IBPB2/415-1454/08/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu Gminy przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 29 sierpnia 2008 r.), uzupełnionym w dniu 26 września o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowości poboru zaliczki na podatek dochodowy od wypłacanych wynagrodzeń na rzecz osób, z którymi nie zawarto umowy o pracę - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 sierpnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowości poboru zaliczki na podatek dochodowy od wypłacanych wynagrodzeń na rzecz osób, z którymi nie zawarto umowy o pracę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W styczniu 2005 r. Urząd Gminy z własnego rachunku bankowego dokonał wypłaty wynagrodzeń na rzecz trzech osób. Wypłacone wynagrodzenia wynikały z listy płac sporządzonej przez Urząd Gminy i zostały ujęte w ewidencji księgowej Urzędu. Z osobami tymi nie zawarto jednak żadnej umowy o pracę. Od ww. wypłaconych wynagrodzeń Urząd Gminy pobrał należną zaliczkę na podatek wykazując ją w deklaracji PIT-4 oraz przekazując na rachunek właściwego Urzędu Skarbowego. Ponadto wystawiono dla tych osób informację PIT-11 dotyczącą miesiąca stycznia 2005 r., w której wykazano wypłacone wynagrodzenia jako wynagrodzenia wypłacone ze stosunku pracy.W miesiącu styczniu 2005 r. Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej (wyodrębniona jednostka organizacyjna gminy) z osobami tymi formalnie zawarł umowę o pracę. Jednakże nie dokonał wypłaty wynagrodzenia z tego tytułu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Urząd Gminy właściwie dokonał pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłaconych wynagrodzeń (na rzecz osób z którymi nie zawarto umowy o pracę), kwalifikując je jako przychody ze stosunku pracy.

Zdaniem Urzędu Gminy wypłacone wynagrodzenia stanowią przychody ze stosunku pracy pomimo tego, iż nie zawarto stosownej umowy o pracę. W związku z czym Urząd, a nie Gminny Ośrodek Pomocy społecznej działając jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych był zobowiązany do pobrania należnej zaliczki na podatek.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl postanowień art. 12 ust. 1 ww. ustawy - za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.Za pracownika w rozumieniu art. 12 ust. 4 cytowanej ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.Do wynagrodzeń i innych świadczeń pracowniczych zaliczają się więc tylko te, które są bezpośrednio związane ze stosunkiem pracy i które może otrzymać tylko ten podatnik, którego z pracodawcą łączy stosunek pracy. Podstawową formę nawiązania stosunku pracy stanowi umowa o pracę, która zawiera wszystkie niezbędne elementy opisujące dany stosunek pracy. Jest to dwustronna czynność prawna, wyrażająca porozumienie, na mocy którego pracownik zobowiązuje się do wykonywania zadeklarowanego rodzaju pracy na rzecz i pod kierownictwem pracodawcy, a pracodawca do wypłaty pracownikowi wynagrodzenia za spełnione świadczenie. Zgodnie z art. 29 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) umowę o pracę zawiera się na piśmie. Jeżeli umowa o pracę nie została zawarta z zachowaniem formy pisemnej, pracodawca powinien, najpóźniej w dniu rozpoczęcia pracy przez pracownika, potwierdzić pracownikowi na piśmie ustalenia co do stron umowy, rodzaju umowy oraz jej warunków.

Stosownie do art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2005 r. osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.Natomiast zgodnie z art. 38 ust. 1 płatnicy, o których mowa w m.in. art. 31, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, przesyłając równocześnie deklarację według ustalonego wzoru (PIT-4); jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji.W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11), z zastrzeżeniem ust. 5 (art. 39 ust. 1 ww. ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Urząd Gminy wypłacił wynagrodzenie osobom, z którymi nie zawarł umowy o pracę. Wypłacone wynagrodzenie zakwalifikował jako przychody ze stosunku pracy, pobrał zaliczki na podatek dochodowy i wykazał je w deklaracji PIT-4. Ww. osobom wystawiono informację PIT-11. Z osobami tymi formalnie umowę o pracę zawarł Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej.W świetle powołanych powyżej przepisów należy stwierdzić, że w tym przypadku Urząd Gminy nie jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ nie łączy go z ww. osobami stosunek pracy. W związku z tym niewłaściwie dokonał pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych kwalifikując wypłacone wynagrodzenie jako przychody ze stosunku pracy. To Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej zawarł umowę o pracę, a więc na nim ciążył obowiązek prawny wykonywania czynności płatnika.

W związku z powyższym nie można uznać stanowiska wnioskodawcy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.