IBPB2/415-1101/08/JT

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 września 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB2/415-1101/08/JT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 17 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wysokości kwoty do odliczenia od podatku za 2007 r. w ramach tzw. "dużej ulgi budowlanej" - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2008 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wysokości kwoty do odliczenia od podatku za 2007 r. w ramach tzw. "dużej ulgi budowlanej".

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w 2002 r. rozpoczął wspólnie z żoną budowę domu jednorodzinnego na wcześniej zakupionej działce budowlanej. We wspólnym zeznaniu podatkowym małżonkowie skorzystali z odliczenia z tytułu tzw. "dużej ulgi budowlanej", którą rozliczali w dalszym ciągu co roku, na zasadzie praw nabytych. Na 2007 r. pozostało jeszcze do odliczenia 22 849,45 zł W maju 2007 r. prawomocnym wyrokiem Sądu małżeństwo wnioskodawcy zostało rozwiązane, a w wyniku podziału majątku dom stał się wyłączną własnością wnioskodawcy, zaś jego żona otrzymała spłatę połowy wartości tego domu. Wnioskodawca w swoim zeznaniu podatkowym za 2007 r. rozliczył w całości pozostałą do odliczenia kwotę ulgi budowlanej, która nie znalazła pokrycia w podatku dochodowym za lata ubiegłe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w zeznaniu podatkowym za 2007 r. wnioskodawca prawidłowo wpisał całą kwotę ulgi budowlanej, która nie znalazła pokrycia w podatku dochodowym za lata ubiegłe, czy powinien ująć tylko połowę tej sumy.

Zdaniem wnioskodawcy, do odliczenia powinna przysługiwać mu cała wymieniona kwota ulgi, ponieważ po rozwiązaniu związku małżeńskiego jego żona otrzymała spłatę połowy domu a on stał się jego jedynym właścicielem.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. (Dz. U. z 2001 r. Nr. 134 poz. 1509 z późn. zm.) o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne podatnikom, którzy w latach 1997-2001 nabyli prawo do odliczania od podatku wydatków poniesionych na cele określone w art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. a)-f) i pkt 2 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r., a odliczenia te nie znalazły pokrycia w podatku obliczonym za te lata, przysługuje prawo do dokonywania tych odliczeń na zasadach określonych w tej ustawie.

Stosownie do art. 4 ust. 2 ww. ustawy zmieniającej, podatnikom, którzy w latach 1997-2001 nabyli prawo do odliczania od podatku wydatków poniesionych na cele określone w art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. a)-f) ustawy wymienionej w art. 1 (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r., przysługuje, na zasadach określonych w tej ustawie, prawo do odliczania od podatku dalszych wydatków na kontynuację danej inwestycji - poniesionych od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 31 grudnia 2004 r.

Zgodnie z art. 27a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2002 r. podatek dochodowy od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, obliczony zgodnie z art. 27, zmniejsza się na zasadach określonych w ust. 2-17, jeżeli w roku podatkowym podatnik:

1.

poniósł wydatki na własne potrzeby mieszkaniowe, przeznaczone na:

a)

zakup gruntu lub odpłatne przeniesienie prawa wieczystego użytkowania gruntu pod budowę budynku mieszkalnego,

b)

budowę budynku mieszkalnego,

c)

wkład budowlany lub mieszkaniowy do spółdzielni mieszkaniowej; w razie przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, za wydatki poniesione na wkład budowlany uznaje się wydatki stanowiące nadwyżkę ponad kwotę wkładu mieszkaniowego zaliczonego przez spółdzielnię na wkład budowlany,

d)

zakup nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej,

e)

nadbudowę lub rozbudowę budynku na cele mieszkalne,

f)

przebudowę strychu, suszarni albo przystosowanie innego pomieszczenia na cele mieszkalne oraz wykończenie lokalu mieszkalnego w nowo wybudowanym budynku mieszkalnym, do dnia zasiedlenia tego lokalu,

g)

remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego zajmowanego na podstawie tytułu prawnego oraz wpłaty na wyodrębniony fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej, utworzonej na podstawie odrębnych przepisów.

Stosownie do art. 27a ust. 2 ww. ustawy podstawę określenia przysługującej kwoty odliczeń od podatku z tytułu wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b)-f) oraz w pkt 2, ustala się na podstawie kwoty stanowiącej iloczyn 70 m 2 powierzchni użytkowej i wskaźnika przeliczeniowego 1 m 2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, ustalonego do celów obliczenia premii gwarancyjnej od wkładów na oszczędnościowych książeczkach mieszkaniowych za III kwartał roku poprzedzającego rok podatkowy.

Jak wynika z art. 27a ust. 3 pkt 1 lit. a) ustawy kwota, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć za rok podatkowy - 19% wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b)-f).

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Kwota odliczeń od podatku, obliczona zgodnie z ust. 3 pkt 2 oraz ust. 4, przekraczająca kwotę podatku obliczonego zgodnie z art. 27, podlega odliczeniu od podatku obliczonego za lata następne, aż do całkowitego jej odliczenia (art. 27a ust. 15 ustawy).

Zgodnie z art. 27a ust. 8 ustawy wysokość odliczeń od podatku, określona w ust. 3 pkt 1 lit. a)-c) i e) oraz pkt 2 i 3, dotyczy łącznie obojga małżonków z wyjątkiem małżonków, w stosunku do których orzeczono separację.

Jeżeli małżonkowie:

1.

podlegają odrębnemu opodatkowaniu - odliczeń dokonuje się zgodnie z wnioskami zawartymi w zeznaniach rocznych bądź od podatku każdego z małżonków, w proporcji wskazanej we wniosku, bądź od podatku jednego z małżonków,

2.

przed zawarciem związku małżeńskiego, w okresie obowiązywania ustawy, korzystali z odliczeń od podatku na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, o kwotę dokonanych odliczeń zmniejsza się kwoty odliczeń określone w ust. 3 pkt 1 lit. a) i b) oraz pkt 2 i 3,

3.

w czasie trwania związku małżeńskiego korzystali, w okresie obowiązywania ustawy, z odliczeń od podatku na cele określone w ust. 1 pkt 1 i 2, a następnie związek małżeński ustał - przysługująca każdemu z nich kwota odliczenia podlega zmniejszeniu o kwotę odliczeń dokonanych w czasie trwania związku małżeńskiego, w wysokości po 50% tych odliczeń, jeżeli byli opodatkowani łącznie, a jeżeli byli opodatkowani odrębnie - w wysokości odliczenia dokonanego przez każdego z nich.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, iż podlegające odliczeniu z tytułu tzw. dużej ulgi budowlanej wydatki ponoszone były w trakcie trwania związku małżeńskiego wnioskodawcy. Prawo do ich odliczenia przysługiwało zatem obojgu małżonkom, a wydatki nie zostały przez nich odliczone w latach wcześniejszych, ponieważ nie znalazły pokrycia w podatku obliczonym za te lata. Nie zmienia to jednak faktu, że prawo do ich odliczenia jest prawem nabytym przez oboje z małżonków. Bez wpływu na powyższe pozostaje okoliczność, iż w 2007 r. ustało małżeństwo wnioskodawcy a w wyniku podziału majątku dom stał się jego wyłączną własnością ze spłatą na rzecz byłej żony. Wydatki na budowę i prawo do ich odliczenia powstały bowiem w trakcie trwania związku małżeńskiego, a zatem przysługują obojgu małżonkom.

Zauważyć też należy, iż tzw. "duża ulga budowlana" jest ulgą o charakterze podmiotowym.Z tego też względu prawo do ww. ulgi podatkowej nabyte w czasie trwania związku małżeńskiego przynależne jest obojgu małżonkom, a po ustaniu związku po połowie dla każdego z nich.

Zatem pozostała do odliczenia część tej ulgi powinna być rozliczona przez wnioskodawcę w zeznaniu rocznym za 2007 r. w wysokości 50% pozostałej do rozliczenia kwoty.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl