IBPB3/423-518/08/BG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 23 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia czy zasadne jest dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od lokali w związku z ich wynajmowaniem i zaprzestawanie dokonywania amortyzacji z chwilą wyłączenia lokali z używania - jest prawidłowe.

W dniu 23 czerwca 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia czy zasadne jest dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od lokali w związku z ich wynajmowaniem i zaprzestawanie dokonywania amortyzacji z chwilą wyłączenia lokali z używania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka została utworzona w dniu 25 listopada 2004 r.. Przedmiot działalności Spółki obejmuje między innymi zagospodarowanie i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 70.11.Z) oraz wynajem nieruchomości na własny rachunek (PKD 70.20.Z).Spółka w grudniu 2004 r. nabyła zabytkowy budynek mieszkalny. W kolejnych latach Spółka nabywała sukcesywnie lokale mieszkalne i użytkowe znajdujące się w sąsiednim budynku. Lokale te stanowiły wyodrębnione nieruchomości. Zabytkowe nieruchomości zostały nabyte w celu dokonania przebudowy budynków i dostosowania ich na potrzeby hotelowe.Proces ten jest długotrwały, gdyż wiąże się z koniecznością uzyskania stosownych pozwoleń i odpowiednim przygotowaniem. Po zakończeniu przebudowy Spółka zamierza prowadzić działalność hotelową lub wydzierżawić budynki hotelu, w związku z czym nabyte nieruchomości będą w dalszym ciągu stanowiły w Spółce środki trwałe.W nabytych przez Spółkę nieruchomościach znajdowały się lokale mieszkalne i użytkowe, zajmowane przez najemców. W ramach zawartych umów Spółka wstąpiła w prawa i obowiązki poprzednich właścicieli, co obligowało ją do kontynuowania umów najmu.

Lokale mieszkalne i użytkowe znajdujące się w obu budynkach były, a niektóre z nich są w dalszym ciągu wynajmowane przez Spółkę, jednak Spółka podejmowała działania zmierzające do sukcesywnego wyłączania lokali z użytkowania, w tym między innymi zmierzające do znalezienia lokatorom lokali zastępczych. Wynajem lokali mieszkalnych i użytkowych prowadzony jest równolegle do podejmowanych działań o charakterze inwestycyjnym (nabycie usług architektonicznych, złożenie stosownych wniosków o wydanie pozwoleń, prowadzenie innych prac przygotowawczych).W związku z faktem wykonywania usług w zakresie najmu, Spółka traktowała wynajmowane nieruchomości jako środki trwałe i dokonywała ich amortyzacji. W przypadku, gdy poszczególne lokale były wyłączane z użytkowania, Spółka zaprzestawała ich amortyzacji i przenosiła wartość wyłączanych z najmu lokali na środki trwałe w budowie.Zakup wszystkich nieruchomości został sfinansowany poprzez pożyczki. Z treści zawartych umów pożyczek wynika, że pożyczki zaciągane są na cele inwestycyjne. Pożyczki te zostały udzielone przez osoby zagraniczne i wyrażone są w dolarach amerykańskich. Odsetki od pożyczek nie zostały dotychczas zapłacone. Spółka nie dokonywała także żadnych spłat kapitału. Wartość naliczonych dla celów bilansowych odsetek i różnic kursowych była odnoszona na środki trwałe w budowie.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zasadne jest dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od lokali w związku z ich wynajmowaniem i zaprzestawanie dokonywania amortyzacji z chwilą wyłączenia lokali z używania... (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Spółki na podstawie art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), amortyzacji podlegają kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budynki, budowle i lokale będące odrębną nieruchomością o przewidywanym okresie używania dłuższym niż 1 rok, wykorzystywane przez podatnika lub oddane do używania na podstawie najmu, dzierżawy lub umowy leasingu. W przypadku nieruchomości nabyty budynek jak i lokale stanowiące odrębne nieruchomości były kompletne i zdatne do użytku. Lokale, które Spółka wynajmowała, zgodnie z jej przewidywaniami miały być używane a cele najmu przez okres co najmniej 1 roku. Przychodom uzyskiwanym z tytułu czynszu należało zatem przypisać koszty związane z amortyzacją tych składników majątkowych.Zaprzestanie wynajmu lokali oznacza, że nie jest spełnione kryterium określone w art. 16a ust. 1, które zezwala na amortyzację tych środków trwałych. Na podstawie tego kryterium środki trwałe muszą być wykorzystywane przez podatnika w działalności gospodarczej lub oddane do używania innym podmiotom. Także art. 16c pkt 5 ww. ustawy stanowi, że amortyzacji nie podlegają składniki majątku, które nie są wykorzystywane przez podatnika na skutek zaprzestania działalności, w której te składniki były używane. Decyzja o zaprzestaniu wynajmu w odniesieniu do poszczególnych lokali oznacza także, że w odniesieniu do tych lokali Spółka zaprzestała działalności polegającej na wynajmie. W opinii Spółki lokale wyłączane z wynajmu w związku z prowadzeniem inwestycji nie mogą być w dalszym ciągu amortyzowane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.