IBPB3/423-205/07/NG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Cechu, przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2007 r. (data wpływu do tut. Biura 15 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej budynku gospodarczego - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 października 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej budynku gospodarczego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 29 grudnia 1986 r. aktem notarialnym Cech nabył od Skarbu Państwa w drodze kupna budynek. Do ewidencji środków trwałych budynek został wprowadzony 1 stycznia 1987 r. Cech jest jednostką prawną i do celów podatkowych prowadzi pełną księgowość.Przez wiele lat budynek był używany jako mieszkalny. Zakupiony budynek nie był i nie jest amortyzowany. Były ponoszone nakłady na budynek nieprzekraczające rocznie 3500 zł i zaliczane w koszty. W związku z tym, iż Cech do 30 maja 2006 r. nie prowadził działalności gospodarczej, nie dokonywał też odpisów amortyzacyjnych. Od 1 czerwca 2006 r. prowadzi działalność gospodarczą, występują przychody opodatkowane i zwolnione, które zgodnie ze Statutem, przeznaczane są w całości na działalność statutową. Cena nabycia z dnia 29 grudnia 1986 r. - 6 917 522 zł. (sześć milionów dziewięćset siedemnaście tysięcy pięćset dwadzieścia dwa zł...). Po denominacji 691,75 zł okres amortyzacji 40 lat. Od 02.1987 r. do 1 lutego 2027 r. metoda amortyzacji liniowa, stawka roczna 2,5%, roczny odpis = 17,28 zł. miesięczny odpis 1,44. Wartość umorzenia na dzień 31 sierpnia 2007 r. = 357,40 zł. Do całkowitej amortyzacji pozostała kwota: 334,35gr.Na dzień 19 kwietnia 2007 r. niezależny rzeczoznawca majątkowy wycenił budynek na wartość: 1 037 340,00 zł. (jeden milion trzydzieści siedem tysięcy trzysta czterdzieści złotych 00/100 gr.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Cech może rozpocząć amortyzację budynku od daty rozpoczęcia działalności gospodarczej, jeśli tak, to od jakiej wartości:

Zdaniem Wnioskodawcy po 20 latach użytkowania, nie jest możliwe ustalenie prawidłowej wartości budynku do celów amortyzacji, na dzień rozpoczęcia działalności gospodarczej. W związku z tym Wnioskodawca uważa, że opierając się na treści art. 31 pkt 3 i 4 ustawy o rachunkowości z 29 września 1994 r. (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) za wartość godziwą uznać należy wartość ustaloną na podstawie niezależnej wyceny rzeczoznawcy majątkowego z dnia 19 kwietnia 2007 r.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 16a ust. 1 pkt 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) określanej w dalszej części skrótem ustawa o p.d.o.p., amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 tej ustawy, zwane środkami trwałymi.Na podstawie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p. odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16,k począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p. za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia,

Zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o p.d.o.p. za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.Zgodnie z art. 15ust. 5 ustawy o p.d.o.p. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, tryb i terminy aktualizacji wyceny środków trwałych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i 2 pkt 1-3, wartości początkowej składników majątku, o której mowa w art. 16d ust. 1, jednostkowej ceny nabycia części składowych i peryferyjnych, o których mowa w art. 16g ust. 13, oraz wartości początkowej środków trwałych, o której mowa w art. 16j ust. 1 pkt 1 lit. a) i b), jeżeli wskaźnik wzrostu cen nakładów inwestycyjnych w okresie trzech kwartałów w roku poprzedzającym rok podatkowy w stosunku do analogicznego okresu roku ubiegłego przekroczy 10%.W przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym budynek został nabyty odpłatnie, a zatem wartością początkową budynku jest cena jego nabycia. Zmiana tej wartości mogła lub może nastąpić tylko w wyniku aktualizacji wyceny środków trwałych w oparciu o rozporządzenie Ministra właściwego do spraw finansów publicznych. Ujęty w art. 16g ustawy o p.d.o.p. katalog sposobów ustalenia wartości początkowej środków trwałych jest katalogiem zamkniętym i nie przewiduje możliwości ustalenia wartości początkowej środka trwałego nabytego w drodze kupna, w oparciu o wycenę przez rzeczoznawcę.

W świetle powyższych przepisów stanowisko Podatnika, iż odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości ustalonej przez rzeczoznawcę majątkowego jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.