IBPB3/423-783/08/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 9 września 2008 r.) uzupełnionym w dniu 2 grudnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych ze zwrotem kosztów poniesionych w związku z użytkowaniem prywatnego samochodu przez osobę współpracującą ze Spółką na podstawie umowy (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 9 września 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych ze zwrotem kosztów poniesionych w związku z użytkowaniem prywatnego samochodu przez osobę współpracującą ze Spółką na podstawie umowy.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 12 listopada 2008 r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełniony wniosek wpłynął do tut. BKIP w dniu 2 grudnia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Osoba jest zatrudniona w Spółce na podstawie umowy współpracy. Do celów realizacji warunków umowy wykorzystuje samochód prywatny zarówno w jazdach lokalnych jak i pozamiejscowych na terenie całego kraju. Ponieważ Spółka zdecydowała się zwracać wykonawcy koszty używania samochodu wprowadziła do umowy stosowny zapis, w którym zobowiązała się do zwrotu poniesionych w danym miesiącu kosztów paliwa po spełnieniu dwóch warunków; przedłożeniu przez wykonawcę ewidencji przebiegu kilometrów oraz faktur zakupu paliwa wystawionych na Spółkę.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki związane z korzystaniem przez wykonawcę z prywatnego samochodu stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodu, a tym samym są dla wykonawcy przychodami z działalności wykonywanej osobiście... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych)

Zdaniem wnioskodawcy:

Podróż służbowa, jak wynika z art. 77 ⁵ § 1 Kodeksu Pracy, to podróż podjęta przez pracownika w celu wykonania konkretnego zadania służbowego, przy czym miejsce wykonania pracy jest z góry ustalone w poleceniu wyjazdu służbowego i znajduje się poza siedzibą pracodawcy lub poza stałym miejscem świadczenia pracy.

W przytoczonym stanie faktycznym wykonawca umowy sam decyduje o miejscu i celu swojego wyjazdu i nie jest w tym względzie w żaden sposób zależny od Spółki. Spółka nie może też określić jego miejsca wykonywania zadań, jako stałe, ponieważ wykonawca nie jest podporządkowany poleceniom co do czasu, sposobu i miejsca realizacji zadań zgodnie z zawartą umowa współpracy.

Z umowy wynika również, że poniesione przez Spółkę nakłady w celu realizacji warunków umowy są bezpośrednio związane ze zwiększeniem sprzedaży i dlatego Spółka uważa, że stanowią dla niej koszty uzyskania przychodu, co jest zgodne z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, mówiącym o tym, że kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. określanej w dalszej części skrótem "ustawa o p.d.o.p.") kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełniać następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem, a przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub jego zachowanie oraz zabezpieczenie. Nie w każdym oczywiście wypadku związek ten jest tak wyraźny, co powoduje, iż każdą sytuację należy oceniać odrębnie. Ustawa nie uzależnia uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu od skutku w postaci powstania lub powiększenia konkretnego przychodu lub jego zachowanie oraz zabezpieczenie. Należy podkreślić, że koszt uzyskania przychodów jest kosztem działalności gospodarczej, który ze swej istoty zmierza do osiągnięcia przychodów. W związku z tym, może zdarzyć się, że podatnik ponosi określony koszt, który ma niewątpliwy związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, jednak nie spowoduje on powstania lub powiększenia przychodów.

Z przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. wynika ponadto, iż by wydatki poczynione przez podatnika można uznać za koszt uzyskania przychodu, muszą być poniesione w sposób celowy. Podatnik więc podejmując decyzję o dokonaniu wydatku, musi być przeświadczony o racjonalności, z punktu widzenia prowadzonej przez niego działalności, wydatkowania środków finansowych.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Zaznaczyć należy, iż to organ podatkowy dokonuje analizy zakwalifikowanych przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów wydatków, w oparciu o zgromadzony przez tychże podatników materiał dowodowy. Dowody powinny potwierdzać wystąpienie związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy kosztami a przychodami Spółki.

Z przestawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka zawarła umowę o współpracy z osobą, która do celów realizacji warunków umowy wykorzystuje samochód prywatny, zarówno w jazdach lokalnych jak i zamiejscowych na terenie całego kraju. Spółka zwraca tej osobie koszty używania samochodu.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione w związku z realizacją tej umowy, a zatem także wydatki poniesione jako zwrot eksploatacji prywatnego pojazdu, o ile spełnione są warunki o jakich mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Reasumując, stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2008 r. - jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.