IBPBI/1/415-102/14/ESZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 kwietnia 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-102/14/ESZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z 23 stycznia 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 28 stycznia 2014 r.), uzupełnionym 28 marca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych otrzymania i wydatkowania wskazanego we wniosku wsparcia finansowego i pomostowego, przyznanego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2014 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych otrzymania i wydatkowania wskazanego we wniosku wsparcia finansowego i pomostowego, przyznanego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 21 marca 2014 r. Znak: IBPBI/1/415-102/14/ESZ, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 28 marca 2014 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 18 września 2013 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej. Na podstawie zawartej w tym samym dniu umowy o udzielenie podstawowego wsparcia pomostowego w ramach projektu współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego, Wnioskodawczyni otrzymała dofinansowanie w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Wsparcie pomostowe wypłacane było w równych miesięcznych transzach (kwota transzy 1.600 zł). Całkowita wartość wsparcia pomostowego wynosi 9.600 zł. W dniu 18 września 2013 r. Wnioskodawczyni zawarła również drugą umowę o udzielenie wsparcia finansowego (dotacji) w ramach ww. projektu, współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego. Kwota dotacji wyniosła 40.000 zł brutto i została przyznana na wydatki inwestycyjne związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 24 marca 2014 r., Wnioskodawczyni wskazała, że:

1. Umowę o przyznanie wsparcia finansowego i pomostowego zawarła ze spółką cywilną, która to spółka na podstawie umowy zawartej z Wojewódzkim Urzędem Pracy realizuje projekt, o którym mowa we wniosku w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki.

2. Projekt realizowany jest w ramach Priorytetu VIII Regionalne kadry gospodarki, Działania 8.1 Rozwój pracowników i przedsiębiorstw w regionie, Poddziałania 8.1.2 Wsparcie procesów adaptacyjnych i modernizacyjnych w regionie.

3. Podstawą prawną otrzymania wsparcia finansowego oraz wsparcia pomostowego jest rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie udzielania pomocy publicznej w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (Dz. U. Nr 239, poz. 1598 z późn. zm.)

4. Ze wsparcia finansowego sfinansowane zostały wydatki na nabycie środków trwałych tj.: pilarki z osprzętem, ostrzałki borazon typ ost (m) nx40, Wielopiły JK-40, Formatówki PF-450. Ze wsparcia pomostowego sfinansowane zostały: składki ZUS, usługi księgowe, reklama, materiały biurowe, opłaty pocztowe, opłaty telekomunikacyjne, opłaty za prowadzenie konta bankowego.

5. Podmiotem przekazującym środki finansowe, o których mowa we wniosku jest ww. spółka cywilna. Środki te w 85% pochodzą z Europejskiego Funduszu Społecznego, a w 15% pochodzą z Budżetu Państwa.

6. Wsparcie finansowe Wnioskodawczyni otrzymała 30 września 2013 r. (32 000 zł) oraz 20 grudnia 2013 r. (8 000 zł). Natomiast wsparcie pomostowe otrzymała w transzach po 1.600 zł co miesiąc w następujących terminach: 30 września 2013 r., 25 października 2013 r., 28 listopada 2013 r., 18 grudnia 2013 r., 21 stycznia 2014 r. oraz 21 lutego 2014 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ww. wydatki inwestycyjne, koszty marketingu i promocji działalności gospodarczej, zakupu materiałów biurowych oraz koszty usług obcych, sfinansowane z dotacji i wsparcia pomostowego mogą zostać uznane (i zaksięgowane) za (jako) koszty podatkowe.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wydatki sfinansowane z dotacji, czy wsparcia pomostowego nie powinny być uznane i księgowane jako koszty działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych lub co do których nie zaniechano poboru podatku podlegają opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, że ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

* dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych - zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,

* ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych - nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Z powyższych przepisów wynika, co do zasady, że wszelkie dofinansowanie otrzymane przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowi przychód z tej działalności. Wyjątek stanowią dofinansowania (w tym dotacje) przeznaczone na pokrycie wydatków inwestycyjnych, tj. na nabycie lub wytworzenie podlegających amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Ze złożonego wniosku wynika, że 18 września 2013 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej. Na podstawie dwóch zawartych w tym samym dniu umów otrzymała wsparcie pomostowe oraz wsparcie finansowe (dotację). Treść wniosku oraz przepisy prawa powołane w części E.3. poz. 61 złożonego wniosku (tekst jedn.: art. 21 ust. 1 pkt 137 oraz art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) wskazują, że Wnioskodawczyni jest uczestnikiem projektu realizowanego przez inny podmiot (spółkę cywilną). Jak bowiem wskazano we wniosku umowę o przyznanie ww. środków finansowych Wnioskodawczyni zawarła ze spółką cywilną, która realizuje projekt, o którym mowa we wniosku na podstawie umowy zawartej z Wojewódzkim Urzędem Pracy w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Spółka ta przekazuje również Wnioskodawczyni środki finansowe.

Program Operacyjny Kapitał Ludzki jest jednym z programów operacyjnych służących realizacji Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia 2007 - 2013, który został przyjęty decyzją Komisji Europejskiej nr K (2007) 4547 z dnia 28 września 2007 r. Program ten jest współfinansowany z Europejskiego Funduszu Społecznego.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 137 ww. ustawy, wolne od podatku są środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240).

Zauważyć należy, że zwolnieniem określonym w art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych objęci są uczestnicy projektu. Przez uczestników projektu, o których mowa w przywołanym wyżej przepisie, należy rozumieć osoby, dla których faktycznie przeznaczona jest pomoc udzielona w ramach projektu.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, że ta część otrzymanego dofinansowania, która nie została (nie) przeznaczona na sfinansowanie wydatków inwestycyjnych, stanowi dla Wnioskodawczyni przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 i 137 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zaznaczyć jednakże należy, że ww. dofinansowanie w części przeznaczonej na wydatki inwestycyjne (a więc przeznaczonej na zakup lub wytworzenie albo ulepszenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych) nie stanowi, jak już wskazano przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji środki te nie mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania.

Odnosząc się natomiast do kwestii wpływu otrzymania ww. środków finansowych na koszty podatkowe, stwierdzić należy, iż w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W myśl art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137. Zatem do wydatków pokrytych otrzymanym wsparciem finansowym, zwolnionym od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 i 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zastosowanie znajdzie ww. przepis art. 23 ust. 1 pkt 56. W konsekwencji (inne niż inwestycyjne) wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię, które zostały sfinansowane z otrzymanego wsparcia finansowego nie mogą w świetle art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowić kosztów podatkowych.

Zatem wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię tytułem opłacenia składek ZUS, zakupu usług księgowych, reklamy, materiałów biurowych, opłat pocztowych, opłat telekomunikacyjnych, opłat za prowadzenie konta bankowego, sfinansowane z otrzymanego wsparcia pomostowego, w świetle treści cyt. powyżej przepisu, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Odnosząc się do kwestii sfinansowania z otrzymanej dotacji wydatków o charakterze inwestycyjnym, związanych z nabyciem środków trwałych, zauważyć należy, że stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty lub prawo wieczystego użytkowania gruntów, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (...). Zatem w świetle treści ww. przepisu, wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w myśl ww. art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie mogą bezpośrednio stanowić kosztów uzyskania przychodów. Kosztem tym (choć pośrednio), mogą być odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej. Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie natomiast do treści art. 22a ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od ustalonej zgodnie z przepisami ustawy wartości początkowej środków trwałych (art. 22f ust. 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Jednakże w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Oznacza to, że jeżeli zakup (wytworzenie) środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej został sfinansowany z otrzymanej na ten cel dotacji do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej nie jest możliwe zaliczenie odpisów amortyzacyjnych.

Zatem w sytuacji, gdy wydatki inwestycyjne w całości zostaną sfinansowane z otrzymanego dofinansowania lub podatnik otrzyma zwrot całości poniesionych wydatków inwestycyjnych, odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych sfinansowane z otrzymanego dofinansowania, w ogóle nie mogą stanowić kosztów podatkowych.

Reasumując wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię, w części przeznaczonej na wskazane we wniosku cele nieinwestycyjne, sfinansowane otrzymanymi środkami pieniężnymi (wsparciem pomostowym) nie mogą stanowić kosztów podatkowych na mocy art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast wydatki poniesione na cele inwestycyjne tj. zakup wskazanych we wniosku środków trwałych, które zostały sfinansowane wsparciem finansowym (dotacją) nie stanowią kosztów podatkowych, ani bezpośrednio (art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), ani pośrednio - poprzez odpisy amortyzacyjne (art. 23 ust. 1 pkt 45 tej ustawy).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl