjenci pomocy publicznej na szkolenia, partycypują tylko w wydatkach objętych regułami pomocy publicznej są to wydatki związane bezpośrednio ze szkoleniami tzn. wynajem sal szkoleniowych, zakup materiałów szkoleniowych, wynagrodzenie lektora, opłaty egzaminacyjne. Beneficjenci ostateczni nie uczestniczą w żaden sposób w pokrywaniu kosztów zarządu tj. wynagrodzenia kierownika projektu, które pokrywane są w całości ze środków dotacyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno sama dotacja, która wpływa na konto spółki jawnej w części pochodzącej ze środków europejskich 85% jak i w formie dotacji celowej z budżetu państwa jest zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dotacja ze środków europejskich jest zwolniona na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 136 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dotacja celowa na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a koszty z niej pokryte nie są kosztami podatkowymi. Zwolnione z opodatkowania jest także na podstawie przedmiotowych przepisów wynagrodzenie wspólnika jako osoby realizującej projekt stanowiąc przychód z działalności gospodarczej nie podlegający opodatkowaniu gdyż wspólnik nie zawierał żadnych umów o prace ani umów cywilnoprawnych (na zawarcie takich umów nie dozwalają przepisy ustawowe).

Kwoty wpłat własnych z prywatnych środków osób uczestniczących w kursach należy potraktować jako przychód firmy w momencie ich wpłaty.

Cześć dotacji przeznaczona na inwestycje (tj. przystosowanie drzwi wejściowych dla potrzeb osób niepełnosprawnych na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednocześnie odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości budynku zwiększonej w związku z przedmiotowym przystosowaniem drzwi wejściowych dla potrzeb osób niepełnosprawnych w części sfinansowanej z przedmiotowej dotacji nie będą stanowiły kosztów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

* dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych - zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,

* ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych - nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Program Operacyjny Kapitał Ludzki jest jednym z programów operacyjnych służących realizacji Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia 2007 - 2013, który został przyjęty decyzją Komisji Europejskiej nr K (2007) 4547 z dnia 28 września 2007 r. Program ten jest współfinansowany z Europejskiego Funduszu Społecznego.

Zgodnie z art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712 z późn. zm.), sposób zapewnienia wieloletniego finansowania programu operacyjnego ze środków pochodzących z budżetu państwa lub ze źródeł zagranicznych określają przepisy o finansach publicznych.

Ustawą z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.), z dniem 1 stycznia 2010 r., wprowadzono szereg zmian w zakresie przepływu środków przeznaczonych na finansowanie programów operacyjnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ww. ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r., ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2 i 4.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

W myśl art. 5 ust. 3 ww. ustawy, do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się m.in. środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a) i b, tj.:

Zgodnie z art. 117 cyt. ustawy, budżet środków europejskich jest rocznym planem dochodów i podlegających refundacji wydatków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich, z wyłączeniem środków przeznaczonych na realizację projektów pomocy technicznej.

W budżecie środków europejskich ujmuje się:

Przy czym w myśl art. 124 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, w tym wydatki budżetu środków europejskich są wydatkami budżetu państwa, które na podstawie art. 186 cyt. ustawy o finansach publicznych mogą być przeznaczone na:

Zgodnie z art. 187 ww. ustawy, za obsługę płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, zwanych dalej "płatnościami", odpowiada Minister Finansów. Przepis art. 200 ust. 1 ww. ustawy stanowi natomiast, iż obsługę bankową płatności prowadzi Bank Gospodarstwa Krajowego w ramach umowy rachunku bankowego zawartej z Ministrem Finansów. Na podstawie art. 202 ust. 1 ww. ustawy, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu są gromadzone na wyodrębnionych rachunkach bankowych. Zauważyć należy, iż zgodnie z art. 204 tej ustawy, środki, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3, są przeznaczone wyłącznie na cele określone w umowie międzynarodowej, przepisach odrębnych lub deklaracji dawcy.

Podkreślić należy, iż w świetle ww. przepisów ustawy o finansach publicznych środki pochodzące z Unii Europejskiej, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego, stanowią odrębną formę środków europejskich przeznaczonych na realizację programów finansowych z udziałem środków europejskich. Jednak zgodnie z cyt. wyżej przepisem art. 186 pkt 2 ustawy o finansach publicznych wydatki z budżetu środków europejskich, są wydatkami budżetu państwa, które mogą być przeznaczone na płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich.

Ponadto zgodnie z art. 126 ustawy o finansach publicznych, dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Natomiast zgodnie z art. 127 ust. 2 pkt 5 tej ustawy, dotacjami celowymi są także środki przeznaczone na współfinansowanie realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich.

Przepisem art. 12 pkt 1 lit. a) tiret pięć ww. ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych, do art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodane zostały pkt 136 i 137, obowiązujące od 1 stycznia 2010 r.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 136 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków, europejskich otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1 pkt 137 ww. ustawy, wolne od podatku są środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka jawna której Wnioskodawca jest wspólnikiem, w dniu 19 sierpnia 2010 r. podpisała z Wojewódzkim Urzędem Pracy, zwanym dalej "Instytucją Wdrażającą" (Instytucją Pośredniczącą II stopnia) umowę o dofinansowanie projektu: "Szkolenia językowe dla Przedsiębiorstw II" w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Dofinansowanie na realizację ww. projektu stanowiącej nie więcej niż 86,313% pochodzi ze środków europejskich oraz z dotacji celowej z budżetu krajowego, natomiast 13,687% pochodzi od firm będących uczestnikami kursów w ramach ww. projektu (beneficjenci ostateczni), które dokonują wpłat własnych. Ze środków ww. dofinansowania pokrywane są m.in. koszty zarządu tj. wynagrodzenie kierownika projektu oraz wydatki inwestycyjne tj. przystosowanie drzwi wejściowych do potrzeb osób niepełnosprawnych. Natomiast ze środków pochodzących od beneficjentów ostatecznych pokrywane są wydatki związane bezpośrednio ze szkoleniem tj. wynajem sal szkoleniowych, zakup materiałów szkoleniowych, wynagrodzenie lektora, opłaty egzaminacyjne.

Mając na względzie przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż środki finansowe pochodzące z wpłat własnych uczestników kursów szkoleniowych za uczestnictwo w kursie w ramach wskazanego we wniosku projektu stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej w formie Spółki jawnej, której Wnioskodawca jest wspólnikiem podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast wskazane we wniosku, a otrzymane dofinansowanie w części pochodzącej:

* ze środków pozyskanych z Unii Europejskiej, stanowi dla Spółki jawnej, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, a tym samym dla Wnioskodawcy, przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 136 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak wskazano bowiem Spółka ta, jest beneficjentem środków pochodzących z Unii Europejskiej,

* z dotacji z budżetu państwa, stanowi przychód podatkowy podlegający zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na mocy art. 21 ust. 1 pkt 129 cyt. ustawy. Zgodnie bowiem z tym przepisem, wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

Odnosząc się natomiast do opodatkowania wynagrodzenia Wnioskodawcy uzyskanego w związku z wykonywaniem czynności kierownika wskazanego we wniosku projektu należy zauważyć, że wspólnicy prowadząc działalność gospodarczą w formie Spółki jawnej uzyskują przychody i ponoszą koszty uzyskania przychodów, które są rozliczane proporcjonalnie do wysokości posiadanych udziałów w tej Spółce. Wspólnicy realizują projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem skoro otrzymane z ww. dofinansowania środki stanowią dla Wnioskodawcy (wspólnika Spółki jawnej) przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym, to tym samym skutki podatkowe otrzymania przez Wnioskodawcę wskazanego we wniosku wynagrodzenia będą tożsame ze skutkami otrzymania przez Spółkę jawną (a w istocie wspólników tej Spółki) dofinansowania do ww. projektu.

Jednocześnie część wskazanego we wniosku dofinansowania, przeznaczona na przystosowanie drzwi wejściowych do potrzeb osób niepełnosprawnych, a więc stanowiąca wydatek inwestycyjny, nie stanowi przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej. Jak bowiem wskazano środki przeznaczone na cele inwestycyjne (zakup lub wytworzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych) nie stanowią przychodu, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do kosztów uzyskania przychodów, stwierdzić należy, iż w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137. Zatem do wydatków pokrytych otrzymanym wsparciem finansowym, zwolnionym od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 oraz 136, zastosowanie znajdzie ww. przepis art. 21 ust. 1 pkt 56. W konsekwencji wydatki ponoszone przez Spółkę jawną w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, które zostały sfinansowane z otrzymanego wsparcia finansowego nie mogą w świetle art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowić kosztów podatkowych.

Odnosząc się natomiast do skutków podatkowych sfinansowania ww. środkami pochodzącymi z dofinansowania wydatku inwestycyjnego tj. przystosowanie drzwi wejściowych do potrzeb osób niepełnosprawnych w budynku stanowiącym środek trwały Spółki jawnej, stwierdzić należy, iż stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych. Wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

W świetle ww. przepisu, wydatki na ulepszenie środków trwałych nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów (nie mogą zostać zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów). Jednakże kosztem tym mogą być co do zasady odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej ulepszonego środka trwałego. Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 8 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl natomiast art. 22g ust. 17 ww. ustawy, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

W świetle wyżej powołanych przepisów, w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, należy stwierdzić, iż w przypadku ulepszenia (przystosowanie drzwi wejściowych do potrzeb osób niepełnosprawnych) środka trwałego (budynku), podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych, będzie wartość początkowa tego środka trwałego podwyższona o wydatki poniesione na jego ulepszenie.

Zgodnie natomiast z art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W świetle treści ww. przepisów, odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od całej wartości początkowej ulepszonego środka trwałego, lecz odpisy te dokonywane od tej części wartości początkowej środka trwałego, która sfinansowana została z otrzymanego a wskazanego we wniosku dofinansowania (nie stanowiącego przychodu podatkowego na podstawie cyt. art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy) nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę w formie Spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Z wyżej przytoczonego przepisu wynika obowiązek prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów lub ksiąg rachunkowych. Jak wskazano we wniosku, Spółka jawna której Wnioskodawca jest wspólnikiem prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, w której obowiązana jest ewidencjonować przychody i koszty mające wpływ na ustalenie podstawy opodatkowania i wysokość należnego podatku. Sposób prowadzenia księgi określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003, Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.). Zawarte w załączniku Nr 1 do ww. rozporządzenia "Objaśnienia do podatkowej księgi przychodów i rozchodów" wskazują w jakich kolumnach wpisywać określone przychody i koszty. Zatem wskazane we wniosku przychody pochodzące z wpłat własnych uczestników kursów szkoleniowych stanowiące jak to wskazano wyżej przychód Spółki jawnej, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, z pozarolniczej działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, winny być ujmowane w prowadzonej przez Spółkę jawną podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Natomiast przychody i koszty, których wysokość nie ma wpływu na podstawę opodatkowania i wysokość należnego podatku, a więc w części objętej zwolnieniem przedmiotowym, nie mogą być w księdze ujmowane. Wynika to m.in. także z treści pkt 13 "Objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów" w myśl którego "Kolumna 13 jest przeznaczona do wpisywania pozostałych kosztów (poza wymienionymi w kolumnach 10-12) z wyjątkiem kosztów, których zgodnie z art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów."

Zgodnie z objaśnieniami do księgi jedynym miejscem, gdzie fakultatywnie można księgować dochody zwolnione z opodatkowania jest kolumna 16 (uwagi), gdzie mogą być ujęte faktycznie otrzymane przez podatnika przychody. Poza tą kolumną ww. dochody oraz wydatki nie powinny być w księdze ewidencjonowane, jako nie mające wpływu na ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku dołączono dokument źródłowy. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.