IBPB2/415-475/08/BD - Sfinansowanie pracownikom imprezy okolicznościowej związanej z jubileuszem firmy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 10 marca 2008 r.) uzupełnionym w dniu 11 kwietnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sfinansowania pracownikom imprezy okolicznościowej związanej z jubileuszem firmy - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sfinansowania pracownikom imprezy okolicznościowej związanej z jubileuszem firmy. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 28 marca 2008 r. wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 11 kwietnia 2008 r. wpłynęło ww. uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zamierza zorganizować imprezę okolicznościową w związku z obchodzoną w bieżącym roku 80 rocznicą jej istnienia. Wydatki poniesione na zorganizowanie imprezy będą obejmowały m.in. wynajęcie sali widowiskowej, impresariat, koszty zaproszeń, catering, kwiaty dla odznaczonych, koszty rejestracji fotograficznej i wizualnej, oprawa muzyczna, koszty opracowania i druku monografii, albumy z wkładką 80-lecia, odznaczenia i gadżety z logo Spółki. Na obchody jubileuszu zostaną rozesłane zaproszenia, a zaproszonymi będą nie tylko pracownicy Spółki, ale także goście honorowi - przedstawiciele właściciela, parlamentarzystów, władz samorządowych, emerytów oraz przedstawicieli firm współpracujących ze Spółką. Uczestnictwo w jubileuszu jest dobrowolne. Wszystkie wydatki związane z organizacją imprezy zostaną sfinansowane ze środków obrotowych. Spółka nie jest w stanie precyzyjnie określić ilu pracowników i gości z zewnątrz przybędzie na uroczystość. Nie będzie możliwości stwierdzenia, czy poszczególne osoby brały udział w imprezie (otrzymały świadczenie).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sfinansowanie imprezy okolicznościowej będzie dla pracowników wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Spółka stoi na stanowisku, że sfinansowanie imprezy okolicznościowej dla pracowników będzie wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych, gdyż impreza ma charakter otwarty i nie jest możliwe przyporządkowanie wartości przychodu dla każdego pracownika. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) przychodem ze stosunku pracy są wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń. Sfinansowanie imprezy okolicznościowej można uznać za świadczenie w naturze na rzecz pracowników. Jednak w sytuacji, gdy impreza okolicznościowa ma charakter otwarty, trudno jest określić, jaka faktyczna ilość pracowników brała w niej udział oraz jaka kwota przychodu przypada na konkretnego pracownika. Nie ma możliwości przypisania konkretnego przychodu poszczególnym uczestnikom. Wszyscy pracownicy mogą wziąć w niej udział, ale nie wszyscy mają obowiązek się stawić. Ponieważ jubileusz jest zorganizowany dla ogółu (większej grupy) pracowników, nie jest możliwe określenie, jaka kwota przychodu (jakie konkretnie świadczenia) przypada na pojedynczego pracownika. Zdaniem Spółki nie jest dopuszczalne dzielenie kosztów poniesionych przez Spółkę przez szacunkową liczbę uczestników i przyjęcie takiej kwoty za przychód pracownika. Takie stanowisko wyraziło również Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 30 sierpnia 1995 r., PO 5/1-3157/0650/95, w którym stwierdza się: "Wydatki na dofinansowanie imprez turystycznych, sportowych i kulturalnych organizowanych przez zakład pracy, jeżeli nie są imiennie adresowane do podatnika, nie stanowią przychodu w rozumieniu art. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (...). W związku z tym, w takim przypadku nie zachodzi potrzeba dzielenia kwoty wydatkowanej na liczbę uczestników i doliczenia do wynagrodzenia pracownika". Z uwagi na wskazane wyżej okoliczności, zdaniem Spółki, przychód u pracowników z tytułu uczestnictwa w uroczystości jubileuszu nie powstanie. Świadczenia były bowiem adresowane do ogółu (większej grupy) pracowników, a nie do każdego z nich pojedynczo. Dzielenie sumy świadczeń przez liczbę uczestników imprezy jest zaś niedopuszczalne. Stanowisko Spółki, iż poniesione przez nią wydatki związane z organizacją imprezy okolicznościowej potwierdzają liczne pisma Ministerstwa Finansów i Urzędów Skarbowych, w tym:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c tej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Przychodami, z szeroko rozumianego stosunku pracy, są więc wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość świadczeń pieniężnych w naturze, bądź ich ekwiwalenty - bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń.

Z powyższego wynika, iż przychodem ze stosunku pracy nie jest jedynie wynagrodzenie za pracę, ale także inne przysporzenia majątkowe, takie jak nieodpłatne świadczenia, czy też świadczenia częściowo nieodpłatne. Do nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych na rzecz pracownika związanych ze stosunkiem pracy zalicza się między innymi różnego rodzaju usługi zakupione od zewnętrznego podmiotu polegające na umożliwieniu pracownikom udziału w imprezie okolicznościowej.

Przepis art. 11 ust. 1 stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Przy czym art. 11 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy mówi, iż wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu.

Jednakże za przychód ze stosunku pracy, nie można uznać zakupionych od zewnętrznego podmiotu usług polegających na umożliwieniu pracownikom udziału w imprezie okolicznościowej z okazji jubileuszu firmy, w sytuacji gdy określenie przez pracodawcę wysokości danej usługi przypadającej na poszczególnego pracownika nie jest możliwe. Sytuacja taka ma miejsce np. wówczas, gdy impreza ma charakter otwarty, a wysokość kosztów ustalona została w sposób zryczałtowany i niezależny od ilości osób biorących udział w imprezie.

Natomiast w przypadku zakupu przez wnioskodawcę usług, które można zindywidualizować i przyporządkować wartość danej usługi do osób biorących z udziału w imprezie okolicznościowej u pracownika powstanie przychód ze stosunku pracy w postaci świadczenia w naturze. Podkreślenia wymaga również fakt, że otrzymanie, o którym mowa w powołanych wyżej przepisach nie musi mieć bynajmniej tzw. postaci rękodajnej. "Otrzymanie" oznacza przysporzenie w majątku w postaci tego za co otrzymujący sam nie zapłacił.

W przedmiotowej sprawie wskazano, że pracodawca dla swoich pracowników oraz zaproszonych gości zamierza zorganizować imprezę okolicznościową związana z jubileuszem firmy sfinansowaną ze środków obrotowych Spółki. Jak wskazuje Wnioskodawca nie ma możliwości określenia, w jakim stopniu poszczególni pracownicy będą korzystać z oferowanych świadczeń, a zatem uznać należy, iż wartość tych świadczeń nie stanowi dla pracowników źródła przychodu ze stosunku pracy podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ze względu na brak możliwości zindywidualizowania przedmiotowych świadczeń. Tym samym pracodawca nie ma obowiązku potrącać od tych świadczeń zaliczek na podatek dochodowy.

Dlatego też uznano stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.