IBPB2/415-65/07/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 listopada 2007 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB2/415-65/07/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Instytutu przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2007 r. (data wpływu do tut. Biura - 14 sierpnia 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania przez płatnika zryczałtowanych miesięcznych kosztów uzyskania przychodu z tytułu stosunku pracy pracownicy powracającej z urlopu macierzyńskiego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania przez płatnika zryczałtowanych miesięcznych kosztów uzyskania przychodu z tytułu stosunku pracy pracownicy powracającej z urlopu macierzyńskiego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony m.in. następujący stan faktyczny:

* pracownica w miesiącu powrotu z urlopu macierzyńskiego otrzymała: wynagrodzenie za 2 dni pracy w kwocie niższej niż miesięczne koszty uzyskania przychodu oraz zasiłek macierzyński w wysokości znacznie przekraczającej miesięczne koszty uzyskania,

* za miesiąc ten pracodawca zastosował koszty uzyskania przychodów w pełnej wysokości i w takiej też wysokości koszty zostaną pracownicy wykazane w rozliczeniu rocznym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pracodawca jako płatnik może, powracającej z urlopu macierzyńskiego pracownicy, która w miesiącu powrotu z urlopu otrzymała: wynagrodzenie za 2 dni pracy w kwocie niższej niż zryczałtowane miesięczne koszty uzyskania oraz zasiłek macierzyński w wysokości znacznie przewyższającej miesięczne koszty uzyskania, zastosować miesięczne koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku pracy w pełnej wysokości.

Wnioskodawca uważa, iż postąpił prawidłowo, ponieważ zryczałtowane koszty uzyskania z tytułu stosunku pracy są niepodzielne.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie natomiast do treści art. 20 ust. 1 tej ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności m.in. zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego.Zgodnie z art. 20 ust. 2 ww. ustawy zasiłkami z ubezpieczenia społecznego są kwoty wypłaconych przez zakład pracy lub organ rentowy zasiłków chorobowych, wyrównawczych, macierzyńskich, opiekuńczych oraz świadczeń rehabilitacyjnych.Jak wynika z powyższego, pracownica wnioskodawcy otrzymuje przychody z dwóch różnych źródeł.

Wysokość kosztów uzyskania przychodów z tytułu stosunku pracy ustawodawca określił w sposób zryczałtowany w art. 22 ust. 2 ww. ustawy, przepis ten nie ma jednak zastosowania do przychodów o których mowa w art. 20 ustawy. W przedstawionym stanie faktycznym podstawą obliczenia zaliczki na podatek dochodowy przez płatnika będzie tylko kwota zasiłku macierzyńskiego, do którego nie mają zastosowania koszty uzyskania, bowiem wynagrodzenie ze stosunku pracy, jakie uzyskała pracownica w tym samym miesiącu jest niższe od kwoty zryczałtowanych miesięcznych kosztów uzyskania, zatem dochód do opodatkowania z tego źródła nie wystąpi.

"Niewykorzystanej" części kosztów uzyskania przychodu z tytułu stosunku pracy nie można odliczyć od zasiłku macierzyńskiego (który jest zasiłkiem z ubezpieczenia społecznego), bowiem zasiłki z ubezpieczenia społecznego nie są przychodem ze stosunku pracy ale należą do kategorii przychodów z innych źródeł. Koszty uzyskania przychodów za każdy miesiąc, w którym wystąpił przychód ze stosunku pracy (bez względu na jego kwotę) będą mogły być jednak wykazane przez płatnika w informacji o uzyskanych dochodach i pobranych zaliczkach PIT-11 w pełnej wysokości.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl