IBPBI/1/415-1038/10/AB - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów producenta filmowego wydatków związanych z produkcją filmu, sfinansowanych ze środków otrzymanych od koproducenta.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 20 stycznia 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-1038/10/AB Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów producenta filmowego wydatków związanych z produkcją filmu, sfinansowanych ze środków otrzymanych od koproducenta.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 11 października 2010 r.), uzupełnionym w dniach 23 i 30 grudnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawczyni (producenta filmu), wydatków związanych z produkcją filmu sfinansowanych ze środków otrzymanych od koproducenta - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 października 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie m.in. dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawczyni (producenta filmu), wydatków związanych z produkcją filmu sfinansowanych ze środków otrzymanych od koproducenta.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 16 grudnia 2010 r. Znak: IBPBI/1/415-1036/10/AB, IBPP3/443-768/10/BWo wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 23 i 30 grudnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie produkcji filmów i ich dystrybucji. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych rozlicza się na tzw. zasadach ogólnych. Książka przychodów i rozchodów prowadzona jest wg zasady memoriałowej. Wnioskodawczyni jest obecnie w trakcie produkcji filmu dokumentalnego, częściowo finansowanego otrzymanym wkładem finansowym oraz rzeczowym (narzędzia pracy - środki trwałe i wyposażenie) przez koproducentów. Produkcja ma się odbyć wspólnie z dwoma koproducentami w oparciu o środki przewidziane umową i kosztorysem. Pierwszy koproducent wniósł do produkcji wkład własny zgodnie z zawartą umową koprodukcyjną z dnia 26 lipca 2010 r., gdzie dokonał pierwszej wpłaty tego wkładu na konto bankowe producenta. Wniesiony wkład finansowy koproducenta wg umowy, stanowi około 27% całego kosztorysu filmu. W kosztorysie podano specyfikację kosztów produkcji wraz z oznaczeniem finansującego koszt. Koproducent finansuje koszty w wartości netto bez podatku VAT. Natomiast kwotę podatku VAT finansuje producent.

Koproducent jest instytucją kultury zarejestrowaną w Rejestrze Instytucji Kultury prowadzonym przez Województwo X. Producent i koproducent, zgodnie z zawartą umową, podejmują współpracę w dziedzinie produkcji filmowej i zamierzają wyprodukować film dokumentalny. Zamierzają wspólnie organizować, finansować produkcję i uzyskiwać przychody z dystrybucji w proporcjach zgodnie z przysługującym im prawem zawartym w umowie. Drugi z koproducentów wniesie do produkcji wkład rzeczowy w postaci udostępnienia nieodpłatnie sprzętu technicznego, środków trwałych własnych i wyposażenia, w zamian za udział w zyskach z dystrybucji filmu. Z tytułu wniesionych wkładów koproducenci mają nabyć współudział w autorskich prawach majątkowych oraz związany z tym udział w zyskach z tytułu dystrybucji, emisji i wyświetlania filmu.

Przychody z dystrybucji filmu będą przekazywane koproducentowi na podstawie faktur VAT wystawionych w oparciu o raporty sprzedaży przygotowane przez producenta. Producent będzie uzyskiwał przychody w 100%, natomiast koproducenci będą wystawiać faktury na część uzyskanego zysku z dystrybucji. Dodatkowo, producent już w 2010 r. zamierza dokonać sprzedaży reklam na rzecz różnych podmiotów, przed wyprodukowaniem filmu. Zakończenie produkcji filmu planuje się na wiosnę 2011 r. Nie zakłada się w umowie, że koproducenci będą czerpać zyski z przychodu ze sprzedaży reklam. Przychody ze sprzedaży reklam stanowią wyłącznie przychód producenta.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy koszty produkcji filmu poniesione przez Producenta ale sfinansowane z środków finansowych koproducenta, zgodnie z zawartą umową i zgodnie z kosztorysem, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów dla producenta w tej części jaką sfinansował koproducent.

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

Zdaniem Wnioskodawczyni, koszty poniesione przez producenta ale sfinansowane ze środków koproducenta, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów producenta w części sfinansowanej przez koproducenta, ponieważ jest to jego udział w kosztach produkcji filmu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm., w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Przy czym, zasady wyrażane w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczenia kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 tej ustawy).

Powyższy przepis nakazuje podatnikom określać przychody i koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do ich praw w udziale w zysku ze współwłasności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub użytkowania rzeczy lub praw majątkowych.

Z kolei zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów.

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarła umowę koprodukcyjną. Zgodnie z zawartą umową, producent i koproducent, podejmują współpracę w dziedzinie produkcji filmowej i zamierzają wyprodukować film dokumentalny. Zamierzają wspólnie organizować, finansować produkcję i uzyskiwać przychody z dystrybucji w proporcjach, zgodnie z przysługującym im prawem zawartym w umowie. Produkcja filmu ma się odbyć wspólnie z dwoma koproducentami w oparciu o środki przewidziane umową i kosztorysem. W kosztorysie podano specyfikację kosztów produkcji wraz z oznaczeniem finansującego koszt. Jeden z koproducentów wniósł wkład pieniężny, który zostanie przeznaczony na finansowanie produkcji filmu.

W świetle powyższego należy uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym mamy do czynienia ze wspólnym przedsięwzięciem, w którym strony wspólnie, poprzez wkład pracy, wkład finansowy i rzeczowy tworzą wspólne dzieło. Własność tego dzieła przysługuje im w odpowiednich proporcjach, zgodnie z przysługującym im prawem zawartym w umowie. Wkładem tym, ze strony jednego z koproducentów, są przekazane Wnioskodawczyni środki finansowe, przeznaczone na finansowanie produkcji filmu.

W świetle powyższego, koszty produkcji filmu sfinansowane przez koproducenta, nie będą mogły stanowić kosztów uzyskania przychodów w pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię, bowiem nie będą spełniały one podstawowej przesłanki, wynikającej z cytowanego powyżej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. nie będą poniesione (sfinansowane) przez Wnioskodawczynię.

W świetle powyższego, przedstawione przez Wnioskodawczynię stanowisko jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku numerami 1-2 i 4-6 wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl