IBPB3/423-246/08/SD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2007 r. (data wpływu do tut. Biura 27 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia dochodu do opodatkowania w przypadku sprzedaży przez spółkę komandytową nieruchomości wniesionej tytułem wkładu niepieniężnego - jest prawidłowe.

W dniu 27 grudnia 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia dochodu do opodatkowania w przypadku sprzedaży przez spółkę komandytową nieruchomości wniesionej tytułem wkładu niepieniężnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik jest właścicielem szeregu nieruchomości gruntowych. Do dnia dzisiejszego nie zostały one wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Część z tych nieruchomości podatnik zamierza wnieść w formie wkładu do spółki komandytowej, w której stanie się komandytariuszem. Następnie spółka komandytowa ewentualnie zamierza dokonać zbycia części wniesionych do niej tytułem wkładu nieruchomości.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Jak należy określić dochód do opodatkowania w przypadku sprzedaży nieruchomości przez spółkę komandytową, a w szczególności ustalić wysokość kosztów uzyskania przychodów na moment sprzedaży... (oznaczone we wniosku jako pytanie nr 4)

Zdaniem Spółki w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym, obowiązek podatkowy ciąży nie na spółce komandytowej, ale na poszczególnych jej wspólnikach.Zgodnie z treścią art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych są osoby prawne oraz spółki kapitałowe w organizacji, a więc w gronie podmiotów zobowiązanych do rozliczania podatku CIT nie ma spółki komandytowej.

Stosownie zaś do treści art. 5 ustawy o CIT przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną (...), ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe.W sposób analogiczny kwestię tę rozstrzyga także ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z art. 8 tej ustawy przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną (a więc m.in. w spółce komandytowej) u każdego podatnika (osoby fizycznej) określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz łączy się z pozostałymi przychodami. Zasadę powyższą stosuje się w sposób analogiczny do kosztów uzyskania przychodów (art. 8 ust. 2).

W rezultacie całość przychodów i kosztów generowanych przez spółkę komandytową podlega podziałowi na poszczególnych wspólników spółki komandytowej wg proporcji wynikającej z ich udziału w zysku spółki komandytowej.W przypadku, gdy wspólnikiem spółki komandytowej jest osoba fizyczna, wówczas tak obliczone przychody i koszty podatkowe sumowane są z pozostałymi przychodami opodatkowanymi według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT (tzw. zasady ogólne), ewentualnie według liniowej stawki 19% (podatek liniowy).Jeżeli zaś wspólnikiem spółki komandytowej będzie osoba prawna np. spółka z o.o., wówczas zgodnie z art. 5 ustawy o CIT odpowiednia część przychodów i kosztów spółki komandytowej odpowiadająca proporcjonalnemu udziałowi w zysku sp. z o.o. winna zostać odniesiona do pozostałych przychodów i kosztów osiąganych przez tę sp. z o.o. (sumuje się z pozostałymi przychodami i kosztami sp. z o.o.).W momencie zatem sprzedaży przez spółkę komandytową nieruchomości wniesionej w drodze wkładu spółka komandytowa osiągnie przychód w wysokości ceny zapłaconej przez nabywcę oraz koszt ustalony w oparciu o art. 16 ust. 1 pkt 1 tj. wartości początkowej pomniejszonej o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. Powyższe zasady stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku. Sprzedaż nieruchomości przez spółkę komandytową spowoduje zatem powstanie przychodu opodatkowanego u wspólników spółki komandytowej proporcjonalnie do ich udziału w tej spółce oraz kosztów uzyskania przychodów związanych z tym przychodem.

Analizując przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy stwierdzić, iż ustawodawca nie przewidział szczególnej metody ustalania dochodu ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 14 ust. 1 ww. ustawy. Z tego też względu oraz uwzględniając fakt, iż Spółka, będąca wspólnikiem spółki komandytowej, jest osobą prawną, przy ustalaniu jej dochodu z ww. tytułu należy kierować się zasadą ogólną wyrażoną w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z powołanym art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą. Art. 12 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przychodami są m.in. otrzymane pieniądze i wartości pieniężne. Z kolei zgodnie z art. 14 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Natomiast kosztami uzyskania przychodów, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Artykuł 16 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

Kierując się zatem literalnym brzmieniem art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz powołanych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy stwierdzić, że Spółka, jako jeden ze wspólników spółki komandytowej, ma prawo do uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów (proporcjonalnie do posiadanego udziału) odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od nieruchomości stanowiącej majątek spółki komandytowej, a w przypadku sprzedaży tej nieruchomości przez spółkę komandytową - również kosztów związanych z tym przychodem. Koszt uzyskania przychodu z tego tytułu należy ustalić w wysokości wartości początkowej nieruchomości wniesionej aportem do spółki komandytowej, pomniejszonej o dokonane dotychczas odpisy amortyzacyjne, czyli wartości rynkowej określonej w umowie spółki osobowej, pomniejszonej o dokonane odpisy amortyzacyjne.

Reasumując, prawidłowe jest stanowisko Spółki, że opodatkowaniu podlegać będzie różnica pomiędzy ceną uzyskaną z tytułu sprzedaży nieruchomości a wartością początkową tej nieruchomości pomniejszoną o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych oraz że przychody i koszty uzyskania przychodu poszczególnych wspólników spółki komandytowej ustalane będą proporcjonalnie do posiadanych przez nich udziałów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-