IBPB2/415-252/07/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 stycznia 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB2/415-252/07/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko T. G., przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2007 r. (data wpływu do tut. Biura - 12 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie nabycia prawa do odliczeń wydatków poniesionych na budowę budynku mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie nabycia prawa do odliczeń wydatków poniesionych na budowę budynku mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W kwietniu 1998 r. wnioskodawca podpisał umowę o kredyt kontraktowy z prowadzoną przez bank kasą mieszkaniową celem oszczędzania pieniędzy na budowę domu. Zgodnie z § 7 tej umowy zobowiązany jest do przeznaczenia środków zgromadzonych na rachunku na nabycie, budowę lub rozbudowę lokalu mieszkalnego. Wnioskodawca już wówczas wiedział, że oszczędzanie w kasie mieszkaniowej nie powoduje nabycia prawa do dużej ulgi budowlanej.

W 2000 r. informował się w Urzędzie Skarbowym jakie warunki należy spełnić aby nabyć prawo do tzw. "dużej ulgi budowlanej". W odpowiedzi na jego pytanie przedstawiono mu dokument z Izby Skarbowej w Krakowie (pod którą należy) z wyjaśnieniem tego problemu. W piśmie z października 1999 r. "Izba Skarbowa w Krakowie w celu zapewnienia jednolitego stosowania prawa wyjaśnia: w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma mowy o tym, że warunkiem skorzystania z odliczeń wydatków mieszkaniowych z tytułu budowy budynku mieszkalnego, jest uzyskanie pozwolenia na budowę. Urząd skarbowy weryfikując zasadność dokonania odliczeń z tego tytułu przez podatników, powinien każdą sprawę badać indywidualnie, tzn. przeprowadzić postępowanie w kierunku:

* czy podatnik jest w posiadaniu działki budowlanej,

* jeżeli nie, to czy poczynił starania w kierunku nabycia działki,

* czy złożył dokumenty warunkujące pozwolenie na budowę budynku,

* ewentualnie czy je kompletuje np. zlecenie wykonania projektu technicznego".

Wnioskodawca uzyskawszy taką informację, że nie musi mieć pozwolenia na budowę aby skorzystać z dużej ulgi budowlanej, rozpoczął już w lecie 2000 r. prace przygotowujące grunt pod budowę - związane to było z dużą nierównością terenu sięgającą nawet 3 metrów oraz usuwaniem dużej ilości krzaków. Działka na której planował inwestycję, została użyczona mu przez rodziców w styczniu 2000 r. W Urzędzie Skarbowym doradzono wnioskodawcy również, iż aby w latach późniejszych nikt mu nie zarzucił, że nie czynił starań w kierunku budowy budynku mieszkalnego, dokonał zakupu materiałów budowlanych z przeznaczeniem na tę budowę. W październiku 2000 r. zakupił pustaki, które przywiezione zostały na działkę.Wówczas nie starał się jeszcze o pozwolenie na budowę, ponieważ nie był do tego zmuszony zgodnie z zapewnieniem Urzędu Skarbowego. Był to okres, w którym oszczędzał na budowę.Na jesieni 2001 r. zlecił odpowiedniej firmie aby poczyniła kroki w kierunku uzyskania pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego (wnioski, uzgodnienia itp.) oraz na adaptację wybranego przez wnioskodawcę typowego projektu budynku. Pod koniec 2001 r. udał się jeszcze raz do Urzędu Skarbowego w celu zweryfikowania posiadanych dokumentów, czy na pewno na podstawie nich nabył prawo do korzystania z dużej ulgi budowlanej. Ze względu na różną interpretację przepisów skierowano wnioskodawcę do Pani Naczelnik, która po przeglądnięciu dokumentów powołując się na ww. pismo Izby Skarbowej stwierdziła, że taką ulgę nabył.

W poszczególnych latach 2003, 2004, 2005 dokonywał w zeznaniach rocznych odliczeń zakupu materiałów związanych z dużą ulgą budowlaną.W 2006 r. po złożeniu wniosku VZM - 1 wraz z dokumentami towarzyszącymi, wnioskodawcę poinformowano aby dostarczył dokumenty w celu sprawdzenia nabycia prawa do odliczania dużej ulgi budowlanej. Po dostarczeniu dokumentów Pani Kierownik stwierdziła, iż te dokumenty są niewystarczające. Nie pomogły wyjaśnienia, iż poinformowano go, że nabył prawo do odliczeń pomimo braku pozwolenia na budowę, nie pomogło również przytoczenie stanowiska Izby Skarbowej w Krakowie.Wnioskodawca musiał zrobić korekty do zeznań rocznych z lat 2003, 2004, 2005. Z korekt wynikało, że musiał dopłacić podatek wraz z odsetkami. Nie mając takiej kwoty zaciągnął kredyt oraz zapożyczył się u rodziny. W grę wchodziły dość znaczne kwoty - ok. 15.000 zł wraz z odsetkami. Zeznanie roczne za 2006 r. zrobił już po korektach i nie ujmował w nim kwoty należącej mu się z dużej ulgi podatkowej - więc wystąpił podatek do zapłaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z przedstawionymi dowodami wnioskodawca nabył na ich podstawie prawo do dużej ulgi budowlanej.

Zdaniem wnioskodawcy nabył prawo do dużej ulgi budowlanej. Poparte to było zaciągnięciem informacji na ten temat z Urzędu Skarbowego. Z powodu niejasności przepisów i różnych ich interpretacji wnioskodawca czuje się pokrzywdzony i poszkodowany przez osoby, które interpretują ten sam przepis w różny sposób.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do końca 2001 r., podatek dochodowy od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, obliczony zgodnie z art. 27, obniżony zgodnie z art. 27b o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne zmniejsza się na zasadach określonych w ust. 2-17, jeżeli w roku podatkowym podatnik poniósł wydatki na własne potrzeby mieszkaniowe przeznaczone na budowę budynku mieszkalnego.

Z dniem 1 stycznia 2002 r. m.in. powyższe odliczenie zostało zlikwidowane na podstawie ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 134, poz. 1509 z późn. zm.). Jednakże zgodnie z art. 4 ust. 2 ww. ustawy zmieniającej podatnikom, którzy w latach 1997-2001 nabyli prawo do odliczania od podatku wydatków poniesionych na cele określone w art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. a)-f) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r., przysługuje, na zasadach określonych w tej ustawie, prawo do odliczania od podatku dalszych wydatków na kontynuację danej inwestycji - poniesionych od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 31 grudnia 2004 r. Z powyższego przepisu wynika, iż zachowane zostało prawo do odliczenia od podatku dalszych wydatków poniesionych od 1 stycznia 2002 r. do 31 grudnia 2004 r. m.in. na budowę budynku mieszkalnego, ale pod warunkiem, że podatnik w latach 1997-2001 nabył to prawo poprzez poniesienie wydatków na ten sam cel oraz dokonał ich odliczenia od podatku w zeznaniach złożonych za lata 1997-2001. Przy czym należy zwrócić uwagę na to, iż do zeznania składanego za dany rok podatkowy, w przypadku odliczeń wydatków mieszkaniowych, należało załączyć informację PIT - D, z której wynikała zarówno kwota poniesionych wydatków, jak również i kwota podlegająca odliczeniu od podatku. Samo poniesienie w latach 1997-2001 wydatków na budowę budynku mieszkalnego bez ich wykazania w zeznaniach podatkowych za te lata nie jest warunkiem wystarczającym do skorzystania z możliwości odliczania od podatku dalszych wydatków na kontynuację tej inwestycji - poniesionych od 1 stycznia 2002 r. do 31 grudnia 2004 r.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca w lecie 2000 r. rozpoczął prace przygotowujące grunt pod budowę, w październiku tego roku zakupił pustaki, natomiast jesienią 2001 r. zlecił odpowiedniej firmie aby poczyniła kroki w kierunku uzyskania pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego (wnioski, uzgodnienia itp.) oraz na adaptację wybranego przez wnioskodawcę typowego projektu budynku.W ramach "dużej ulgi budowlanej" istniała możliwość odliczania wydatków poniesionych na nabycie materiałów budowlanych na budowę budynku przed uzyskaniem pozwolenia na budowę, o ile uzyskanie tego pozwolenia miało miejsce w rozsądnym terminie co wskazywało, że nabycie materiałów rzeczywiście miało związek z budową budynku mieszkalnego. Natomiast samo poniesienie takich wydatków jak wskazano powyżej było niewystarczające do nabycia prawa do ulgi budowlanej. Niezbędne było odliczenie w zeznaniu składanym najpóźniej za 2001 r. poniesionych wydatków z tego tytułu.Ze stanu faktycznego wynika natomiast, iż z odliczenia wydatków poniesionych z tytułu budowy budynku mieszkalnego wnioskodawca skorzystał dopiero w latach 2003, 2004 i 2005 wykazując je w zeznaniach podatkowych za te lata.

W świetle powołanych powyżej przepisów oraz zaistniałego stanu faktycznego, wnioskodawca w latach 1997-2001 nie nabył prawa do odliczenia od podatku wydatków poniesionych na budowę budynku mieszkalnego (prawa do "dużej ulgi podatkowej") ponieważ nie dokonał w złożonych zeznaniach odliczeń z tego tytułu, w związku z czym nie przysługuje mu prawo do odliczania od podatku dalszych wydatków na kontynuację tej inwestycji w latach 2002-2004.

Do wniosku wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl