IBPB2/436-78/08/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Diecezji przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 28 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych rozpoczęcia działalności gospodarczej na terenie nieruchomości otrzymanej w formie darowizny - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 lutego 2008 r. do tut. Biura wpłynął Państwa wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych rozpoczęcia działalności gospodarczej na terenie nieruchomości otrzymanej w formie darowizny.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Diecezja jako kościelna osoba prawna otrzymała aktem notarialnym z dnia 10 listopada 2004 r. w formie darowizny nieruchomość. Głównymi częściami składowymi tej nieruchomości jest ołtarz papieski i budynek domu pielgrzyma w stanie surowym otwartym. Strony złożyły oświadczenie, że przedmiotowa nieruchomość nie jest i nie będzie przeznaczona na prowadzenie działalności gospodarczej. W związku z powyższym nie pobrano podatku od spadków i darowizn jako że ww. czynność nie jest objęta tym podatkiem. Diecezja na bazie tego majątku utworzyła w grudniu 2004 r. wewnętrzną jednostkę organizacyjną. Celem działania tej Jednostki jest m.in. rozwijanie kultu religijnego, działalność kulturalna i oświatowo-wychowawcza.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie.

Czy niepobrany podatek od darowizny w postaci zabudowanej nieruchomości stanie się wymagany z chwilą, gdy ta nieruchomość wchodząca w skład wewnętrznej Jednostki utworzonej przez Diecezję będzie służyła do prowadzenia działalności gospodarczej przez tą wewnętrzną Jednostkę, a dochody z tej działalności będą w całości przeznaczane na potrzeby tej jednostki i realizację jej zadań.

Zdaniem wnioskodawcy podatek od spadków i darowizn nie powinien być wymagalny, gdyż dochody z działalności gospodarczej wykonywanej na nieruchomości otrzymanej w formie darowizny będą w całości przeznaczone na cele wewnętrznej Jednostki, a cele te są w większości tożsame z treścią art. 17 ust. 4a i ust. 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

W świetle powyższego podatkiem od spadków i darowizn są opodatkowane wyłącznie osoby fizyczne, które nabyły własność rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, a zatem podatkiem tym nie są opodatkowane osoby prawne, w tym kościelne osoby prawne, które nabyły darowiznę.

Zgodnie z art. 55 ust. 6 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o Stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1989 r. Nr 29, poz. 154 z późn. zm.) nabywanie i zbywanie rzeczy i praw majątkowych przez kościelne osoby prawne m.in. w drodze darowizny jest zwolnione m.in. od podatku od spadków i darowizn, jeżeli ich przedmiotem są rzeczy i prawa nie przeznaczone do działalności gospodarczej.

W świetle obowiązujących w Polsce przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, nabycie spadku przez osobę prawną, w tym kościelną osobę prawną nie podlega w ogóle podatkowi od spadków i darowizn. W świetle powyższego rozpatrywanie ewentualnej wymagalności podatku od spadków i darowizn w przypadku zmiany przeznaczenia otrzymanej nieruchomości jest bezprzedmiotowe.

Jednocześnie nadmienić należy, iż do kościelnych osób prawnych mogą mieć zastosowanie przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) i odrębną kwestią pozostaje ewentualne opodatkowanie lub zwolnienie w tym podatku otrzymania darowizny przez taką osobę.

Zatem stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

W związku z dołączeniem do wniosku kserokopii dokumentów, należy zauważyć że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.