IBPB1/415-728/08/BK
Pismo z dnia 12 grudnia 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB1/415-728/08/BK
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana E., przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 22 września 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia akcji i udziałów w spółkach kapitałowych tytułem wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 22 września 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia akcji i udziałów w spółkach kapitałowych tytułem wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca rozważa obecnie rozpoczęcie prowadzenia działalności inwestycyjnej w akcje spółek akcyjnych oraz udziały w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością. Zamierza zatem nabywać akcje i udziały w innych podmiotach, a następnie planuje wnieść je tytułem wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej, która profesjonalnie zajmować się będzie zarządzaniem i nadzorowaniem spółek, których akcje (udziały) będzie posiadać. Akcje i udziały stanowiące przedmiot wkładu wnioskodawcy do spółki komandytowej zostaną wniesione do tego podmiotu wg ich wartości rynkowej i wg takiej samej wartości zostaną ujęte w księgach tej spółki.
W związku z wniesieniem ww. akcji (udziałów) wnioskodawca stanie się wspólnikiem spółki komandytowej i podlegać będzie stosownemu opodatkowaniu zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy wniesienie przez wnioskodawcę w sposób opisany powyżej akcji w spółkach akcyjnych oraz udziałów w spółkach z o.o. jako aportów (wkładów) do spółki komandytowej spowoduje powstanie po stronie wnioskodawcy jako osoby fizycznej przychodu podatkowego.... A jeśli przychód taki powstanie, to w jaki sposób winien zostać ustalony w tej sytuacji dochód do opodatkowania.
Zdaniem wnioskodawcy, wniesienie wkładu niepieniężnego, w tym w postaci akcji (udziałów) w innych podmiotach, do spółki osobowej, nie rodzi po stronie osoby fizycznej wnoszącej ów wkład obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynika to z następujących względów:
spółki osobowe, a w tym także spółka komandytowa, nie są samodzielnymi podatnikami podatku dochodowego. Podatnikami pozostają jej wspólnicy. Do wspólników tych stosuje się przy tym reżimy podatkowe właściwe dla ich statusu prawno-podatkowego, a zatem przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub też przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji rozważając sytuację osoby fizycznej należy się odnieść do regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym zakresie podnieść należy, że zasady opodatkowania wspólników spółek osobowych określa z punktu widzenia przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sposób wyczerpujący art. 8 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podkreślić należy, że jest to jedyny przepis w ustawie, który tej kwestii dotyczy. Zgodnie z tym przepisem "przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Zgodnie z ust. 2 tego przepisu "zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:
rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat,
ulg podatkowych związanych z prowadzona działalnością w formie spółki nie będącej osoba prawną".
Z brzmienia tego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu u wspólnika spółki osobowej podlegają jedynie przychody wynikające z działalności spółki (uzyskiwane przez spółkę, a następnie przypisywane każdemu ze wspólników stosownie do jego udziału w zysku spółki. Powyższe znajduje również odniesienie do kosztów uzyskania przychodów ponoszonych przez spółkę i także w odpowiedni sposób odnoszonych do wspólników).
Regulacja ta nie obejmuje natomiast innego typu wartości, którym nie można przypisać takiego charakteru. Brzmienie ww. przepisu przesądza zatem o tym, że świadczenie wspólnika do spółki osobowej i świadczenia spółki osobowej do wspólnika (a taką sytuacją jest wniesienie przez wspólnika wkładu do spółki osobowej i uzyskanie przez niego określonego udziału kapitałowego w spółce komandytowej) pozostają poza zakresem opodatkowania.
Wniesienie wkładu do spółki osobowej nie jest bowiem związane z działalnością gospodarczą realizowaną przez spółkę i uzyskiwaniem z tego tytułu przychodów podlegających następnie opodatkowaniu na poziomie jej wspólników. Wkład do spółki (niezależnie zresztą od jej charakteru prawnego) stanowi jedynie formę dokapitalizowania podmiotu i ma na celu wyposażenie spółki w gotówkę, czy tez w określone składniki majątkowe, które dopiero po wprowadzeniu ich do spółki mogą mieć wpływ na generowanie przez ten podmiot przychodów podlegających opodatkowaniu.
Zważywszy na treść art. 8 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy dopiero uzyskane przez spółkę przychody z prowadzonej przez nią działalności gospodarczej mogą podlegać opodatkowaniu u każdego z jej wspólników stosownie do ich udziału w zyskach podmiotu,
spółka osobowa (w tym komandytowa) nie jest podatnikiem podatku dochodowego - podatnikiem tym pozostaje wspólnik (tutaj osoba fizyczna). Tym samym dowolny transfer od wspólnika do spółki osobowej musi być z punktu widzenia przepisów o podatku dochodowym (niezależnie od cywilnoprawnych skutków tej czynności) uznany za niebyły. Wniesienie przez wspólnika do spółki osobowej określonej wartości nie oznacza bowiem przeniesienia jej od jednego podmiotu podlegającego podatkowaniu na inny. Z punktu widzenia regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przeniesiona na spółkę osobową wartość nadal należy do wspólnika, który dokonał wkładu (podatnikiem nadal pozostaje osoba fizyczna i nie staje się nim spółka). Wniesienie przez osobę fizyczną wkładu do spółki osobowej nie ma zatem w aspekcie podatkowym żadnego znaczenia podatkowego. Nie powinno zatem rodzić opodatkowania po stronie wspólników tej spółki.
art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera zapis, z którego wynika, że do przychodów z kapitałów pieniężnych zalicza się także należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych (art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ww. ustawy) - ale przepis ten może mieć zastosowanie jedynie do sytuacji typowej sprzedaży, zamiany papierów wartościowych, czy udziałów w spółce. W tym samym bowiem przepisie (art. 17 ww. ustawy) uregulowano bowiem skutki podatkowe specyficznej formuły zbycia, tj. zbycia polegającego na wniesieniu akcji czy udziałów jako wkładu niepieniężnego do spółki tytułem aportu. Chodzi tutaj o przepis art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wynika, że "za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny". Analizując opisane powyżej przepisy należy w pierwszym rzędzie oddzielić prawnie i podatkowo sytuacje zbycia akcji (udziałów) w formie sprzedaży, zamiany, darowizny itp. od sytuacji zbycia polegającego na wniesieniu wkładu niepieniężnego do spółki. O ile bowiem w przypadku typowej sprzedaży akcji (udziałów) można mówić o przychodach, w tym przychodach należnych (tj. wartościach otrzymanych lub postawionych do dyspozycji, czy też wartościach dopiero należnych) - wyrażonych w cenie, to w sytuacji wniesienia wkładu w postaci udziałów oraz papierów wartościowych do spółki komandytowej - cena taka nie występuje. Wspólnicy uzyskują za aport do spółki komandytowej nie cenę (określoną wartość, która w sposób definitywny zwiększa ich majątek) a jedynie pewien konglomerat praw i obowiązków związanych z uczestnictwem w takiej spółce, który to konglomerat może mieć wartość zmienną i nie musi się przekładać np. automatycznie na udziały wspólników w zysku takiego podmiotu. Widać zatem, iż konstrukcyjnie "zbycie" z art. 17 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy jest czymś innym aniżeli wniesienie aportu do spółki (niezależnie od jej charakteru). Oba działania stanowią wprawdzie formę "zbycia", ale o zupełnie innym charakterze i skutkach. Dał temu wyraz także ustawodawca różnicując obie te sytuacje w przepisach ustaw o podatkach dochodowym (art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 17 ust. 1 pkt 9 tej ustawy). Natomiast gdyby obie te formuły przeniesienia własności akcji (udziałów) miały być traktowane tak samo, to zbędna byłaby odmienna odrębna regulacja podatkowa dotycząca skutków aportu do innego podmiotu (tj. art. 17 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy). W tym zakresie przepis dotyczący aportów (art. 17 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy) uznać należy zatem za lex specjalis, wobec regulacji ogólnej, dotyczącej zbywania akcji lub udziałów (tj. wobec art. 17 ust. 1 pkt 6 tej ustawy). Skoro ustawodawca podatkowy zdecydował się na zastosowanie odrębnych uregulować prawnych w tym zakresie (co wynika z zupełnie odmiennego charakteru prawnego aportu - regulacje Kodeksu Spółek Handlowych oraz np. umowy sprzedaży - regulacje prawa cywilnego), to oznacza to, że jego intencją było wyraźne oddzielenie sytuacji, w których podmiot - osoba fizyczna dokonuje aportu, od sytuacji, gdy ekwiwalent za zbyte akcje (udziały) stanowią pieniądze, czy wartości pieniężne. Biorąc pod uwagę systematykę ustawy oraz przyjmując racjonalność działania ustawodawcy, należy przyjąć, że sytuacja zbycia akcji przenoszonych jako wkład niepieniężny na inną spółkę podlega normie z art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie art. 17 ust. 1 pkt 6 tej ustawy.
z przepisu art. 17 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy wynika, że przychód z kapitałów pieniężnych dla spółki osobowej stanowi "nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny". Przepis ten jasno stanowi, że opodatkowanie po stronie wspólnika - osoby fizycznej, mogłoby się pojawić jedynie w przypadku aportu w postaci akcji (udziałów) do spółki mającej osobowość prawną, a zatem do spółki z o.o. lub też do spółki akcyjnej. Z treści, w szczególności art. 12 Kodeksu spółek handlowych wynika, że "spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji albo spółka akcyjna w organizacji z chwilą wpisu do rejestru staje się spółka z ograniczoną odpowiedzialnością albo spółka akcyjną i uzyskuje osobowość prawną. Z tą chwilą staje się ona podmiotem praw i obowiązków spółki w organizacji". Z kolei spółki osobowe pozostają tzw. ułomnymi osobami prawnymi, nieposiadającymi osobowości prawnej. Wobec powyższego regulacja z art. 17 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy nie może mieć zatem zastosowania do sytuacji wniesienia aportu w postacji akcji (udziałów) do spółki nieposiadającej osobowości prawnej. Skoro tak, to zakładając racjonalność ustawodawcy uznać należy, że wkład niepieniężny do spółki osobowej, nieodpowiadający wymogom ani art. 17 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, ani też niemieszczący się w zakresie art. 17 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, nie rodzi po stronie wspólnika takiej spółki obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Wskazać przy tym należy, że brak jest jakiegokolwiek argumentu prawnego czy logicznego przemawiającego za tym, że aporty do spółek posiadających osobowość prawną (tj. spółki z o.o., czy akcyjnej) powinny być rozpatrywane poprzez pryzmat art. 17 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, zaś aporty do spółek niemających osobowości prawnej (czyli spółek osobowych) poprzez inne regulacje wprowadzające opodatkowanie tego typu transakcji, np. art. 17 ust. 1 pkt 6 tej ustawy. Podkreślić przy tym należy, że w prawie podatkowym obowiązuje zakaz interpretacji per analogiam, co wyłącza możliwość zastosowania do tego przypadku podanych powyżej regulacji dotyczących wkładu niepieniężnego do spółek kapitałowych. Wskazać należy przy tym, że zgodnie z treścią art. 217 Konstytucji RP "nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy". Wobec tego sama ustawa powinna określać zdarzenia posiadające znaczenie podatkowe. W regulacjach normatywnych brak tymczasem jakiegokolwiek wskazania, iż wkład niepieniężny do spółki osobowej rodzi skutki podatkowe, co potwierdza tezę o neutralności podatkowej transakcji,
dla organów podatkowych (Ministra Finansów) bezdyskusyjne pozostaje, że wniesienie wkładu do spółki osobowej nie rodzi obowiązku podatkowego w sytuacji, gdy przedmiotem aportu pozostają nieruchomości (lokale, prawo wieczystego użytkowania gruntów). Takie wnioski wynikają z szeregu pism organów podatkowych. Podkreślić natomiast należy, że przepisy ustaw o podatkach dochodowych w żaden sposób nie różnicują pod względem skutków podatkowych (powstania obowiązku podatkowego) wniesienia jako aportu nieruchomości i wniesienia aportem akcji i udziałów w innych podmiotach. Brak jest w przekonaniu wnioskodawcy jakiejkolwiek regulacji normatywnej, z której wynikałby wniosek przeciwny. W konsekwencji wszystkie aporty do spółek osobowych - także dotyczące akcji oraz udziałów w spółkach, winny być traktowane analogicznie, tj. jako niewiążące się z powstaniem po stronie wspólnika wnoszącego wkład przychodu do opodatkowania. Przyjęcie w chwili obecnej stanowiska, że wkład w postaci akcji (udziałów) do spółki osobowej powoduje konieczność zapłaty podatku (pomimo braku jakiegokolwiek przepisu normatywnego w tej kwestii i przy jednoczesnym uznawaniu przez organy podatkowe, że aport np. nieruchomości nie powoduje takich skutków) - musiałoby w konsekwencji prowadzić do logicznego wniosku, że wszystkie aporty do spółek osobowych podlegają obecnie opodatkowaniu. To zaś z kolei byłoby nie tylko sprzeczne z przepisami prawa (brak podstawy prawnej dla przyjęcia takiego stanowiska), ale jednocześnie stawiałoby pod znakiem zapytania prawidłowość dotychczasowych interpretacji podatkowych, z których wynikał wniosek przeciwny. Z tych względów jedynym prawidłowym stanowiskiem może pozostawać pogląd, iż każdy wkład niepieniężny do spółki osobowej - niezależnie od jego przedmiotu - pozostaje dla wspólnika neutralny podatkowo i nie wiąże się z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych,
przedstawioną powyżej tezę dotycząca neutralności podatkowej aportów do spółek osobowych, zarówno w zakresie aportu w postaci nieruchomości, jak i aportów w postaci udziałów z ograniczoną odpowiedzialnością, czy akcji w spółkach akcyjnych, potwierdzają także liczne stanowiska organów podatkowych.
Na potwierdzenie swojego stanowiska wnioskodawca zacytował:
* postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 25 czerwca 2007 r. nr 1471/DPR2/423-40/07/AB,
* postanowienie Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z dnia 25 kwietnia 2007 r. nr DF/415-38842/07/FD,
* decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 czerwca 2007 r. nr 1401/BP-I/006-1136/06/KS,
* postanowienie Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z dnia 28 września 2007 r. nr DF/415-88923/07/FD,
* postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Ursynów z dnia 21 września 2007 r. nr 1438/DF/415-73A/289/07/AZ,
* postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 2 czerwca 2006 r. nr USI/1-415/8/2006,
* decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 listopada 2007 r. nr 1401/BP-I/005-283/07/KS,
* postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu z dnia 14 marca 2007 r. nr PDF I/415-81/06,
* postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zgierzu z dnia 16 lutego 2007 r. nr I-3/415/3/07.
Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:
Na wstępie zauważyć należy, iż w myśl z art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks Spółek Handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm. - określonej dalej skrótem k.s.h.) spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusza), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika jest ograniczona (komandytariusza).
W przypadku spółki komandytowej właścicielem przedmiotu nabycia jest spółka, w myśl bowiem art. 107 § 1 k.s.h., jeżeli wkładem komandytariusza do spółki jest w całości lub w części świadczenie niepieniężne, umowa spółki określa przedmiot tego świadczenia (aport), jego wartość, jak również osobę wspólnika wnoszącego takie świadczenie.
Wniesiony wkład do spółki komandytowej stanowi podstawę jej majątku. Zgodnie bowiem z art. 28 k.s.h., w związku z art. 103 k.s.h., majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.
Przenosząc powyższe na grunt prawa podatkowego stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Żaden z powołanych przepisów ustawy nie zwalnia z opodatkowania przychodów uzyskanych z tytułu wniesienia akcji (udziałów) w spółce kapitałowej do spółki osobowej.
Natomiast zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy źródłem przychodu są kapitały pieniężne i inne prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c) tej ustawy.
W myśl art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia akcji (udziałów) w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych.
Jak wynika z cytowanego powyżej przepisu przychód z odpłatnego zbycia akcji (udziałów) w spółkach mających osobowość prawną powstaje już w momencie przeniesienia własności tych akcji (udziałów) na ich nabywcę - niezależnie od daty faktycznej zapłaty.
Pod pojęciem odpłatnego zbycia należy rozumieć każdą formę przeniesienia własności akcji czy też udziałów za wynagrodzeniem. Wniesienie zatem akcji (udziałów) do spółki osobowej (jaką jest między innymi spółka komandytowa) powoduje zmianę właściciela - właścicielem staje się bowiem spółka osobowa - stąd mamy do czynienia z odpłatnym zbyciem wniesionych akcji (udziałów). Zatem wniesienie akcji (udziałów) do spółki komandytowej jest przeniesieniem własności tych akcji (udziałów), za które wnioskodawcy przysługuje wkład w spółce osobowej o określonej wartości. Kwota odpowiadająca wartości otrzymanego wkładu w spółce osobowej stanowi w tym przypadku przychód, natomiast kosztem uzyskania tego przychodu będą wydatki poniesione na nabycie tych akcji (udziałów).
W konsekwencji, w momencie objęcia udziałów w spółce osobowej w zamian za akcje (udziały) wniesione w formie wkładu niepieniężnego, po stronie wnioskodawcy powstanie przychód, o którym mowa w powołanym wyżej art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychód z kapitałów pieniężnych, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Mając powyższe na względzie, stanowisko wnioskodawcy wskazujące, że czynność wniesienia wkładu niepieniężnego w tym w postaci akcji (udziałów) do spółki osobowej nie stanowi odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać za nieprawidłowe.
Rację ma wnioskodawca twierdząc, że wniesienie do Spółki komandytowej akcji (udziałów) nie spowoduje powstania przychodu na gruncie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem przepis ten dotyczy wyłącznie wnoszenia wkładu niepieniężnego do spółek mających osobowość prawną albo wkładów do spółdzielni. Tym samym przepis ten nie znajduje zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż spółka do której wnoszony będzie wkład niepieniężny jest spółką osobową.
Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 30b ust. 1 powołanej ustawy, podatek dochodowy od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach, w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, wynosi 19% uzyskanego dochodu.
W myśl art. 30b ust. 2 pkt 1 i 4 cyt. ustawy dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia a kosztami uzyskania przychodów, określonymi w zależności od sposobu nabycia akcji (udziałów) - w zamian za wkład niepieniężny lub za gotówkę - odpowiednio na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g art. 23 ust. 1 pkt 38 z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14 - osiągnięta w roku podatkowym. Przy czym, w przypadku opisanym we wniosku, zastosowanie znajdzie art. 23 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy zgodnie z którym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.
Zważywszy zatem, że w wyniku wniesienia akcji (udziałów) do spółki komandytowej nastąpi w rzeczywistości ich odpłatne zbycie, uzyskane przez wnioskodawcę przychody podlegają opodatkowaniu jako przychody z kapitałów pieniężnych według zasad określonych w art. 30b cyt. ustawy.
Odnosząc się natomiast do powołanych przez wnioskodawcę rozstrzygnięć organów podatkowych należy stwierdzić, iż zostały wydane w indywidualnej sprawie podmiotu, który o ich wydanie wystąpił i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.
W stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2007 r. organem uprawnionym do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego jest Minister Finansów działający przez upoważnionych dyrektorów izb skarbowych.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.