IBPB2/415-530/08/BJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 czerwca 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB2/415-530/08/BJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 17 marca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych ponoszenia kosztów obsługi pracowników związanych z realizacją umowy rozliczeniowej z Zakładem Energetycznym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2008 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych ponoszenia kosztów obsługi pracowników związanych z realizacją umowy rozliczeniowej z Zakładem Energetycznym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Pracownicy wnioskodawcy na podstawie Ponadzakładowego i Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy mają prawo do ulgowej odpłatności za energię elektryczną zużytą dla potrzeb własnego gospodarstwa domowego. Wysokość zniżki jest ograniczona w skali roku i przeciętnie na każdy miesiąc. Zakłady Energetyczne rozliczając indywidualnych odbiorców uwzględniają przysługującą zniżkę, jednakże koszty wynikające z finansowania ulgowej odpłatności ponosi za swoich pracowników pracodawca, przekazując Zakładom Energetycznym w ciągu roku zaliczki stanowiące równowartość maksymalnej ulgi. Po zakończeniu roku zakłady Energetyczne przesyłają do wnioskodawcy imienne wykazy pracowników, które zawierają informacje o faktycznym wykorzystaniu zniżki za dany rok i otrzymanych z tego tytułu zaliczkach. Na podstawie otrzymanych wykazów wnioskodawca prawidłowo rozlicza podatek dochodowy od osób fizycznych, gdyż faktyczne zużycie energii może być niższe od przysługującej zniżki i odprowadzonych przez pracodawcę zaliczek. Rozliczenia, o których mowa powyżej odbywają się pomiędzy wnioskodawcą i Zakładami Energetycznymi na podstawie zawartych umów rozliczeniowych. Od 1 stycznia 2008 r. jeden z Zakładów Energetycznych zażądał zmiany warunków umowy rozliczeniowej. Na jej podstawie wnioskodawca zobowiązał się do uiszczenia miesięcznej zryczałtowanej opłaty z tytułu specjalnej obsługi bieżącej klientów objętych postanowieniami umowy w wysokości 7 złotych 58/100 za jednego pracownika za każdy kolejny miesiąc wykonywania umowy. Należność będzie płatna za kwartalny okres rozliczeniowy jako suma należności za kolejne trzy miesiące, stanowiąca iloczyn stawki miesięcznej opłaty za obsługę jednego pracownika i ilości pracowników obsługiwanych w każdym z tych miesięcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy w świetle powyższych zapisów kwota 7,58 zł + VAT powinna być zaliczona do przychodu pracownika ze stosunku pracy i opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

2.

Jeśli tak, to czy kwota ta powinna być doliczona co miesiąc czy co kwartał w momencie wystawienia faktury przez Zakład Energetyczny.

Zdaniem wnioskodawcy, kwota 7,58 zł + VAT nie powinna być doliczana do przychodu pracownika, ponieważ nie powoduje przysporzenia majątkowego dla pracownika ani też nie jest dla niego korzyścią materialną. Jest to dodatkowa opłata pobierana przez Zakład Energetyczny za bieżącą obsługę rozliczeń pracowników. Kwota ta nie będzie również wykazywana w sporządzonym przez Zakład Energetyczny rozliczeniu rocznym pracowników.Wnioskodawca nadmienił, że do chwili obecnej Zakład Energetyczny nie doręczył mu faktury obciążającej z tytułu dodatkowych opłat za rozliczenie pracowników objętych umową. W związku z tym wnioskodawca jako płatnik nie doliczył jej do dochodu pracownikom, którzy jej podlegają oraz nie odprowadził z tego tytułu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależne od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 11 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wobec powyższego przychodem ze stosunku pracy są wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym podatnika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Z przedstawionego zdarzenia wynika, iż pracownicy wnioskodawcy na podstawie Ponadzakładowego i Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy mają prawo do ulgowej odpłatności za energię elektryczną zużytą dla potrzeb własnego gospodarstwa domowego. Wnioskodawca w związku z zawartą z Zakładem Energetycznym umową rozliczeniową zobowiązał się do uiszczenia miesięcznej zryczałtowanej opłaty z tytułu specjalnej obsługi bieżącej klientów objętych postanowieniami umowy w wysokości 7 złotych 58/100 za jednego pracownika za każdy kolejny miesiąc wykonywania umowy.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż ww. kwota 7,58 zł + VAT nie stanowi przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie oznacza przysporzenia w majątku pracownika w postaci tego, za co sam nie zapłacił i nie powinna być opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym bezprzedmiotowym staje się kwestia momentu doliczania przedmiotowej kwoty do przychodu pracownika ze stosunku pracy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl