IBPB3/423-880/08/MO

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 grudnia 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB3/423-880/08/MO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 6 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia czy koszt nabycia nieruchomości w części dotyczącej budynku, który zostanie wyburzony stanowić będzie koszt uzyskania przychodów (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2008 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia czy koszt nabycia nieruchomości w części dotyczącej budynku, który zostanie wyburzony stanowić będzie koszt uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest polskim rezydentem podatkowym. Zamierza zakupić prawo wieczystego użytkowania gruntu oraz budynki i budowle posadowione na tym gruncie. Jeden z budynków (wybudowany i wykorzystywany pierwotnie jako budynek biurowy, przez obecnego właściciela wg wiedzy Spółki niewykorzystywany) będzie przez Spółkę wyburzony jako znajdujący się w złym stanie technicznym i nieprzydatny. Wnioskodawca posiada obecnie inny budynek biurowy i nie ma uzasadnienia dla uruchamiania drugiego biurowca. Istotne znaczenie mają też duże koszty remontu koniecznego dla ewentualnego rozpoczęcia użytkowania biurowca, jak również wysokie koszty podatku od nieruchomości dotyczące tego budynku. Wielkość biurowca jest zupełnie nieprzystająca do rozmiarów prowadzonej przez Spółkę działalności. Przed wyburzeniem nie będzie przez Spółkę wykorzystywany, w związku z czym nie zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Wyburzenie nie jest związane z żadną nową inwestycją na gruncie zajętym aktualnie przez ww. budynek. Oczywiście nie można wykluczyć, że w przyszłości grunt ten zostanie wykorzystany w celach inwestycyjnych (pod budowę budynku lub budowli), jednak obecnie nie ma takich planów. Wnioskodawca wyjaśnia również, że nie ma możliwości nabycia nieruchomości bez ww. budynku biurowego.

Cały zakup związany będzie z działalnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych i niekorzystającą ze zwolnienia z tego podatku z jakiegokolwiek tytułu. W związku z rozbiórką budynku istnieje możliwość, że uzyskane zostaną pewne niewielkie przychody ze sprzedaży elementów budynku czy materiałów budowlanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy w opisanym stanie faktycznym koszt nabycia nieruchomości w części dotyczącej ww. budynku (tj. jego ceny zakupu, powiększonej o odpowiednią część kosztów związanych z nabyciem nieruchomości) stanowić będzie koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

2.

W którym momencie Spółka może wykazać ww. koszt uzyskania przychodu (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ wyburzenie budynku nie jest związane ze zmianą rodzaju działalności a także nie wynika z decyzji, które można byłoby ocenić jako niewątpliwie i obiektywnie nieracjonalne z punktu widzenia prowadzącego działalność gospodarczą, wydatki na nabycie nieruchomości w części dotyczącej tego budynku stanowią koszt uzyskania przychodów. Równocześnie wydatki tego rodzaju nie są wymienione w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy.

Kosztem uzyskania przychodów wydatki te stają się nie w momencie fizycznego poniesienia wydatku, lecz w dacie podjęcia przez spółkę decyzji o wyburzeniu, z tym że wydatki poniesione po tej dacie, np. koszty samego wyburzenia będą kosztem uzyskania przychodów w dacie ich ujęcia w księgach, tj. w miesiącu wykonania usługi wyburzenia. Zdaniem Wnioskodawcy bez znaczenia tu pozostaje np. data fizycznego wyburzenia lub też uzyskania przychodów ze sprzedaży elementów i materiałów uzyskanych ewentualnie z rozbiórki. Wynika to stąd, iż celem nabycia budynku nie było jego wyburzenie ani uzyskanie ewentualnych przychodów (w dodatku prawdopodobnie nieznaczących w stosunku do ceny nabycia budynku) ze sprzedaży odzyskanych materiałów budowlanych, lecz nabycie nieruchomości jako całości (ze względu na wartość użytkową gruntu i pozostałych budynków i budowli posadowionych na tym gruncie), zatem wiązanie kosztów z datą wyburzenia lub uzyskania przychodów z rozbiórki jako celowościowo związanych z tymi zdarzeniami byłoby w naszym przekonaniu sprzeczne z logiką ale także ze stanem faktycznym. Powyższe wynika zdaniem Wnioskodawcy także z art. 15 ust. 4d ustawy, który tego rodzaju wydatki nakazuje uznawać za koszt uzyskania przychodów z datą ujęcia w księgach rachunkowych, zaś ujęcie w księgach winno nastąpić zdaniem Spółki w momencie podjęcia decyzji o wyburzeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenie przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a)-b) ustawy o p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, wydatków na:

a.

nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

b.

nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części

* wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka nabyła prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na nim budynkami i zamierza jeden z budynków wyburzyć. Nabycie budynku, który ma podlegać rozbiórce, nastąpiło wyłącznie ze względu na konieczność zakupu całej nieruchomości. Przedmiotowy budynek nie zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych i nie będzie amortyzowany. Ponadto wyburzenie budynku nie jest związane z żadną nową inwestycją na gruncie przez budynek zajętym.

Jeżeli wszelkie działania w zakresie racjonalnej gospodarki składnikami majątku skutkują likwidacją jednego z nich, są ekonomicznie i gospodarczo uzasadnione, to poniesione koszty nabycia przedmiotowej nieruchomości można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli spełnione zostaną przesłanki zawarte w art. 15 ust. 1 ww. ustawy. W świetle przywołanego przepisu podatnik musi wykazać, że fizyczna likwidacja składniku majątku nabytego w ramach nieruchomości, nie wykorzystywana w prowadzonej przez Spółkę działalności jest uzasadniona i racjonalna.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl