IBPB3/423-267/08/JS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP- 1 kwietnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wysokości przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych ze zbyciem na rzecz Gminy poczynionych nakładów na jej majątku - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 kwietnia 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wysokości przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych ze zbyciem na rzecz Gminy poczynionych nakładów na jej majątku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka od 1 maja 1998 r. korzystała z majątku ciepłowniczego, w skład którego wchodziły: grunty, budynki, maszyny, urządzenia oraz wartości niematerialne i prawne, będące własnością Gminy. Podstawą korzystania była umowa o świadczenie usług ciepłowniczych na terenie Gminy i nieodpłatny zarząd mieniem ciepłowniczym. Umowa była zawarta na 5 lat z możliwością jej przedłużenia na okres kolejnych 5 lat, w przypadku gdyby Gmina nie przedłożyła oświadczenia o zamiarze nieprzedłużenia tej umowy. W ramach umowy Spółka zobowiązała się nie tylko do dokonywania konserwacji i bieżących napraw składników przekazanego do używania majątku, ale również do modernizacji i rozbudowy majątku ciepłowniczego na terenie Gminy. Spółka mogła dokonać likwidacji i zbycia środków trwałych ze względu na ich fizyczne lub moralne zużycie. Po zakończeniu trwania umowy Spółka zobowiązała się przekazać Gminie przedmiot nieodpłatnego zarządu wraz z nakładami inwestycyjnymi poczynionymi na jego ulepszenia, modernizację i adaptację. Z kolei Spółce miała być zwrócona przez Gminę równowartość poniesionych nakładów inwestycyjnych według ich wartości księgowej netto wynikającej z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki. Zwrot ww. kwoty miał nastąpić na podstawie odrębnej umowy.Wydanie majątku ciepłowniczego Gminie wraz ze środkami trwałymi powstałymi w wyniku poczynionych nakładów inwestycyjnych nastąpiło w latach 2005 i 2006.

Zgodnie z KŚT poczynione nakłady inwestycyjne na terenie Gminy zostały przez Spółkę zakwalifikowane zarówno jako odrębne środki trwałe oraz jako inwestycje w obcych środkach trwałych. Z uwagi na fakt, że pomimo składanych Gminie przez Spółkę ofert, nie doszło do zawarcia ww. umów. Spółka w następstwie wydania środków trwałych wraz z majątkiem ciepłowniczym, obciążyła Gminę w dniu 20 września 2005 r. kwotą 3.167.170,65 zł oraz w dniu 5 maja 2006 r. kwotą 3.252.314,94 zł, wystawiając faktury VAT zawierające podatek w stawce 22%. Do przychodów Spółki zaliczone zostały kwoty netto z tych faktur, natomiast do kosztów uzyskania przychodów-niezamortyzowana wartość środków trwałych. W związku z faktem, iż Gmina nie uznała zasadności roszczenia Spółki, Spółka wystąpiła przeciwko Gminie z powództwa cywilnego o zapłatę należności. Jednocześnie Gmina wystąpiła wobec Spółki o zapłatę wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z jej majątku w okresie od zakończenia umowy (wg Gminy od 1 maja 2003 r.) do czasu wydania majątku. Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 3 sierpnia 2007 r. (podtrzymanym przez Sąd Apelacyjny - wyrok z dnia 14 grudnia 2007 r.) zasądził od Gminy kwotę 4.667.919,65 zł po potrąceniu zasądzonego od Spółki na rzecz Gminy odszkodowania w kwocie 330.000,00 zł za bezumowne korzystanie z majątku. Sąd zatem uznał zasadność roszczenia co do kwoty 4.997.919,62 zł nakładów poczynionych w okresie trwania umowy, tj. do 30 kwietnia 2003 r. natomiast oddalił powództwo odnośnie wydatków inwestycyjnych poniesionych przez Spółkę po tym dniu na łączną kwotę 1.421.565,94 zł

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Na jakim poziomie Spółka powinna ustalić wysokość przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów związanych ze zbyciem na rzecz Gminy poczynionych nakładów na jej majątku ciepłowniczym... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane (...). W związku z uzyskaniem prawomocnego wyroku sądu nie ulega wątpliwości, że kwota należnego Spółce wynagrodzenia za nakłady poniesione na majątku Gminy ograniczona została do wysokości zasądzonej wyrokiem. Wystawienie faktur korygujących będzie zatem stanowić podstawę do obniżenia przychodu do opodatkowania w roku wystawienia tych faktur. Uzyskane przez Spółkę przychody związane są ze zbyciem wytworzonych przez Spółkę środków trwałych oraz inwestycji w obcych środkach trwałych, które zgodnie z art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią również środki trwałe.

Z kolei zgodnie z dyspozycją przepisu art. 16 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, wydatki na wytworzenie wskazanych środków trwałych, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy są kosztem uzyskania przychodów w przypadku ich odpłatnego zbycia, bez względu na czas ich poniesienia. Koszty te zostały poniesione w celu uzyskania przychodów, gdyż w okresie kiedy Spółka użytkowała majątek Gminy oraz świadczyła usługi ciepłownicze na jej terenie, majątek ten służył produkcji i dystrybucji energii cieplnej i miał związek z osiąganym w tym okresie przychodem. Spółka dokonywała również w tym okresie odpisów amortyzacyjnych od rzeczowych środków trwałych, które zaliczała do kosztów uzyskania przychodów. W świetle powyższego zasadnym jest przyjęcie, iż na dzień zbycia nakładów na rzecz Gminy kosztem uzyskania przychodów jest niezamortyzowana wartość netto przekazanych Gminie środków trwałych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Co do zasady zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - określonej w dalszej części skrótem "ustawy o p.d.o.p.") przychodami z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz 13 i 14 są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne w tym również różnice kursowe. Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o p.d.o.p. do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Z art. 16a ust. 1 ustawy o p.d.o.p. wynika, że amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 16c stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Na podstawie art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o p.d.o.p. amortyzacji podlegają również z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania: przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych. Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16. W art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. ustawodawca określił katalog wydatków, które pomimo ich poniesienia w celu osiągnięcia przychodów nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności. Jednak w omawianej sprawie nie wystąpi strata w środku trwałym z tytułu jego likwidacji, bowiem nie miała miejsca fizyczna likwidacja środka trwałego. Ze stanu faktycznego sprawy wynika, że Spółka dokonywała amortyzacji inwestycji w obcym środku trwałym a zatem do przychodów winna zaliczyć jedynie tą część otrzymanej kwoty która stanowi zwrot poniesionych nakładów, przekraczających wartość niezamortyzowanej części środka trwałego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.