IBPB3/423-793/08/CzP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 11 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 września 2008 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność m.in. w zakresie dostawy i odbioru ścieków. Do dnia 31 października 2007 r. teren prowadzenia działalności obejmował gminę N., a od 1 listopada 2007 r. na podstawie zawartych umów rozpoczęto eksploatację sieci wodociągowych w ościennych gminach powiatu N. Umowy zawierały zapis "Postanowienia niniejszej umowy wiążą strony do czasu podjęcia przez Zgromadzenie Wspólników Z. Sp. z o.o. w N. uchwały dotyczącej zmiany umowy spółki w związku z przystąpieniem do niej - jako nowych wspólników - Gmin: D., P., Ś. i W., co nastąpiło dnia 1 lipca 2008 r., której dotychczas jedynym wspólnikiem była Gmina N., przystąpiły trzy Gminy (W., Ś. i D.) wnosząc aportem środki trwałe związane z zaopatrywaniem mieszkańców wodę. Również Gmina N. wniosła aport w postaci środków trwałych związanych z działalnością wodno-ściekową. Wszystkie gminy wniosły równocześnie niewielkie wkłady pieniężne. W zamian za wkłady pieniężne i niepieniężne gminy objęły udziały w podwyższonym kapitale zakładowym.

Przystąpienie gmin do Spółki umożliwi prowadzenie wspólnej polityki w zakresie zaopatrywania w wodę mieszkańców powiatu N., a także współudział w projekcie finansowanym przez Fundusz Spójności, którego głównym celem jest budowa kanalizacji w gminach ościennych. Gminy podpisały stosowne porozumienie w celu realizacji zadania p. n. "Rozwiązywanie problemów gospodarki wodno-ściekowej w powiecie N.". Spółka będzie beneficjentem środków pomocowych. Zmiany struktury właścicielskiej Spółki i w konsekwencji podwyższenie kapitału zakładowego były nieodzowne dla zapewnienia bezpiecznego funkcjonowania systemu wodno-ściekowego w powiecie N. i umożliwiły spełnienie wymogów stawianych beneficjentom Funduszu Spójności.

Skutkiem przystąpienia do Spółki nowych wspólników i wniesienie przez nich aportu jest zwiększenie obszaru prowadzonej działalności i co za tym idzie wzrost przychodów ze sprzedaży. Po wybudowaniu kanalizacji w przystępujących do Spółki gminach również z tego tytułu nastąpi wzrost przychodów ze sprzedaży.

Koszty związane z przystąpieniem do Spółki nowych wspólników i podwyższeniem kapitału zakładowego zgodnie z aktem notarialnym ponosi Spółka. Również inne koszty związane z tym faktem, takie jak opłaty sądowe, wynagrodzenie za obsługę prawną ponosi Spółka.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty związane z podwyższeniem kapitału zakładowego w związku z objęciem nowych udziałów w zamian za wkład pieniężny i niepieniężny, są kosztami uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Spółki koszty poniesione w związku podwyższeniem kapitału zakładowego są kosztami uzyskania przychodu.

Przystąpienie do Spółki nowych wspólników miało na celu prowadzenie wspólnej działalności w zakresie gospodarki wodno-ściekowej, czego efektem bez wątpienia jest zwiększenie rynków zbytu, a co za tym idzie wzrost przychodów ze sprzedaży. Wniesione aportem środki trwałe umożliwiły prowadzenie działalności w zakresie zaopatrywania ludzi w wodę na nowych obszarach. Ponadto przyjęcie do Spółki sąsiednich gmin jako wspólników umożliwi realizację wspólnego projektu finansowanego z Funduszu Spójności p. n. "Rozwiązywanie problemów gospodarki wodno-ściekowej w powiecie N.", co w niedalekiej przyszłości pozwoli osiągać przychody z tytułu odbioru ścieków na obszarze przystępujących do Spółki gmin.

Spółka uważa, że koszty sporządzenia aktu notarialnego, wypisów, opłaty sądowe, wynagrodzenie za obsługę prawną, związane z podwyższeniem kapitału zakładowego w związku z przystąpieniem Spółki nowych wspólników, t. j. trzech gmin powiatu N., są kosztami uzyskania przychodu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Wprawdzie wskazane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wydatki nie zostały wymienione w tzw. negatywnym katalogu kosztów ujętym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jednak w tej sprawie istotny jest cel ich poniesienia.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Jednak z treści art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, iż do przychodów nie zalicza się m.in. przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego. W świetle powołanego przepisu stwierdzić należy, iż przychody skutkujące podwyższeniem kapitału zakładowego, nie stanowią przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne, do przedstawionego przez Spółkę we wniosku stanu faktycznego należy więc stwierdzić, że skoro opisane przez jednostkę wydatki pozostają w bezpośrednim związku z podwyższeniem jej kapitału zakładowego, a więc są związane z przysporzeniem nie stanowiącym przychodu podatkowego, to nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ww. ustawy, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są wolne od podatku oraz kosztów uzyskania przychodów związanych z przychodem nie podlegającym opodatkowaniu bądź wolnym od podatku. Przez analogię przepis ten winien mieć także zastosowanie w odniesieniu do przysporzeń nie będących przychodami w sensie podatkowym. A zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.