IBPB3/423-868/08/AM - Prawo do rozliczenia straty na działalności prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej, z której dochód jest zwolniony z opodatkowania.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 08 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia czy podatnikowi przysługuje prawo do rozliczenia straty jaka mogłaby powstać u podatnika na działalności prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej, z której dochód jest zwolniony z opodatkowania z dochodem z działalności objętej zezwoleniem i korzystającym ze zwolnienia (pytanie oznaczone we wniosku Nr 5) - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 lipca 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia czy podatnikowi przysługuje prawo do rozliczenia straty jaka mogłaby powstać u podatnika na działalności prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej, z której dochód jest zwolniony z opodatkowania z dochodem z działalności objętej zezwoleniem i korzystającym ze zwolnienia (pytanie oznaczone we wniosku Nr 5).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca ubiega się o uzyskanie zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie K. Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Po jego uzyskaniu Wnioskodawca będzie prowadził na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, na podstawie zezwolenia, działalność w zakresie:

Wyroby objęte zakresem wykonywanej działalności wytwarzane będą zarówno z materiałów, części i podzespołów wyprodukowanych w specjalnej strefie ekonomicznej, jak i poza jej obszarem i nabywanych od podmiotów trzecich. Wnioskodawca będzie ponadto nabywał, w drodze odkupu, części i podzespoły używanych maszyn i urządzeń, które będą podlegały ocenie w zakresie kontroli jakości pod kątem możliwości odzyskania (w wyniku wyczyszczenia, przetworzenia itd.) i ponownego użycia do produkcji wyrobu finalnego. Należy przy tym podkreślić, że części i podzespoły możliwe do odzyskania w wyniku demontażu odkupionych, zużytych maszyn stanowić będą materiał do produkcji, który z uwagi na specyfikę działalności, może przedstawiać jakąkolwiek wartość rynkową w zasadzie wyłącznie z punktu widzenia Wnioskodawcy. Wynika to z faktu, że każdy kombajn cechuje się własną specyfiką. Mimo, że składa się z pewnych elementów podstawowych, które mają charakter powtarzalny, a także należy do danego typu kombajnów, produkowany jest na konkretne zamówienie, określające wymagane parametry i wyposażenie, umożliwiające mu efektywną i bezpieczną pracę w określonych warunkach geologicznych i technicznych oraz zapewniające niezbędne parametry wydobycia (moc, prędkość posuwu, itp.).

Inwestycja, z którą wiąże się uzyskanie zezwolenia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej polegać będzie na rozbudowie i modernizacji istniejącego przedsiębiorstwa. Celem jej przeprowadzenia nastąpi podwyższenie kapitału zakładowego Wnioskodawcy i wniesienie na pokrycie udziałów obejmowanych w podwyższonym kapitale, zorganizowanej części przedsiębiorstwa wyodrębnionej obecnie w spółce matce w postaci oddziału samodzielnie sporządzającego bilans. Zarówno modernizacja przedsiębiorstwa, które będzie przedmiotem aportu, jak i jego rozbudowa stanowią niezbędny etap planowanej inwestycji. Doposażenie istniejącej części w nowe maszyny i urządzenia oraz zastosowanie nowoczesnych i unikalnych technologii pozwoli na zapewnienie najwyższej jakości oraz konkurencyjności produkowanych maszyn, które ze względu na przeznaczenie do pracy pod ziemią muszą spełniać surowe standardy jakości i bezpieczeństwa, w tym posiadać dopuszczenia WUG. Obejmująca natomiast drugą część inwestycji rozbudowa zakładu, stanowić będzie uzupełnienie procesu produkcyjnego i wdrożenie nowoczesnych rozwiązań, które umożliwią nie tylko wytwarzanie produktów o znacznie lepszych właściwościach i parametrach niż dotychczasowe, ale w przyszłości także produkcję wyrobów, które mogą docelowo znaleźć zastosowanie w niedostępnej dotąd branży i zapewnić nowe rynki zbytu. Ta część inwestycji z uwagi na swój charakter pozostaje w ścisłym związku z modernizacją zakładu, stanowiąc jej uzupełnienie. Wynika to z faktu, że produkcja maszyn i urządzeń górniczych odbywa się w ciągu technologicznym, złożonym ze ściśle ze sobą powiązanych elementów. Planowane modernizacja i rozbudowa zakładu doprowadzić mają do stworzenia, na bazie istniejącego, nowoczesnego ciągu technologicznego, obejmującego całość procesu produkcji. Zamierzona inwestycja może być realizowana etapami, z których każdy obejmował będzie poniesienie określonych wydatków inwestycyjnych oraz stworzenie określonej liczby nowych miejsc pracy, zgodnie z warunkami zapisanymi w zezwoleniu. Możliwe będzie wówczas stopniowe wdrażanie produkcji w ramach części objętej danym etapem i uzyskiwanie z niej dochodu. Do zakończenia całości inwestycji spółka będzie kontynuowała produkcję przy użyciu posiadanej obecnie linii produkcyjnej, zastępując kolejno poszczególne jej elementy nowymi, uruchamianymi po zakończeniu danego etapu.

Realizacja przez Wnioskodawcę inwestycji na istniejącym zakładzie, otrzymanym w postaci aportu, wiąże się z tym, że Wnioskodawca pozyska wraz z nim nie tylko maszyny i urządzenia, ale także zapasy w tym produkcję w toku, materiały, części i podzespoły. Zapasy te będą wykorzystywane jako półprodukty, z których w ramach działalności prowadzonej na podstawie zezwolenia na terenie specjalnej strefy ekonomicznej zostanie wytworzony wyrób końcowy. W takiej sytuacji produkt finalny zostanie wytworzony już na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, w okresie obowiązywania zezwolenia i na jego podstawie. Ponadto część z opisanych wyżej zapasów może także zostać bezpośrednio sprzedana lub wykorzystana do usług gwarancyjnych, jako części zamienne, bez przetwarzania czy montowania na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. W wyniku aportowania istniejącego przedsiębiorstwa do spółki działającej w oparciu o zezwolenie na terenie specjalnej strefy ekonomicznej zostaną również wniesione zobowiązania i należności wynikające z działalności prowadzonej w ramach aportowanej części przed uzyskaniem zezwolenia. Te należności i zobowiązania mogą skutkować powstaniem u Wnioskodawcy różnic kursowych czy odsetek związanych z ich nieterminową zapłatą. W związku z opisanymi wyżej okolicznościami, celem umożliwienia zidentyfikowania należności, zobowiązań i zapasów pochodzących z działalności prowadzonej przed włączeniem zakładu do specjalnej strefy ekonomicznej i uzyskaniem zezwolenia, Wnioskodawca zamierza wyodrębnić rachunek, który będzie właściwy dla rozliczania zobowiązań i należności wynikających z działalności sprzed objęcia zezwoleniem, a także zinwentaryzować i stosownie oznaczyć części i podzespoły, które zostaną wniesione w postaci aportu.

Wnioskodawca wskazuje przepisy:

dotyczące działalności w specjalnej strefie ekonomicznej jako podlegające interpretacji w przedmiotowej sprawie, z uwagi na to, że przepisy te regulują wprost kwestie wpływające na opodatkowanie i jego wysokość w przypadku przedsiębiorcy działającego na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

Jak stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 12 kwietnia 2007 r. w sprawie o sygnaturze I SA/Rz 633/06:

"Pod pojęciem prawa podatkowego należy rozumieć wszelkie normy prawne, które regulują wszystkie elementy konstrukcyjne, tj. podmiotowe i przedmiotowe podatku. Skoro zatem rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 września 1995 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej w Mielcu i zmieniające je rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 marca 2004 r. reguluje m.in. kwestie szczegółowe związane z przyznawaniem zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (...), to w tym zakresie przepisy tego rozporządzenia stanowią normy prawa podatkowego, do których zastosowanie winny mieć przepisy art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej."

W tym duchu wypowiedział się także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 21 listopada 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 1737/2007 uznając, że:

"Nie można zatem obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość."

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy podatnikowi przysługuje prawo do rozliczenia straty jaka mogłaby powstać u podatnika na działalności prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej, z której dochód jest zwolniony z opodatkowania z dochodem z działalności objętej zezwoleniem i korzystającym ze zwolnienia:

Ad. a)

Zdaniem Wnioskodawcy ewentualna strata podatkowa jaką Spółka mogłaby ponieść na działalności zwolnionej, może zostać rozliczona z dochodem uzyskanym na działalności strefowej (zwolnionej) w kolejnych latach obrotowych; dochód uzyskany z uwzględnieniem straty z lat ubiegłych podlegał będzie zwolnieniu z opodatkowania z tytułu funkcjonowania w specjalnej strefie ekonomicznej w ramach określonych limitów pomocy regionalnej/publicznej. Możliwość uwzględnienia straty na działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym w kalkulacji wysokości zwolnienia podatkowego (wysokości przysługującej podatnikowi pomocy publicznej), czyli rozliczenie straty z działalności zwolnionej z dochodem z tej działalności wynika z analizy przepisów dotyczących funkcjonowania specjalnych stref ekonomicznych, oraz istoty znaczenia pomocy publicznej. Spółka podkreśla, iż ani ogólne przepisy normujące pomoc publiczną, ani też przepisy normujące działalność na terenie specjalnych stref ekonomicznych nie zabraniają rozliczenia dla potrzeb kalkulacji wysokości pomocy publicznej straty na działalności zwolnionej z zyskiem na działalności zwolnionej.

Jak stanowi § 5 rozporządzenia w sprawie katowickiej specjalnej strefy ekonomicznej Spółka korzysta ze zwolnienia podatkowego z tytułu działalności na terenie SSE do momentu wyczerpania przysługującej pomocy regionalnej. Pomoc regionalną stanowi szczególną formę pomocy publicznej. Obecnie obowiązujące ustawodawstwo polskie nie zawiera definicji pomocy publicznej, odsyłając w tym zakresie do definicji zawartej w art. 87 ust. 1 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (dalej: "TWE").

Zgodnie z art. 87 ust. 1 TWE pomoc publiczna rozumiana jest jako wszelka pomoc przyznawana przez państwo członkowskie lub przy użyciu zasobów państwowych w jakiejkolwiek formie, która zakłóca lub grozi zakłóceniem konkurencji poprzez sprzyjanie niektórym przedsiębiorstwom lub produkcji niektórych towarów. W świetle powołanego przepisu, pomoc publiczna stanowi przysporzenie korzyści finansowych określonemu przedsiębiorcy w zakresie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, jeżeli:

Wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie EP AC - Empresa para a Agroalimentayao e Cereais, SA przeciw Komisji Wspólnot Europejskich (sygn. T -204/97) "Pojęcie pomocy obejmuje nie tylko pozytywne korzyści, takie jak subsydia, ale również ingerencje, które w różny sposób, obniżają opłaty zwykle przewidziane w budżecie przedsiębiorstwa i które, bez bycia subsydiami w wąskim rozumieniu tego słowa, mają podobną naturę i taki sam skutek. Przy stwierdzeniu, czy środek państwowy stanowi pomoc, konieczne jest ustalenie, czy podmiot ją otrzymujący znajduje się dzięki temu w uprzywilejowanej sytuacji ekonomiczne, jakiej by nie uzyskał w normalnych warunkach rynkowych". Zdaniem Spółki w okresie, w którym realizuje ona stratę na działalności zwolnionej nie otrzymuje ona żadnego wsparcia (pomocy) spełniającego kryteria przewidziane dla pomocy publicznej. Podatnicy nie korzystający ze zwolnień podatkowych mogliby w takiej sytuacji rozpoznać stratę w pełnej wysokości (tj. z uwzględnieniem kosztów stanowiących u Spółki koszty działalności zwolnionej) i dokonać obniżenia dochodu podlegającego opodatkowaniu w latach następnych.

Zatem przyjęcie twierdzenia, iż regulacje u.p.d.o.p. nie dają możliwość rozliczenia straty, spowoduje, iż spółka znalazłaby się w sytuacji relatywnie mniej korzystnej od przedsiębiorców nie korzystających z pomocy publicznej.

Przy takim stanowisku stwierdzić należy, iż w okresie, w którym podatnik poniósł stratę na działalności zwolnionej, nie otrzymuje on żadnego wsparcia (pomocy), spełniającego kryteria przewidziane dla pomocy publicznej. Niemożność rozliczenia straty spowoduje, iż w istocie nie spełnią się przesłanki dla uznania, że podatnik korzysta w tym zakresie z pomocy publicznej. Nie taki zaś - wydaje się - był cel przyznawania pomocy podmiotom działającym w specjalnych strefach ekonomicznych.

Jeśli więc o pomocy publicznej można mówić dopiero wówczas, gdy jej otrzymanie prowadzi do uprzywilejowania korzystającego z niej podmiotu, a tak zdaniem Spółki interpretować należy art. 87 ust. 1 TWE. Spółka, tym bardziej powinna mieć prawo do uwzględnienia straty na działalności zwolnionej jako elementu zmniejszającego wykorzystanie pomocy publicznej (zwolnienia podatkowego). Odmienne rozumienie omawianego przepisu, zgodnie z którym strata na działalności zwolnionej nie może zostać uwzględniona w kalkulacji wysokości pomocy publicznej, spowoduje, iż Spółka zmuszona będzie wykazać wykorzystanie pomocy w kwocie większej, niż wartość faktycznie osiągniętych w związku ze zwolnieniem podatkowym korzyści.

Ad. b)

Podatnik prowadzący działalność gospodarczą zwolnioną określa narastająco od początku r.: przychód, koszty, dochód, ewentualnie stratę. W sytuacji kiedy powstanie u podatnika strata z bieżącej działalności zwolnionej, spółka będzie mogła rozliczyć tą stratę w następnych okresach rozliczeniowych tego r. podatkowego z dochodem jaki powstał u podatnika. Należy zatem uznać, iż podatnikowi ustalającemu dochód narastająco przysługuje prawo do rozliczenia straty z działalności zwolnionej uzyskanej w danym (bieżącym) r. podatkowym.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przedmiotem opodatkowania tym podatkiem jest - z zastrzeżeniem wypadków, o których mowa w art. 21 i 22 - dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich został on osiągnięty. Podstawę opodatkowania stanowi natomiast dochód ustalony zgodnie z zasadami określonymi w art. 7 albo w art. 7a ust. 1 tej ustawy po odliczeniu wartości wskazanych w art. 18 ust. 1.

Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w r. podatkowym. W sytuacji, gdy koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Podatnik ma wówczas prawo obniżyć dochód o wysokość poniesionej w r. podatkowym straty w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty (art. 7 ust. 5 omawianej ustawy).

Przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania, na mocy przepisu art. 7 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uwzględnia się między innymi:

Wymienionych przychodów i kosztów uzyskania przychodów, nie uwzględnia się również przy ustalaniu straty (art. 7 ust. 4 wskazanej ustawy).

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie Spółka będzie ponosiła wydatki na nową inwestycję realizowaną na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej w oparciu o zezwolenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, będzie miała prawo skorzystać z pomocy publicznej w postaci zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie tej strefy, przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Skoro dochody te będą wolne od podatku, zgodnie z unormowaniem art. 7 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej i kosztów ich uzyskania nie uwzględnia się przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania. Wartości te nie będą brane pod uwagę również przy ustalaniu straty (art. 7 ust. 4 wskazanej ustawy).

Oznacza to, że strata poniesiona przez Spółkę w wyniku prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej nie będzie stratą podatkową w rozumieniu przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nadwyżka kosztów poniesionych w związku z tą działalnością nad osiągniętymi z niej przychodami stanowi jedynie stratę ekonomiczną (bilansową).

Ustawodawca nie przewidział w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych możliwości obniżenia dochodu uzyskanego przez Spółkę z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej o tego rodzaju straty poniesione w latach poprzednich. Za takim stanowiskiem przemawia samo brzmienie art. 17 ust. 1 pkt 34 tej ustawy, w którym ustawodawca posłużył się pojęciem "dochodu". Przepis ten stanowi jeden z wyjątków od ogólnej zasady, zgodnie z którą dochód uzyskany przez podmioty wskazane w art. 1 omawianej ustawy podlega opodatkowaniu. Wobec tego, nie może być on interpretowany rozszerzająco.

Również akty prawne normujące sposób obliczania wysokości przysługującej podatnikowi pomocy publicznej, nie zawierają przepisów stanowiących podstawę prawną dla dokonania takiej operacji przez podmioty, którym zezwolenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, wydano po dniu 31 grudnia 2000 r.

Podsumowując, Spółce nie będzie przysługiwało prawo do rozliczenia straty jaka mogłaby powstać u podatnika na działalności prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej, z której dochód jest zwolniony z opodatkowania z dochodem z działalności objętej zezwoleniem i korzystającym z zwolnienia w kolejnych latach podatkowych jak i w trakcie roku podatkowego.

W związku z powyższym, stanowisko Spółki odnośnie pytania Nr 5 jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.