IBPB3/423-802/08/AP - Ustalenie wysokości przychodu uzyskanego z tytułu naliczonych kar umownych częściowo skompensowanych zobowiązaniem spółki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 15 września 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 października 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wysokości przychodu z naliczonych kar umownych częściowo skompensowanych zobowiązaniem Spółki - jest prawidłowe.

W dniu 15 września 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wysokości przychodu z naliczonych kar umownych częściowo skompensowanych zobowiązaniem Spółki.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 20 października 2008 r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełniony wniosek wpłynął do tut. BKIP w dniu 28 października 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 22 sierpnia 2008 r. Spółka naliczyła kontrahentowi (podwykonawcy robót budowlanych) dwie kary umowne na łączną kwotę 1.022.235,43 zł. Były to kary: za przekroczenie terminu wykonania robót budowlanych oraz za odstąpienie od umowy na realizację robót budowlanych. Na wyżej wymienione kary Spółka wystawiła noty księgowe i przesłała je kontrahentowi.

Jednocześnie Spółka miała wobec tego kontrahenta zobowiązanie z tytułu wykonanych przez niego robót na kwotę 209.261,14 zł. Pod datą 29 sierpnia 2008 r. Spółka dokonała kompensaty należności wynikającej z wystawionych not z zobowiązaniem Spółki wobec tego kontrahenta. Po dokonaniu tego potrącenia kontrahent jest dłużny Spółce kwotę 812.974,29 zł, której do dnia dzisiejszego nie zapłacił, gdyż kwestionuje zasadność naliczenia tych kar.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodów podatkowych należy zaliczyć całą wartość naliczonych kar umownych, to jest 1.022.235,43 zł, czy jedynie kwotę, która została skompensowana ze zobowiązaniem wobec tego kontrahenta, to jest 209.261,14 zł...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1) oraz ust. 3e ustawy o podatku od osób prawnych do przychodów należy zaliczyć jedynie kwotę, która została skompensowana ze zobowiązaniem, to jest 209.261,14 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Na podstawie art. 12 ust. 3 wyżej wymienionej ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Ponieważ art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mówi o przychodach "związanych" z działalnością gospodarczą, należy stwierdzić, iż odnosi się on do przychodów będących następstwem prowadzonej działalności gospodarczej, związanych z nią bezpośrednio lub pośrednio.

Zatem przepis ten obejmuje również przychody z tytułu kar i odszkodowań, określonych w umowach zawartych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadkach innych niż świadczenie usług, wydanie towarów, częściowe świadczenie usług oraz zbycie praw majątkowych, za dzień powstania przychodu uważa się dzień otrzymania zapłaty.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego i powyższych uregulowań prawnych należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie przychód powstaje w dniu otrzymania zapłaty. Zapłata polega bowiem nie tylko na faktycznym otrzymaniu określonej należności pieniężnej, ale również na uznaniu należności w formie tzw. kompensaty. Samo wystawienie noty księgowej, nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, kara umowna, którą Wnioskodawca obciążył kontrahenta z powodu przekroczenia terminu wykonania robót budowlanych oraz za odstąpienie od umowy, stanowi przychód w momencie dokonania rozliczenia w formie kompensaty, na podstawie art. 12 ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako przychód związany z działalnością gospodarczą w myśl art. 12 ust. 3. Dlatego też do przychodów Spółka powinna zaliczyć tylko skompensowaną ze zobowiązaniem kwotę 209.261,14 zł.

Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należy uznać za prawidłowe, jednakże należy wskazać, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania przepis art. 12 ust. 1 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.