IBPB2/415-953/08/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 16 maja 2008 r.), uzupełnionym w dniu 29 lipca 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu kosztów remontu i adaptacji wynajmowanego lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 maja 2008 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu kosztów remontu i adaptacji wynajmowanego lokalu mieszkalnego.

W związku z brakami formalnymi pismem z dnia 22 lipca 2008 r. Znak: IBPB2/415-953/08/MM wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku.

Uzupełnienia dokonano w dniu 29 lipca 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W związku z wcześniejszym ustaniem umowy najmu mieszkania w listopadzie 2007 r. wnioskodawczyni zawarła z firmą W. ugodę notarialną na mocy, której firma W. miała w roku podatkowym 2007 wypłacić wnioskodawczyni odszkodowanie za wcześniejsze ustanie umowy najmu w wysokości 7.600 zł oraz zwrot kosztów remontów i prac adaptacyjnych w jakich brała finansowy udział w czasie gdy zamieszkiwała ww. mieszkaniu (tj. od 1977 r.). Po wnikliwych oględzinach i ocenie stanu mieszkania firma W. zaproponowała wnioskodawczyni jako zwrot kosztów kwotę 30.400 zł, a wnioskodawczyni tę propozycję zaakceptowała. Określenie jakie były rzeczywiste koszty, które poniosła na remonty i prace adaptacyjne w mieszkaniu w okresie od uzyskania przez wnioskodawczynię pełnoletniości (1993 r.) do 2007 r. wydaje się jednak niemożliwe ze względów jakie opisuje w własnym stanowisku. W okresie zamieszkiwania w lokalu, o którym mowa, miała swój finansowy udział m.in. w takich zadaniach jak: wymiana instalacji elektrycznych, modernizacja systemu ogrzewania, remonty podłóg i stolarki. Z końcem marca 2008 r. firma W. przysłała wnioskodawczyni PIT-8C, w którym w części D (przychody, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy) uwzględnia odszkodowanie za wcześniejsze ustanie umowy najmu w wysokości 7.600 zł. Opierając się na tym dokumencie wnioskodawczyni sporządziła swoją deklarację podatkową za 2007 r. i w połowie kwietnia br. wysłała ją do urzędu. Tym nie mniej, 28 kwietnia 2008 r. dostała przesłany przez firmę W. zrewidowany PIT-8C, w którym w części D oprócz wspomnianego odszkodowania uwzględniony został również zwrot kosztów remontu i prac adaptacyjnych w kwocie 30.400 zł.

Jednocześnie wnioskodawczyni nadmienia, iż pieniądze które dostała od firmy W. jako odszkodowanie oraz zwrot kosztów jakie poniosła na remonty lokalu, w którym uprzednio mieszkała, zostały po dodaniu wszystkich oszczędności (wnioskodawczyni i jej męża) oraz oszczędności rodziców w całości spożytkowane na zakup wspólnego mieszkania, gdzie obecnie mieszka wraz z dziećmi i rodzicami.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Ad. 1

Zdaniem wnioskodawczyni określenie kosztów uzyskania dochodu pochodzącego ze zwrotu kosztów remontu i prac adaptacyjnych jest niemożliwe, a wszelkie próby wykonania tego bezcelowe ze względu na to, że:

* dla rzetelnej oceny należałoby uwzględnić zmiany parametrów ekonomicznych gospodarki polskiej, które miały miejsce w przeciągu ostatnich 15 lat, takie jak np. inflacja, czy denominacja złotego,

* wnioskodawczyni nie miała możliwości ani nie widziała potrzeby przechowywania rachunków i faktur przez tak długi okres czasu (aż od 1993 r.), a po roku 2004, kiedy to ograniczono możliwości korzystania z ulgi remontowej, gromadzenie i przechowywanie rachunków i faktur wydawało się w ogóle bezcelowe. Obecnie posiada rachunki i faktury imienne (wystawione na męża) za lata 2000-2002 kiedy to korzystali z ulgi remontowej oraz pojedyncze faktury z innych lat. Łącznie opiewają one na kwotę ok. 9.000 zł.

Wnioskodawczyni uważa, że zwrot kosztów remontu i prac adaptacyjnych poczynionych w latach 1993-2007 ze swej definicji, nie jest dochodem i jako taki nie podlega opodatkowaniu z uwagi na bardzo długi rozpatrywany okres czasu (1993-2007). Jako dowód że omawiany przychód był rzeczywiście zwrotem i nie wiązał się z żadnym dochodem winno wystarczyć oświadczenie wnioskodawczyni. Jako podatnik nie była zobowiązana do przechowywania faktur i rachunków przez tak długi okres czasu (od 1993 r.).

Ad. 2

Zdaniem wnioskodawczyni złożona przez nią deklaracja podatkowa za 2007 r. uwzględniająca jedynie odszkodowanie za wcześniejsze ustanie umowy najmu w wysokości 7.600 zł jest poprawna i nie wymaga korekty.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłem przychodów są "inne źródła". Do przychodów z innych źródeł należy zaliczyć każdy przychód, który spełnia łącznie dwa warunki: po pierwsze - nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, a po drugie - nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak dowodzi użycie sformułowania "w szczególności", definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Z treści powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód, uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie, których mamy do czynienia z przyrostem mienia. Tak, więc, podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku, których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Z tego względu do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie zalicza się kwoty uzyskanych z różnego rodzaju zwrotów nakładów własnych poczynionych za inny podmiot. W takich przypadkach podatnik otrzymuje do swojej dyspozycji określoną kwotę pieniędzy, do wyłożenia której był wcześniej zobligowany.

W przedstawionym stanie faktycznym, wnioskodawczyni poniosła z własnych środków nakłady na wynajmowany lokal, które w wyniku notarialnie zawartej ugody zostały jej zwrócone przez wynajmującego.

W związku z powyższym należy stwierdzić iż, zwrot nakładów na remont i prace adaptacyjne wynajmowanego mieszkania, nie stanowią dla wnioskodawczyni przysporzenia majątkowego, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Jednakże z analizy złożonego wniosku wynika, iż w latach 2000-2002 wnioskodawczyni wraz z mężem korzystała z ulgi remontowej. Ten fakt ma istotne znaczenie dla przedmiotowej sprawy.

Zgodnie z art. 27a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2004 r., podatek dochodowy od osób, na których ciążył nieograniczony obowiązek podatkowy, zmniejsza się na zasadach określonych w ust. 2-15 tej ustawy, jeżeli w roku podatkowym podatnik poniósł wydatki na własne potrzeby mieszkaniowe, przeznaczone na remont i modernizację - zajmowanego na podstawie tytułu prawnego - budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego oraz wpłaty na wyodrębniony fundusz remontowy spółdzielni mieszkaniowej lub wspólnoty mieszkaniowej, utworzonych na podstawie odrębnych przepisów. Ponadto w myśl art. 27a ust. 14 ww. ustawy, jeżeli podatnik skorzystał z odliczeń od dochodu (przychodu) lub podatku z tytułu wydatków poniesionych na cele określone w ust. 1, a następnie po roku, w którym dokonano odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków, z wyjątkiem, gdy zwrócone kwoty zostały zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu, do dochodu (przychodu) lub podatku należnego za rok, w którym zaistniały te okoliczności, dolicza się odpowiednio kwoty poprzednio odliczone z tych tytułów.

Wnioskodawczyni i mąż winni więc do podatku należnego za rok, w którym miał miejsce zwrot nakładów na remont i modernizację mieszkania (tj. za 2007 r.) doliczyć kwotę, w łącznej wysokości w jakiej wcześniej została przez nich odliczona w ramach "ulgi remontowej".

Zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy art. 81 § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.Skorygowanie deklaracji, w myśl art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej, następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyny korekty.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym - poprawnym już - wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji, z wynikającym z przepisu prawa obowiązkiem dołączenia pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty.

Podsumowując, wraz z korektą deklaracji podatkowej za 2007 r. wnioskodawczyni winna złożyć pisemne uzasadnienie przyczyny korekty.

W świetle powyższego należało uznać stanowisko wnioskodawczyni za nieprawidłowe, ponieważ zwrot kosztów remontu i prac adaptacyjnych w wysokości odpowiadającej poniesionym wydatkom na remont, które były odliczane w latach 2000-2002 w ramach ulgi remontowej, podlega doliczeniu do podatku należnego za rok 2007 r. Wobec tego należy złożyć korektę rozliczenia podatkowego i do kwoty podatku należnego należy doliczyć uprzednio odliczone kwoty w ramach ulgi remontowej. Pozostała kwota stanowiąca zwrot kosztów remontu i prac adaptacyjnych nie będzie źródłem przychodu podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Jednocześnie informuje się, że bez znaczenia w przedmiotowej sprawie pozostaje fakt, na jakie cele przeznaczone zostały uzyskane środki pieniężne, ponieważ przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują żadnego zwolnienia kwot otrzymanych tytułem zwrotu nakładów poczynionych na wynajmowany lokal w związku z ich przeznaczeniem na nabycie mieszkania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.