IBPB2/436-38/07/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko A.R. przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2007 r. (data wpływu do tut. Biura 10 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania wypłaty wkładów zgromadzonych w Pracowniczej Kasie Zapomogowo - Pożyczkowej po śmierci pracownika - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 października 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej w sprawie m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania wypłaty wkładów zgromadzonych w Pracowniczej Kasie Zapomogowo - Pożyczkowej po śmierci pracownika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Pracownicy wnioskodawcy przystępujący do Pracowniczej Kasy Zapomogowo-Pożyczkowej w deklaracji przystąpienia określają kwotę składki członkowskiej, która jest potrącana comiesięcznie z wynagrodzenia po opodatkowaniu. W powyższej deklaracji wskazuje się również osobę, której należy wypłacić zgromadzone wkłady na wypadek śmierci członka Pracowniczej Kasy Zapomogowo-Pożyczkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku braku deklaracji Pracowniczej Kasy Zapomogowo-Pożyczkowej (zagubienie lub zniszczenie) wypłata wkładów zgromadzonych w Pracowniczej Kasie Zapomogowo-Pożyczkowej osobie (osobom) wskazanej w postanowieniu sądu o nabyciu spadku podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zdaniem wnioskodawcy wypłata wkładów zgromadzonych (z dochodu po opodatkowaniu) w Pracowniczej Kasie Zapomogowo-Pożyczkowej po śmierci pracownika osobie wskazanej w deklaracji lub na podstawie postanowienia sądu o nabyciu spadku, nie stanowi przychodów w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód z tego tytułu powinien zostać przez osobę, której wypłacono wkłady wykazany w zeznaniu z tytułu podatku od spadków i darowizn. Zgodnie z art. 19 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, Pracownicza Kasa Zapomogowo-Pożyczkowa w terminie 14 dni od dnia wypłaty przekazuje naczelnikowi urzędu skarbowego, właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania wierzyciela, informację o dokonanych wypłatach i ich wysokości.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. dziedziczenia. Powyższe wynika z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.)

Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób (...).

Jak wynika z art. 925 i 924 ww. ustawy spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, a spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.

W myśl art. 1025 § 1 ww. ustawy sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Natomiast § 2 ustanawia domniemanie, że osoba, która uzyskała stwierdzenie nabycia spadku, jest spadkobiercą.

Zgodnie z art. 63#61446; § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) z dniem śmierci pracownika stosunek pracy wygasa.

Prawa majątkowe ze stosunku pracy przechodzą po śmierci pracownika, w równych częściach, na małżonka oraz inne osoby spełniające warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej w myśl przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W razie braku takich osób prawa te wchodzą do spadku (art. 63#61446; § 2 ww. ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w przypadku śmierci pracownika zgromadzone przez niego w kasie zapomogowo-pożyczkowej wkłady wypłacone zostaną osobie wskazanej w deklaracji lub w przypadku braku deklaracji osobom wskazanym w postanowieniu sądu o nabyciu spadku.

Jeżeli osoba, której zostaną wypłacone wkłady nie będzie jedną z osób, o których mowa w art. 63#61446; § 2 ww. Kodeksu pracy (tj. osoba, która spełnia warunki do uzyskania renty rodzinnej w myśl przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych), wówczas wypłacone wkłady wejdą do spadku i w związku z tym będą podlegały przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, wobec czego powinny zostać wykazane w zeznaniu (zgłoszeniu) o nabyciu spadku składanych przez spadkobierców.

W przypadku gdy osoba, której zostaną wypłacone wkłady wskazana w deklaracji będzie osobą, o której mowa w ww. art. 63#61446; § 2 ww. Kodeksu pracy wówczas wypłacone wkłady będą podlegały przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wobec tego nie podlegają wykazaniu w zeznaniu (zgłoszeniu) dla celów podatku od spadków i darowizn.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. dłużnicy spadkodawcy lub osób, którym przysługują wierzytelności z tytułu zapisu (dalszego zapisu), wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci lub umorzenia jednostek uczestnictwa funduszu inwestycyjnego otwartego lub specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na podstawie dyspozycji uczestnika tych funduszy na wypadek jego śmierci są obowiązani przekazać naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania wierzyciela, informację o dokonanych wypłatach (zwrocie długu) i ich wysokości, w terminie 14 dni od dnia wypłaty.

Z powyższego wynika, że w przypadku gdy brak osób, o których mowa w art. 63#61446; § 2 ww. Kodeksu pracy, czyli gdy wkłady zgromadzone w Pracowniczej Kasie Zapomogowo-Pożyczkowej (w skrócie PKZP) wchodzą w skład spadku po zmarłym pracowniku, spadkobiercy stają się wierzycielami PKZP, uprawnionymi do otrzymania wkładu członkowskiego - w zakresie wynikającym ze spadkobrania.

Informację, o której mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, należy przekazać naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania osoby, której wypłacone są wkłady z PKZP wchodzące do spadku w terminie 14 dni od dnia wypłaty wkładu.

Przepis art. 19 ust. 1 w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. ma zastosowanie do wypłat z tytułu spadków nabytych od dnia 1 stycznia 2007 r. zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 222, poz. 1629). Nabycie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. W przypadku więc gdy wypłata wkładów dotyczy spadku nabytego przed 1 stycznia 2007 r. zastosowanie ma przepis art. 19 ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r. W świetle tego przepisu zapłata spadkobiercy długu przez dłużnika spadkodawcy i wypłata należności przypadających z tytułu zapisu lub wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładcy na wypadek jego śmierci lub umorzenia jednostek uczestnictwa funduszu inwestycyjnego otwartego lub specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci może nastąpić tylko za pisemną zgodą naczelnika urzędu skarbowego (art. 19 ust. 1 tej ustawy).

Nie wymaga zgody naczelnika urzędu skarbowego wypłata należności przypadających z tytułu wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładcy na wypadek jego śmierci lub z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa funduszu inwestycyjnego otwartego lub specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci - do wysokości kwot określonych w art. 9 ust. 1 (art. 19 ust. 2 ustawy).

Osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, będące dłużnikiem spadkodawcy, są obowiązane przy zapłacie długu potrącić i przekazać do właściwego urzędu skarbowego podatek od nabycia spadku, należny od spadkobiercy w wysokości ustalonej przez naczelnika tego urzędu skarbowego. Zapłata długu bez potrącenia podatku od nabycia spadku może nastąpić tylko za uprzednią pisemną zgodą naczelnika urzędu skarbowego albo po stwierdzeniu przez naczelnika urzędu skarbowego, że nabycie spadku jest zwolnione od podatku lub że należny podatek został zapłacony albo prawo do wydania decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego uległo przedawnieniu (art. 19 ust. 3 ustawy).

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio przy wypłacie przez spadkobierców należności w gotówce przypadającej z tytułu zapisu, dalszego zapisu lub polecenia testamentowego (art. 19 ust. 4 ustawy).

Osoby, które dopuściły do wypłaty z naruszeniem przepisów ust. 1-4, odpowiadają za zobowiązania podatkowe solidarnie z podatnikiem do wysokości wypłaconych kwot (art. 19 ust. 5 ustawy).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a,43-300 Bielsko-Biała.