IBPB3/423-87/08/PP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 kwietnia 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB3/423-87/08/PP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 30 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji części budynku mieszkalnego zajętej przez lokale użytkowe - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2008 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji części budynku mieszkalnego zajętej przez lokale użytkowe.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółdzielnia do prowadzonej podstawowej działalności, jaką jest gospodarka zasobami mieszkaniowymi, wykorzystuje m.in. środki trwałe takie jak budynki mieszkalne (pojęcie budynek mieszkalny zgodny z klasyfikacją środków trwałych), w których na najniższych kondygnacjach (parter, I piętro) znajdują się lokale użytkowe (wynajmowane na sklepy, przedszkole, punkty usługowe). Ww. budynki zgodnie z przyjętą w oparciu o unormowania obowiązujące w spółdzielczości mieszkaniowej zasadą, zaliczane są do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych. Również w oparciu o odpowiednie postanowienia ustawy z 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.) tj. art. 6 ust. 2, wartość tych środków trwałych umarza się w ciężar funduszy, które je finansują (fundusz wkładów mieszkaniowych, budowlanych i zasobowy). Jednocześnie w oparciu o art. 16c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ww. budynki jako środki trwałe stanowiące zasoby mieszkaniowe nie są amortyzowane. Pojawiła się jednak wątpliwość, czy Spółdzielnia postępuje prawidłowo nie amortyzując części ww. środków trwałych - budynków mieszkalnych zajętych przez lokale użytkowe. W świetle pisma Ministerstwa Finansów z dnia 22 grudnia 2006 r. znak DD6-8213-138/WK/06/339/391 jak również decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 31 grudnia 2007 r. znak IPB/4218-0105/07/73515 lokale użytkowe nie mogą być zaliczone do zasobów mieszkaniowych, o których mowa w art. 16c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółdzielnia postępuje prawidłowo nie amortyzując części budynku mieszkalnego, zaliczonego do zasobów mieszkaniowych, zajętej przez lokale użytkowe.

Zdaniem Spółdzielni ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewiduje możliwości w stosunku do jednego środka trwałego (tutaj budynku mieszkalnego), aby część tego środka trwałego podlegała amortyzacji, a pozostała część była tylko umarzana. Brak również w ustawie ewentualnej metody podziału wartości takiego środka na część podlegającą i nie podlegającą amortyzacji (wg powierzchni, kubatury czy innej metody). Wobec powyższego prawidłowe jest postępowanie polegające na niedokonywaniu amortyzacji części budynków mieszkalnych zajętych przez lokale użytkowe. Równocześnie zwrócono uwagę, że Ministerstwo Finansów pismem z dnia 24 lipca 2007 r. nr DD6-060-40/GM/07/MB7-9243 nie wykluczyło możliwości zaliczenia lokali użytkowych do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych. Jednocześnie zauważono, że pojęcie zasoby mieszkaniowe, o których mowa w art. 16c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to to samo pojęcie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 tej ustawy, wobec czego brak podstaw do różnicowania w odniesieniu do tych składników majątku zasad, co do amortyzacji i zasad, co do zwolnienia z podatku.

Na tle przedstawionego, zaistniałego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl przepisu art. 16a ust. 1 amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie natomiast z art. 16c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji nie podlegają: budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służących działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe.

Przez pojęcie "spółdzielczych zasobów mieszkaniowych" należy rozumieć:

* znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami, oraz wyposażenie techniczne jak: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, balkony, loggie, garaże,

* pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,

* urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione, jak: zbiorniki - doły gnilne, szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków, rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telefoniczne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), stacje transformatorowe, budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki oraz inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci.

Lokale użytkowe nie wchodzą w skład spółdzielczych zasobów mieszkaniowych, a zatem mogą być amortyzowane. Jeżeli więc Spółdzielnia posiada budynki, zaliczone do środków trwałych w których są lokale stanowiące zasoby mieszkaniowe i lokale użytkowe (sklepy, przedszkole, punkty usługowe) oddane w najem lub dzierżawę, to budynki te w części zajętej przez lokale użytkowe mogą być amortyzowane na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl