IBPB3/423-227/07/PP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 stycznia 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB3/423-227/07/PP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2007 r. (data wpływu do tut. Biura 22 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości:

- zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wynagrodzenie oddelegowanego członka rady nadzorczej - jest prawidłowe,

- zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem przedmiotów oddanych do używania oddelegowanemu w celu wykonywania czynności, do których został oddelegowany oraz zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z używaniem i eksploatacją tych środków - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości:

- zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wynagrodzenie oddelegowanego członka rady nadzorczej,

- zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem przedmiotów oddanych do używania oddelegowanemu w celu wykonywania czynności, do których został oddelegowany oraz zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z używaniem i eksploatacją tych środków.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na podstawie uchwały podjętej 4 października 2007 r., działając na podstawie art. 390 Kodeksu spółek handlowych, Grupa Akcjonariuszy utworzona na Nadzwyczajnym Walnym Zgromadzeniu Spółki na podstawie art. 385 § 5 k.s.h. postanowiła oddelegować wybranego przez siebie w drodze głosowania oddzielnymi grupami członka Rady Nadzorczej do stałego indywidualnego wykonywania czynności nadzorczych na rzecz Spółki. Ponadto, Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie ustaliło wynagrodzenie Oddelegowanego z tytułu czynności wykonywanych w ramach oddelegowania, a także uchwaliło, iż w celu stałego indywidualnego wykonywania czynności nadzorczych Oddelegowany może korzystać z samochodu osobowego, telefonu komórkowego oraz komputera stanowiących własność Spółki. Koszty związane z używaniem i eksploatacją wymienionych środków trwałych (tj. koszty ubezpieczenia, napraw i przeglądu samochodu, benzyny, koszty rozmów telefonicznych, serwisu komputera, itp.) ponosi Spółka. Oddelegowany nie jest uprawniony do korzystania z ww. rzeczy dla celów prywatnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenie wypłacane Oddelegowanemu.

2.

Czy Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z nabyciem przedmiotów, z których oddelegowany może korzystać w celu wykonywania czynności, do których został oddelegowany.

3.

Czy Spółka ma prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z używaniem i eksploatacją środków trwałych, w stosunku do których Spółka przyznała prawo do korzystania oddelegowanemu.

Zdaniem wnioskodawcy na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z art. 381 k.s.h. w spółce akcyjnej ustanawia się radę nadzorczą. Rada nadzorcza sprawuje stały nadzór nad działalnością spółki we wszystkich dziedzinach jej działalności (art. 382 § 1 k.s.h.). Rada nadzorcza wykonuje swoje obowiązki kolegialnie, może jednak delegować swoich członków do samodzielnego pełnienia określonych czynności nadzorczych (art. 390 § 1 k.s.h.). W związku z tym, że Spółka musi posiadać radę nadzorczą, która sprawuje stały nadzór nad działalnością Spółki należy uznać, że wydatki związane z funkcjonowaniem rady nadzorczej są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38a ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji. W konsekwencji, wynagrodzenie wypłacane Oddelegowanemu, jako spełniające definicję kosztów uzyskania przychodu zawartą w art. 15 ust. 1 ww. ustawy i nie wyłączone na mocy art. 16 ust. 1 tejże, stanowi koszt podatkowy Spółki.Odnośnie środków trwałych, w stosunku do których Spółka przyznała oddelegowanemu prawo do korzystania w celu realizacji powierzonych mu zadań, należy uznać, iż będą one wykorzystywane w związku z czynnościami dotyczącymi Spółki. Jednocześnie wskazane środki trwałe są jedynie udostępnione Oddelegowanemu, jednak w dalszym ciągu stanowią majątek Spółki. Co więcej, Oddelegowany nie jest uprawniony do wykorzystywania udostępnionych mu środków trwałych do celów prywatnych. A zatem Spółka ponosi te wydatki na swoją rzecz, w związku z prowadzoną przez siebie działalnością. Konsekwentnie, koszty ponoszone przez Spółkę na nabycie tych środków trwałych spełniają przesłankę zawartą w art. 15 ust. 1 ww. ustawy, jednocześnie koszty te nie stanowią wydatku na rzecz członka rady nadzorczej, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 38a.Biorąc pod uwagę powyższe, koszty ponoszone przez Spółkę na nabycie środków trwałych, z których może korzystać Oddelegowany w celu wykonywania wyznaczonych zadań stanowią koszty uzyskania przychodu Spółki, przy czym koszty związane z nabyciem środków trwałych podlegających amortyzacji będą odnoszone w ciężar kosztów uzyskania przychodu w postaci odpisów amortyzacyjnych na zasadach przewidzianych w ustawie, z uwzględnieniem limitów dotyczących amortyzacji samochodów osobowych.Na zasadach analogicznych jak w przypadku kosztów nabycia środków trwałych wydatki związane z używaniem składników majątku Spółki, w stosunku do których Spółka przyznała prawo do korzystania Oddelegowanemu w celu wykonywania powierzonych mu zadań, należy uznać za związane z funkcjonowaniem Spółki i ponoszone w celu osiągnięcia jej przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła tych przychodów. Zważywszy w szczególności, iż Oddelegowany nie jest uprawniony do wykorzystywania udostępnionych mu środków trwałych do celów prywatnych, koszty te ponoszone są wyłącznie na rzecz Spółki, w związku z jej działalnością. W żadnym razie natomiast wydatki te nie są ponoszone na rzecz Oddelegowanego i nie stanowią dla niego korzyści, zważywszy iż Oddelegowany może korzystać ze wskazanych środków trwałych tylko i wyłącznie w związku z czynnościami dotyczącymi Spółki. W świetle powyższego kosztów ponoszonych przez Spółkę w związku z używaniem i eksploatacją środków trwałych udostępnionych Oddelegowanemu w celu realizacji zadań dotyczących Spółki nie można uznać za wydatki na rzecz członka rady nadzorczej. W konsekwencji, w opisanym stanie faktycznym nie znajduje zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 38a ww. ustawy.Biorąc po uwagę powyższe, koszty ponoszone przez Spółkę w związku z używaniem i eksploatacją środków trwałych, z których może korzystać Oddelegowany w celu wykonywania wyznaczonych zadań stanowią koszty uzyskania przychodu Spółki, z uwzględnieniem limitów dotyczących kosztów ubezpieczenia samochodów osobowych.

Na tle przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że aby określony wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione równocześnie następujące przesłanki:

1.

został poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

2.

nie jest ujęty w katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów ujętego w art. 16 ust. 1 ww. ustawy,

3.

został w sposób prawidłowy udokumentowany.

Przepis art. 16 ust. 1 pkt 38a ww. ustawy stanowi, że za koszty uzyskania przychodów nie uważa się wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnienia funkcji. Aby określony wydatek mógł stanowić koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 38a cyt. ustawy muszą zostać spełnione dwie przesłanki, a mianowicie: wydatek musi być poniesiony na rzecz jednej z kategorii osób wymienionych enumeratywnie w cyt. przepisie - członków rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych oraz wynagrodzenie wypłacone musi być z tytułu pełnionych funkcji w ww. organach osoby prawnej. Oznacza to, że kosztem uzyskania przychodów w przedmiotowej sprawie może być wyłącznie wynagrodzenie. Brak jest natomiast podstaw do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów jakichkolwiek innych wydatków związanych z pełnieniem funkcji członka Rady Nadzorczej. Zatem wydatki ponoszone przez Spółkę na rzecz członka rady nadzorczej, które nie są wynagrodzeniem z tytułu pełnionej funkcji, w tym także wydatki związane z nabyciem i używaniem środków trwałych, użytkowanych przez tego członka Rady Nadzorczej, nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodu Spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl