IBPB2/415-1668/08/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 17 października 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu przy sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 października 2008 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu przy sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2005 r. zmarł brat wnioskodawczyni pozostawiając testament, w którym obdarował posiadanym przez siebie majątkiem (jest to lokal mieszkalny) po połowie wnioskodawczynię i jej córkę. Po przeprowadzeniu postępowania spadkowego wnioskodawczyni z córką wypłaciły zachowek dla córki brata z pierwszego małżeństwa, na co posiadają pokwitowanie.

W 2008 r. zmarła żona brata pozostawiając testament tej samej treści co brat. Postępowanie spadkowe zostało przeprowadzone. Zapłacono podatek od spadku zarówno od części odziedziczonej po bracie jak i po bratowej.

Odziedziczony lokal mieszkalny wnioskodawczyni i jej córka zamierzają sprzedać. Po sprzedaniu będą płacić podatek dochodowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od przychodu ze sprzedaży lokalu będącego podstawą do ustalenia podatku dochodowego można odliczyć jako koszt uzyskania przychodu przekazany zachowek dla córki brata wnioskodawczyni.

Zdaniem wnioskodawczyni, wypłacony przez nią zachowek jest dla niej kosztem uzyskania przychodu, ponieważ poniosła wydatek na jego zapłatę. Osoba, która go otrzymała mogła domagać się jego wypłaty i był to wydatek konieczny. Przepis art. 23, który mówi o tym jakich wydatków nie uznaje się za koszt uzyskania przychodów nie wymienia tego rodzaju wydatku. Nie zaliczenie wypłaconego zachowku jako kosztu uzyskania przychodu oznaczałoby podwójne jego opodatkowanie, gdyż osoba, która go otrzymała zapłaciła również podatek dochodowy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie:

Od 1 stycznia 2007 r. zmieniły się zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości. Jednakże zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Istotne z punktu widzenia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zatem ustalenie momentu nabycia, aby określić, brzmienie której ustawy należy stosować.

Zgodnie z art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, iż dniem nabycia przez wnioskodawczynię poszczególnych części nieruchomości otrzymanych w drodze spadku są daty śmierci kolejnych spadkodawców. Zgodnie z art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego prawomocne postanowienie sądu stwierdza jedynie nabycie spadku przez spadkobiercę.

Na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, iż wnioskodawczyni nabyła w 2005 r. udział wynoszący 1/2 części majątku należącego do jej brata oraz w 2008 r. udział wynoszący 1/2 części majątku należącego do jej bratowej. W konsekwencji powyższych zdarzeń wnioskodawczyni obecnie posiada udział w wysokości 1/2 lokalu mieszkalnego, który stanowił majątek brata i bratowej. Pozostały udział posiada córka wnioskodawczyni.

W tym stanie rzeczy w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego do części odziedziczonej po bracie wnioskodawczyni zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznie 2007 r., natomiast w odniesieniu do części odziedziczonej po bratowej - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) zwalnia od podatku dochodowego przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w całości, jeżeli ich nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny.

Natomiast od 1 stycznia 2007 r. brzmienie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera tego typu zwolnienia i nakazuje, stosownie do art. 30e ust. 1 od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) pobrać podatek dochodowy w wysokości 19% podstawy obliczenia podatku. Podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie (ust. 4 ww. artykułu).

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Kosztami uzyskania przychodu w przypadku nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób są, w myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z powyższym należy stwierdzić, że 1/2 przychodu uzyskanego przez wnioskodawczynię ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Pozostała część przychodu (1/2) uzyskanego przez wnioskodawczynię będzie podlegać opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym według zasad określonych w art. 30a ww. ustawy.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 999 § 1 ustawy - Kodeks cywilny zstępnym, małżonkowi oraz rodzicom spadkodawcy, którzy byliby powołani do spadku z ustawy, należą się, jeżeli uprawniony jest trwale niezdolny do pracy albo jeżeli zstępny uprawniony jest małoletni - dwie trzecie wartości udziału spadkowego, który by mu przypadał przy dziedziczeniu ustawowym, w innych zaś wypadkach - połowa wartości tego udziału (zachowek).

Prawo do zachowku przysługuje więc osobie należącej do kręgu najbliższej rodziny zmarłego, której z mocy ustawy należy się udział w spadku. W przedmiotowej sprawie prawo do zachowku miała córka zmarłego brata z pierwszego małżeństwa. Jednakże prawo to przysługiwało jej wyłącznie do części majątku należącego do jej ojca. Tym samym zachowek, który wypłaciła wnioskodawczyni dotyczył udziału w lokalu mieszkalnym, który wnioskodawczyni nabyła w 2005 r. a przychód od tej części jest na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) zwolniony od podatku. W związku z powyższym nie można obniżyć przychodu o koszty zachowku, gdyż przychód ze sprzedaży lokalu odpowiadający części odziedziczonej po bracie nie podlega opodatkowaniu.

Wypłacony zachowek należał się córce zmarłego brata tylko odnośnie majątku odziedziczonego przez wnioskodawczynię po bracie, część nabyta po bratowej nie była obciążona tym kosztem.

Reasumując, wypłacony zachowek nie może być kosztem uzyskania przychodu, ponieważ opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie wyłącznie udział w lokalu nabyty po bratowej a zachowek dotyczył części nabytej po bracie. Kosztem uzyskania przychodu będzie natomiast zapłacony podatek od spadków i darowizn od części jaką wnioskodawczyni odziedziczyła po bratowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie nadmienić można, że zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2009 r. zastosowanie znajdą przepisy w brzmieniu obowiązującym po tej dacie.

Jednakże zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej, do przychodu (dochodu)z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.