IBPB2/415-29/08/JT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2007 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 31 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 grudnia 2007 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następując zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza wraz z małżonką nabyć nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym. Następnie zamierza wyłącznie on sam zameldować się w tym budynku, przeprowadzić remont i ewentualnie sprzedać tą nieruchomość, w związku z rozpatrywaną wspólnie z żoną możliwością wyjazdu za granicę

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy jeżeli wnioskodawca byłby sam zameldowany w nabytym budynku na pobyt stały dłużej niż 12 miesięcy, to w jakim zakresie skorzystałby wraz z małżonką ze zwolnienia podatkowego w przypadku sprzedaży nieruchomości.

Zdaniem wnioskodawcy zwolnienie podatkowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 126 w zw. z art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest niejednoznaczne w swej wykładni, a co za tym idzie także w praktycznym stosowaniu i zgodnie z zasadą in dubio pro tributario należy je interpretować na korzyść podatnika w ten sposób, że nawet gdyby tylko jeden z małżonków zameldowany był na pobyt stały dłuższy niż 12 miesięcy w nabytym budynku mieszkalnym, to małżonkowie skorzystaliby z wyżej wskazanego zwolnienia w całym zakresie, a nie w połowie. Takie stanowisko według wnioskodawcy uzasadnione jest także przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, które przewidują ustawowy ustrój wspólności majątkowej małżonków (art. 31 k.r.o.), w którego skład, zdaniem wnioskodawcy, wchodzi swoiste prawo majątkowe, jakim jest przysługujące jednemu z małżonków uprawnienie do skorzystania ze zwolnienia podatkowego. Z kolei z uwagi na dyspozycję przepisu art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wnioskodawca wykazuje że trudno sobie wyobrazić, w jaki sposób jeden z małżonków (zameldowany) miałby skorzystać z przysługującego mu zwolnienia podatkowego w czasie trwania małżeństwa przy założeniu, jak to jest w przypadku wnioskodawcy, że małżonkowie pozostają we wspólności ustawowej majątkowej. Przyjęcie stanowiska przeciwnego do wyżej zaprezentowanego byłoby zdaniem wnioskodawcy nadto niezgodne z regułą wykładni per non est, gdyż prowadziłoby do uznania za pozbawione mocy prawnej wyżej cytowanych przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Ostatecznie więc wnioskodawca wykazuje, że art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznać należy za zbędne super flum ustawodawcy, potwierdzające zasady wynikające z Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w kwestii ustawowej wspólności majątkowej małżonków.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych po 1 stycznia 2007 r.

Z przedstawionego przez wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika że zamierza on wraz z małżonką nabyć nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym po 1 stycznia 2007 r. a później planuje ją sprzedać. Po zakupieniu ww. nieruchomości wnioskodawca ma zamiar zameldować się w niej na pobyt stały. Z wniosku wynika, że żona wnioskodawcy nie byłaby zameldowana w przedmiotowym budynku.

Zgodnie z obowiązującymi od 1 stycznia 2007 r. zasadami opodatkowania dochodu ze zbycia nieruchomości, stosownie do art. 30e ust. 1, 4-5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Jak wynika z art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6c ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ww. ustawy)

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych. (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 127 ustawy wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 126, ma zastosowanie do przychodów podatnika, który, w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika (art. 21 ust. 21 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 22 ww. ustawy, zwolnienie to ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków. Z powyższego przepisu wynika, iż w razie zbycia budynku stanowiącego współwłasność obojga małżonków, każdy z małżonków jest odrębnym podatnikiem z tego tytułu i każdy uzyskałby dochód w wysokości połowy wartości przysługującego mu prawa, a zatem kwestię zastosowania zwolnienia należałoby rozpatrywać odrębnie w stosunku do każdego z małżonków.

Ponieważ z wniosku wynika, że tylko wnioskodawca byłby zameldowany na pobyt stały w nabytym po 1 stycznia 2007 r. budynku przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia to, o ile w terminie 14 dni od dnia zbycia wnioskodawca złoży oświadczenie o spełnieniu warunków do zwolnienia we właściwym urzędzie skarbowym, to wyłącznie on nabędzie uprawnienia do skorzystania z tzw. ulgi meldunkowej.

Nadmienić należy również, że zwolnieniem określonym w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy objęty jest wyłącznie przychód ze sprzedaży budynku lub lokalu mieszkalnego. Jeżeli więc nieruchomość, o której mowa we wniosku obejmuje budynek i grunt związany z tym budynkiem, przychód ze sprzedaży gruntu podlegać będzie opodatkowaniu na zasadach wymienionych na wstępie.

Żona wnioskodawcy nie spełniwszy warunku zameldowania na pobyt stały w sprzedawanym mieszkaniu przez okres 12 miesięcy przed dniem jego zbycia, od przypadającej na nią połowy dochodu z tytułu zbycia nieruchomości będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do twierdzeń zawartych we własnym stanowisku wnioskodawcy należy dodać, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 w zw. z art. 21 ust. 22 jest wbrew twierdzeniu wnioskodawcy jednoznaczny zarówno w wykładni jak i w praktycznym stosowaniu, gdyż wyraźnie stwierdza, że wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,

- jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, zastrzegając jednocześnie iż do uzyskania tegoż zwolnienia trzeba spełnić dodatkowe warunki zawarte w ust. 21 i 22.

Z art. 21 ust. 22 ustawy wynika natomiast, że zwolnienie to ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Zatem żądanie wnioskodawcy zastosowania zwolnienia do obojga małżonków w przypadkach, kiedy jedno z nich nie spełnia warunków do zwolnienia jest niedopuszczalne i nie znajduje żadnego oparcia w obowiązujących przepisach prawa co potwierdza również orzecznictwo sądowe.

Podkreślić bowiem należy iż zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych są wyłącznie osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (...). Zgodnie z art. 6 ust. 1 tejże ustawy - małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Zasadą ustawową jest zatem, iż małżonkowie są podatnikami każdy z osobna a w szczególnych przypadkach ustawa zezwala na łączne opodatkowanie małżonków, nie powoduje to jednak że małżonkowie stają się jednym podatnikiem, gdyż podatnikiem nadal pozostaje osoba fizyczna.

Prawo do zwolnienia nie jest też absolutnie żadnym "swoistym prawem majątkowym" i nie wchodzi, wbrew sugestiom wnioskodawcy, do majątku wspólnego małżonków. Stanowisko to jest zgodne ze wszelkimi regułami wykładni i bynajmniej nie pozbawia mocy prawnej przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 134, poz. 947 z późn. zm.).

Przepis art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest też żadnym superfluum ustawodawcy - jak twierdzi wnioskodawca - ale warunkiem, którego spełnienie umożliwia skorzystanie ze zwolnienia od podatku dochodowego na szczególnych warunkach.

"Ulga meldunkowa" podobnie jak wszystkie ulgi i zwolnienia jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji RP stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Jest to równoznaczne z zakazem dokonywania wykładni rozszerzającej

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe, ponieważ przychód ze zbycia nabytej po 1 stycznia 2007 r. nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym - przy spełnieniu warunków wynikających z art. 21 ust. 1 pkt 126 - będzie wolny od podatku dochodowego od osób fizycznych wyłącznie w #189; części przychodu ze sprzedaży budynku przypadającej na wnioskodawcę. Dochód ze sprzedaży #189; części nieruchomości będącej współwłasnością małżonki stanowić będzie natomiast źródło przychodu podlegające opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, według zasad określonych w art. 30e ustawy podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.