IBPB2/415-447/08/HK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana K. przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 5 marca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania na podstawie ugody sądowej odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy - jest prawidłowe

W dniu 5 marca 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania na podstawie ugody sądowej odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 1990 r. wnioskodawca uległ wypadkowi, za który odpowiedzialnością sąd obciążył Elektrownię. Elektrownia została zobowiązana do wypłacania wnioskodawcy odszkodowania za poniesione ewentualne krzywdy wynikłe w przyszłości, związane z wypadkiem z 1990 r. oraz za poniesione ewentualne koszty leczenia. Z biegiem lat stan zdrowia wnioskodawcy pogarszał się. Przechodził on kolejne operacje i za każdą z operacji Elektrownia wypłacała wnioskodawcy odszkodowanie. W lipcu 2007 r. przeszedł on kolejną operację i wystąpił z prośbą do Elektrowni o wypłatę należnego odszkodowania za zaistniałe komplikacje, pogorszenie stanu zdrowia, poniesioną krzywdę, ból i koszty leczenia. Wnioskodawca w porozumieniu z Elektrownią obustronnie doszli do kompromisu. Elektrownia wypłaci wnioskodawcy kwotę 80.000 zł. Jednocześnie wnioskodawca zobowiąże się do anulowania postanowienia sądowego, w którym Elektrownia zobowiązana była do ponoszenia odpowiedzialności za przyszłe wynikłe komplikacje związane z wypadkiem z 1990 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od tego rodzaju odszkodowania wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić jakikolwiek podatek, zakładając ze ugoda pomiędzy wnioskodawcą a Elektrownią będzie ugodą sądową.

Wnioskodawca uważa, ze ewentualna potrzeba uiszczenia podatku jest niezgodna z prawem, ponieważ sąd nakłaniając do zawierania ugod sądowych zamiast zakładania spraw sądowych, nie może jednocześnie obciążać podatkiem takich ugod. Jednocześnie wnioskodawca uważa, że wypłacone odszkodowanie jest rekompensatą za poniesione nieodwracalne w skutkach pogorszenie zdrowia i Państwo nie powinno obciążać tego odszkodowania jakimkolwiek podatkiem ponieważ byłoby to jednoznaczne z zabraniem poszkodowanemu części ekwiwalentu za pogorszenie jego stanu zdrowia jakim są pieniądze z odszkodowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do regulacji art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

Ustawodawca wyłączył z opodatkowania te odszkodowania, których wysokość lub zasady wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw, z wyjątkiem wymienionych w lit. a)-g) tego przepisu, tj. między innymi odszkodowań wypłacanych na podstawie zawartych ugod i umów.

Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 29 listopada 2006 r. sygnatura akt SK51/06 (opublikowanym w Dz. U. Nr 226 poz. 1657) uznał, iż art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zakresie, w jakim wyłącza zwolnienie podatkowe w stosunku do odszkodowań uzyskanych na podstawie ugody sądowej, jest niezgodny z art. 2 i art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Z kolei na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b cytowanej ustawy, wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań:

Jeżeli wysokość lub zasady ustalania odszkodowania nie wynikają wprost z odrębnych ustaw lub aktów wykonawczych wydanych na podstawie tych odrębnych ustaw, a podstawą ich otrzymania jest wyrok lub ugoda sądowa, wówczas odszkodowanie takie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, z wyjątkiem odszkodowań wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 3b lit. a) i b ustawy.

Wnioskodawca wskazuje, iż porozumienie z Elektrownią będzie miało formę ugody sądowej. Elektrownia zobowiąże się do wypłacenia wnioskodawcy kwoty 80.000 zł. Jednocześnie wnioskodawca zobowiąże się do anulowania postanowienia sądowego, w którym Elektrownia zobowiązana była do ponoszenia odpowiedzialności za przyszłe wynikłe komplikacje związane z wypadkiem z 1990 r.

W związku z tym należy uznać, iż przedmiotowe odszkodowanie nie będzie odszkodowaniem wynikającym z przepisów odrębnych ustaw, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc zastosowanie do niego ma przepis art. 21 ust. 1 pkt 3b tej ustawy.

Zakres zwolnienia wynikający bezpośrednio z cyt. art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy obejmuje wyłącznie odszkodowania za tzw. szkodę rzeczywistą czyli za poniesioną stratę.Jeżeli zatem odszkodowanie wypłacone będzie na podstawie ugody sądowej i obejmować będzie rzeczywistą szkodę, to będzie zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.