IBPB2/415-1479/08/HK - Wystawienie deklaracji pracownikom agencji pracy tymczasowej zatrudnianych na podstawie kilku krótkich umów o pracę.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 4 września 2008 r.), uzupełnionym w dniu 7 października 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzania informacji PIT-11 dla pracowników zatrudnianych na podstawie umów o pracę - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 września 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzania informacji PIT-11 dla pracowników zatrudnianych na podstawie umów o pracę. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 23 września 2008 r. Znak: IBPB2/415-1479/08/HK wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 7 października 2008 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest agencją pracy tymczasowej. Będzie świadczyć usługi dla swych klientów polegające na dostarczaniu na ich żądanie pracowników zatrudnionych u wnioskodawcy, a pracujących u jego klientów. Sposób zatrudnienia w agencji pracy tymczasowej wygląda tak, że pracownik jest zatrudniony na krótkie umowy o pracę w zależności od zapotrzebowania klienta. Są to z reguły umowy jedno lub dwutygodniowe, po czym następuje przerwa, która nie wiadomo jak długo potrwa i znowu kolejna umowa. W ciągu r. może to być kilkanaście krótkoterminowych umów o pracę. Nie można przewidzieć ani ilości umów ani ich długości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy można pracownikom wystawić jeden PIT-11 za cały rok, za wszystkie okresy zatrudnienia łącznie na koniec roku, czy też należy wystawić PIT-11 po zakończeniu każdej umowy.

Zdaniem wnioskodawcy istnieje możliwość wystawienia pracownikom po jednej informacji PIT-11 za cały rok, gdyż pracownikom do rozliczenia rocznego potrzebna jest i tak cała kwota z PIT-11 za cały rok, a wcześniejsze PIT-y w ciągu roku nie są przydatne. Poza tym zatrudniając około 600 pracowników miesięcznie na kilka umów o pracę, podlegających pod różne urzędy skarbowe wnioskodawca musiałby wystawiać i wysyłać około 3.000 deklaracji PIT-11 miesięcznie licząc, że dla każdej osoby należy wydrukować przynajmniej dwa egzemplarze - jeden dla pracownika i jeden dla urzędu skarbowego. Ze względu na ilość wydruków oraz opłat pocztowych ponoszonych przy wysyłaniu do urzędu i dla pracownika wystawianie (informacji PIT-11) w ciągu roku staje się praktycznie niemożliwe.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Jak wynika z art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu r. zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W myśl art. 39 ust. 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74.

Jednakże zgodnie z postanowieniem art. 39 ust. 2 tejże ustawy, jeżeli obowiązek poboru przez płatników, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, zaliczek na podatek ustał w ciągu roku, płatnicy są zobowiązani sporządzić informację określoną w ust. 1 i przekazać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, lub urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, w terminie do dnia 15 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrana została ostatnia zaliczka, z zastrzeżeniem ust. 5. Z treści ww. przepisów wynika, iż jeżeli podatnik - na podstawie umowy o pracę - był zatrudniony w danym roku podatkowym nieprzerwanie do końca tegoż roku, to płatnik (pracodawca) jest zobowiązany sporządzić jedną informację obejmującą cały okres zatrudnienia i przekazać ją w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym podatnikowi i urzędowi skarbowemu. Natomiast w sytuacji, gdy obowiązek poboru zaliczek na podatek ustał w ciągu roku (umowa o pracę została rozwiązana lub wygasła), płatnik ma obowiązek do dnia 15 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrana została ostatnia zaliczka, sporządzić informację PIT-11.

Reasumując w opisanym przypadku, gdzie w ciągu roku pracownik może zostać zatrudniony na podstawie kilku lub nawet kilkunastu krótkoterminowych umów o pracę, wnioskodawca będzie zobowiązany do sporządzania informacji PIT-11 w sytuacji, gdy obowiązek poboru zaliczek na podatek ustanie w ciągu roku. W takim przypadku wnioskodawca winien do dnia 15 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrana została ostatnia zaliczka, sporządzić informację PIT-11. W praktyce obowiązek taki wystąpi w każdym przypadku, gdy pracownik nie będzie zatrudniony w trakcie kolejnego miesiąca roku podatkowego, gdyż tylko wtedy ustanie obowiązek poboru zaliczek na podatek w ciągu roku. Natomiast w przypadku zatrudnienia pracownika na podstawie umowy o pracę, której okres kończy się dnia 31 grudnia roku podatkowego lub w trakcie następnego roku podatkowego, na wnioskodawcy spoczywa obowiązek wystawienia kolejnej informacji PIT-11, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, obejmującej okres zatrudnienia danego pracownika na podstawie ostatniego stosunku pracy do dnia 31 grudnia roku podatkowego.

Zatem stanowisko wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.