IBPB3/423-319/07/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2007 r. (data wpływu tut. do BKIP 21 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

W dniu 21 listopada 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest Zakładem Pracy Chronionej. Podatnik w latach 2004 do 2006 otrzymywał dotacje z PFRON na dofinansowanie do wynagrodzeń zwiększonych kosztów zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Podatnik nie uwzględniał w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych zwiększonych kosztów zatrudnienia osób niepełnosprawnych, tzn. nie powiększał kosztów uzyskania przychodów o zwiększone koszty, a dotacje wykazuje w pozycji 7 CIT-2/O jako zwolnione z opodatkowania i w pozycji 27 CIT-2. Spółka rozlicza dotacje z PFRON metodą ryczałtową i nie wylicza dodatkowych jednostkowych kosztów zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Podatnik nie ujmuje poniesionych podwyższonych kosztów w kosztach uzyskania przychodów. A co za tym idzie nie pomniejsza kosztów uzyskania przychodów o otrzymaną dotację na pokrycie zwiększonych kosztów zatrudnienia. Nie wyksięgowywuje wysokości dotacji z konta wynagrodzeń, gdyż zgodnie z katalogiem kosztów ogłoszonych w Dz. U. Nr 114, poz. 1194 z dnia 19 maja 2004 r. do zwiększonych kosztów nie należą wynagrodzenia pracowników niepełnosprawnych. Wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego jest brane pod uwagę tylko do określenia pułapu pomocy, a nie do refundacji wynagrodzeń.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy stosowana metoda obliczania wysokości podatku dochodowego od osób prawnych jest poprawna, gdyż dodatkowe koszty zatrudnienia osób niepełnosprawnych nie zwiększa kosztów uzyskania przychodu Wnioskodawcy. Co do pytania 2 to Wnioskodawca uważa, że otrzymaną pomoc potraktować należy jako dotację do pozostałych przychodów operacyjnych, zwolnionych z opodatkowania, a koszty i wydatki pokryte z tej dotacji nie stanowią kosztów uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 26a ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 z późn. zm.), pracodawcy zatrudniającemu osoby niepełnosprawne, które nie osiągnęły wieku emerytalnego i zostały ujęte w ewidencji prowadzonej przez Fundusz, o której mowa w art. 26b ust. 1, przysługuje ze środków Funduszu miesięczne dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych, wypłacane raz na dwa miesiące, zwane dalej "miesięcznym dofinansowaniem".

Ujęte w ww. przepisach ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, dofinansowanie z PFRON do wynagrodzeń niepełnosprawnych pracowników, stanowi przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Zgodnie bowiem z przywołanym przepisem, przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze i wartości pieniężne.

Natomiast na podstawie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 25 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (obowiązującego do 31 grudnia 2006 r. - zgodnie art. 5 ust. 1 ustawy nowelizującej z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, opublikowanej w Dz. U. Nr 202, poz. 1957 ze zmianą w Dz. U. z 2004 r. Nr 254, poz. 2533), dotacje, subwencje i dopłaty otrzymane z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych przez zakłady pracy chronionej na podstawie przepisów o zatrudnianiu i rehabilitacji osób niepełnosprawnych są wolne od podatku.

Z kolei, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14-14b, 23-25 i 27. Wydatki i koszty bezpośrednio sfinansowane z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 25 (którego obowiązywanie, na mocy cytowanych wyżej ustaw nowelizujących, przedłużono do 31 grudnia 2006 r.), a więc sfinansowane bezpośrednio z otrzymanej dotacji - nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym, w oparciu o powołane wyżej przepisy i opisany stan faktyczny, otrzymane w latach 2004 do 2006 dotacje z PFRON korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym, a pokrywane z nich zwiększone koszty wynagrodzeń osób niepełnosprawnych nie stanowią kosztów uzyskania przychodu.

Zatem stanowisko podatnika odnośnie zawartych we wniosku pytań jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.