IBPB1/415-85/07/ZK - Dochody z tytułu wynajmu pokoi gościnnych oraz organizacji przejażdżek konnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana K. przedstawione we wniosku z dnia 23 sierpnia 2007 r. (data wpływu do tut. Biura - 29 sierpnia 2007 r.), uzupełnionym w dniu 12 listopada 2007 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z tego podatku uzyskiwanych przez wnioskodawcę dochodów z tytułu:

W dniu 29 sierpnia 2007 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z tego podatku uzyskiwanych przez wnioskodawcę dochodów z tytułu wynajmu pokoi gościnnych oraz organizacji przejażdżek konnych. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też, pismem z dnia 26 października 2007 r. wnioskodawcę wezwano do jego uzupełnienia. W dniu 12 listopada 2007 r. do tut. Biura wpłynęło ww. uzupełnienie wniosku. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podatnik od 2004 r. prowadzi gospodarstwo rolne. W dniu 22 sierpnia 2004 r. złożył w Drugim Urzędzie Skarbowym w Rzeszowie zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług, chcąc uzyskać możliwość odliczania podatku naliczonego od zakupionych materiałów, urządzeń i innych przedmiotów wykorzystywanych w prowadzonym gospodarstwie rolnym. Ponadto ww. jest właścicielem gospodarstwa agroturystycznego, wynajmuje pięć pokoi gościnnych, zapewnia letnikom wyżywienie oraz możliwość skorzystania z przejażdżek konnych. Budynek, w którym znajdują się pokoje gościnne, został wybudowany na podstawie pozwolenia na budowę stajni, gdyż jej powierzchnia była znacznie większa niż powierzchnia wybudowanego na tych samych (co stajnia) fundamentach budynku mieszkalnego w pełni przystosowanego do przyjmowania letników. Obecnie wnioskodawca otrzymał zaświadczenie od organu, który wydał decyzję o warunkach budowy "stajni", w której stwierdzono, że w budynku położonym na działce nr 142 znajduje się samodzielny lokal mieszkalny oraz samodzielny lokal użytkowy "stajnia". W uzupełnieniu wniosku podatnik wskazał, iż budynek, w którym wynajmowane są pokoje gościnne ma powierzchnię całkowitą 700 m², natomiast część mieszkalna ma powierzchnię 150 m². Wobec tego zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), gdzie zapisano, że budynek mieszkalny to obiekt, w którym co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych - budynek, w którym znajdują się pokoje gościnne nie jest budynkiem mieszkalnym. W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy, w chwili obecnej posiadając dokument świadczący o przeznaczeniu budynku, może korzystać ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 43, zważywszy, iż wynajmuje on pokoje osobom przebywającym na wypoczynku, ilość pokoi nie przekracza liczby 5, a budynek mieszkalny znajduje się na obszarach wiejskich i stanowi jego własność. Natomiast oferowane letnikom przejażdżki konne nie mogą korzystać ze zwolnienia w podatku dochodowym. Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z tytułu wynajmu pokoi gościnnych, w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku oraz dochody uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5. Zwolnienie określone w tym przepisie uzależnione jest więc od spełnienia łącznie kilku warunków, a mianowicie:

Ponadto ww. przepis stanowi, że jeżeli spełnione są powyższe warunki, również dochody uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób, którym wynajęto pokoje, nie podlegają opodatkowaniu. Jednym z warunków zwolnienia jest, aby wynajmowane pokoje gościnne znajdowały się w budynkach mieszkalnych. Z wniosku podatnika wynika, iż budynek, w którym wynajmowane są pokoje gościnne nie jest budynkiem mieszkalnym w świetle przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) - (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.). Budynek ten jest bowiem budynkiem stajni (budynkiem użytkowym), w którym znajduje się jedynie samodzielny lokal mieszkalny i lokal użytkowy (stajnia). W związku z tym zwolnienie określone w cyt. wyżej przepisie nie ma zastosowania. Zatem stanowisko podatnika w tym zakresie jest nieprawidłowe. Zwolnieniu przedmiotowemu podlegają jedynie dochody uzyskane z tytułu wynajmu pokoi gościnnych osobom przebywającym na wypoczynku i wyżywienia osób, dla których wynajęto te pokoje. Wobec tego dochody z organizacji przejażdżek konnych oferowanych letnikom nie korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie cyt. wyżej art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stanowisko podatnika w tej części jest zatem prawidłowe. Przychody ze świadczenia tego rodzaju usług należy zakwalifikować do źródła przychodów określonego w art. 14 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.