IBPB3/423-438/08/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 sierpnia 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB3/423-438/08/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 26 maja 2008 r.) uzupełnionym w dniu 14 sierpnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na budowę drogi publicznej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 maja 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na budowę drogi publicznej.Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 28 lipca 2008 r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełniony wniosek wpłynął do tut. BKIP w dniu 14 sierpnia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości. Użytkowanie nieruchomości będącej własnością Spółki (nabyte od spółki akcyjnej w upadłości w drodze licytacji publicznej) zależne jest od istnienia dobrej jakości drogi dojazdowej, która ujęta jest w planie ogólnego zagospodarowania przestrzennego terenu Miasta. Droga ta pozwoli na skomunikowanie terenu spółki akcyjnej w upadłości z główną drogą tranzytową.W związku z późn. zm. stosunków własnościowych terenów dawnej spółki akcyjnej (obecnie w upadłości) zachodzi konieczność budowy nowej drogi dojazdowej. Spółka zawarła porozumienie z Miastem, zgodnie z którym Spółka przekaże nieodpłatnie Miastu będące jej własnością działki gruntowe oraz dokumentację projektową inwestycji drogowej jako współudział w budowie drogi publicznej. Spółka nie będzie właścicielem nowej drogi jak również nie będzie jej dzierżawić ani nie będzie jej wiązać żadna inna umowa o podobnym charakterze.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wartość przekazanych Gminie terenów oraz dokumentacji projektowej stanowić będzie koszt uzyskania przychodu w dacie przekazania ich Gminie.

Zdaniem Spółki, budowa drogi dojazdowej do nieruchomości jest warunkiem uzyskiwania przez Spółkę przychodów z jej najmu. Jednocześnie Spółka nie może nakładów na budowę drogi publicznej przyjąć jako inwestycji w obcym środku trwałym, gdyż nie będzie właścicielem nowej drogi jak również nie będzie jej dzierżawić ani nie będzie jej wiązać żadna inna umowa o podobnym charakterze. Wydatków poczynionych na budowę drogi nie można powiązać z konkretnym przychodem - będą one pośrednio przyczyniały się do uzyskiwanych przychodów w dłuższym okresie czasu. Zdaniem Spółki wydatki te należy uznać za koszty uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia - co oznacza datę przekazania Gminie działek gruntowych oraz datę ujęcia w księgach faktury za dokumentację projektową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...). Aby wydatek można było uznać za koszt podatkowy, to między nim a osiągniętym przychodem musi zachodzić związek przyczynowo - skutkowy.Z przepisu art. 15 ust. 1 ustawy wynika zatem, iż by wydatki poczynione przez podatnika można uznać za koszty uzyskania przychodu, muszą być one poniesione w sposób celowy. Podatnik więc podejmując decyzję o dokonaniu wydatku, musi być przeświadczony o racjonalności, z punktu widzenia prowadzonej przez niego działalności, wydatkowania środków finansowych.

Obowiązkiem podatników, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów) zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Zaznaczyć należy, iż to organ podatkowy dokonuje analizy zakwalifikowanych przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów wydatków, w oparciu o zgromadzony przez tychże podatników materiał dowodowy. Dowody powinny potwierdzać wystąpienie związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy kosztami a przychodami Spółki.O związku takim można mówić, gdy wydatek bezpośrednio wpływa na osiągnięcie konkretnego przychodu. Nie zawsze jednak poniesiony wydatek, choć pozostaje on niewątpliwie w związku z prowadzoną działalnością, można powiązać z konkretnym przychodem.Są bowiem wydatki, które tylko pośrednio pozostają w związku gospodarczym z przychodem. Takiego rodzaju wydatkami są m.in. wydatki ponoszone przez podatnika mające na celu przebudowę (modernizację), czy udział w kosztach budowy drogi publicznej w sytuacji, gdy zapewnia ona sprawny transport materiałów do bieżącej eksploatacji sprzętu i pracowników, a także sprzyja bezpieczeństwu.Nie ulega wątpliwości, iż droga publiczna, w przebudowie (modernizacji) czy budowie, w której partycypuje przedsiębiorstwo, nie stanowi środka trwałego podatnika. Zgodnie natomiast z postanowieniami art. 16a ust. 2 pkt 1 wydatki poniesione na przebudowę, modernizację czy partycypację w kosztach budowy nie mogą również zostać zakwalifikowane jako inwestycje w obcym środku trwałym.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, nie definiuje wprawdzie wprost pojęcia "inwestycji w obcym środku trwałym", to jednak w praktyce przyjmuje się, że taką inwestycją są nakłady poniesione na ulepszenie środka trwałego, który używany jest na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Są to zatem poniesione wydatki mające na celu przystosowanie środka trwałego do używania go przez podatnika. Umowa o partycypację w kosztach przebudowy (modernizacji) czy budowy drogi publicznej, zawarta pomiędzy podatnikiem a jej właścicielem, nie jest umową na podstawie, której droga ta została przyjęta przez podatnika do używania.Skoro wydatki poczynione na przebudowę (modernizację) czy budowę drogi mogą stanowić koszt podatkowy na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy i będą przyczyniały się do powstawania przychodów pośrednio - w dłuższym okresie czasu, a nie w konkretnym momencie, należy stwierdzić, iż wydatki te należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami.W tym miejscu podnieść należy, iż moment potrącania kosztów podatkowych uznanych za inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami wskazany został w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w myśl którego koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.Wskazać należy również, iż za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ustawy).

Stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2008 r. jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl