IBPB3/423-585/08/MO - Zasady prowadzenia ewidencji rachunkowej w przypadku posiadania dwóch zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 10 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prowadzenia ewidencji rachunkowej w przypadku posiadania dwóch zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefowy ekonomicznej - jest prawidłowe.

W dniu 10 lipca 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prowadzenia ewidencji rachunkowej w przypadku posiadania dwóch zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefowy ekonomicznej

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie krakowskiej specjalnej strefy ekonomicznej "k. park technologiczny" (dalej "KSSE") na podstawie dwóch zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie krakowskiej specjalnej strefy ekonomicznej; tj. na podstawie zezwolenia wydanego w dniu 28 lipca 2006 r. (załącznik Nr 1) oraz wydanego w związku z dalszą rozbudową już istniejącego przedsiębiorstwa w K. (kolejny projekt inwestycyjny) zezwolenia z 31 sierpnia 2007 r. (załącznik Nr 2).

Rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej wskazany w obydwu zezwoleniach jest jednakowy (takie same zapisy w obydwu zezwoleniach) i obejmuje w szczególności działalność produkcyjną handlową i usługową prowadzoną na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej "SSE"), w zakresie:

Spółka prowadzi działalność w całości na terenie objętym KSSE w Krakowie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prowadzenie działalności na terenie KSSE zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych ("p.d.o.p") na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o p.d.o.p w oparciu o dwa zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE skutkuje obowiązkiem po stronie spółki prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z art. 9 ust. 1 przywołanej wcześniej ustawy odrębnie dla każdego z tych zezwoleń... W szczególności, czy istnieje obowiązek dodatkowego podziału dochodów z działalności prowadzonej na terenie SSE w części przypadającej na każde zezwolenie osobno...

Zdaniem Spółki w treści przepisów ustalających zasady korzystania ze zwolnienia podatkowego w SSE brak jest zapisów, które nakładałyby obowiązek prowadzenia odrębnej księgowości podatkowej dla każdego z projektów, na które zostały wydane zezwolenia strefowe z osobna. W szczególności, brak jest takich zapisów (I) w ustawie o p.d.o.p, (II) w ustawie o specjalnych strefach ekonomicznych ("ustawa o SSE"), (III) jak również w rozporządzeniu rady ministrów w sprawie KSSE (zarówno w obecnie obowiązującym z 31 stycznia 2007 r., jak i w rozporządzeniu z 14 września 2004 r. obowiązującym w dniu wydania pierwszego zezwolenia Spółki).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), wolne od podatku są dochody, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia, stanowiącego zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o SSE podstawę do korzystania z pomocy publicznej, przy czym zgodnie z art. 17 ust. 4 zwolnienie to przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE.

Z kolei stosownie do art. 12 ustawy o SSE, ustalającej podstawowe zasady prowadzenia działalności w SSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE w ramach zezwolenia strefowego, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Konsekwentnie zwolnieniem podatkowym objęty jest dochód z działalności gospodarczej: (I) prowadzonej przez Spółkę na terenie KSSE, która równocześnie (II) została wymieniona w posiadanym zezwoleniu/zezwoleniach strefowych.

Z kolei brak jest we wskazanych przepisach, regulacji nakazujących ustalanie odrębnego wyniku finansowego, w przypadku posiadania przez przedsiębiorcę więcej niż jednego zezwolenia strefowego, o ile działalność będzie prowadzona na terenie SSE przez tego samego podatnika podatku dochodowego. Brak jest również regulacji zabraniających posiadania więcej niż jednego zezwolenia strefowego.

W szczególności, przepisy obydwu rozporządzeń o KSSE (§ 6 ust. 3 rozporządzenia z dnia 31 stycznia 2007 r. oraz § 5 ust. 3 rozporządzenia z dnia 14 września 2004 r.) wskazują iż w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy. Zgodnie ze wskazanym przepisem, obowiązek ustalania odrębnego wyniku odnosi się wyłącznie do sytuacji, kiedy ten sam podatnik prowadzi jednocześnie działalność na terenie SSE i poza nią.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, w przypadku prowadzenia działalności w całości na terenie SSE, będzie ona zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 ustawy o p.d.o.p, czyli w sposób zapewniający min. określenie kwoty dochodu zwolnionego z p.d.o.p oraz podlegającego opodatkowaniu, niezależnie od liczby posiadanych zezwoleń strefowych. W przepisach regulujących zasady kalkulacji wyniku podatkowego przedsiębiorcy strefowego brak jest bowiem wymogu dodatkowego podziału dochodów z działalności prowadzonej na terenie strefy dla projektów strefowych związanych z dwoma odrębnymi zezwoleniami.

Dodać także należy, iż potencjalna konieczność ustalania odrębnego dochodu z tytułu prowadzenia na terenie SSE działalności objętej każdym z dwóch zezwoleń osobno, jest szczególnie utrudniona, a nawet w pewnych sytuacjach takie wyodrębnienie w ramach jednego przedsiębiorstwa może być wręcz niemożliwe.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki dla celów korzystania z dwóch zezwoleń strefowych, Spółka nie jest obowiązana do prowadzenia odrębnej ewidencji księgowej i ustalania odrębnego wyniku podatkowego dla każdego z nich.

Równocześnie Spółka jest świadoma, iż powinna zapewnić możliwość wyodrębnienia środków trwałych oraz utworzonych nowych miejsc pracy związanych z nowym projektem. Operacja taka umożliwi rozliczenie obydwu projektów pod kątem wypełnienia warunków określonych w zezwoleniach oraz ustalenie kosztów inwestycji poniesionych w związku z realizacją tych projektów dla celów kalkulacji przysługującego Spółce limitu pomocy publicznej.

Prezentowane stanowisko Spółki spójne jest z praktyką organów podatkowych. Prawidłowość takiego podejścia zaprezentował w szczególności Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie w postanowieniu z 26 marca 2007 r., Naczelnik II Śląskiego Urzędu Skarbowego w postanowieniu z 14 sierpnia 2007 r. jak również Dyrektor Izby Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 3 marca 2008 r.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnioskuje o potwierdzenie swojego stanowiska.

Dodatkowo Spółka pragnie wskazać, iż zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 8 maja 2007 r., przepisy rozporządzenia regulujące szczegółowe kwestie związane z korzystaniem ze zwolnienia z p.d.o.p (w tym kalkulacji limitu pomocy publicznej) stanowią normy prawa podatkowego, do których zastosowanie winny mieć przepisy art. 14b § 1 ordynacji podatkowej. Podobnie uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 21 listopada 2007 r., w którym stwierdził, iż nie można obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość.

Sygnatury powołanych pism:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.