IBPB1/415-537/08/AB - Moment zaliczenia odpisu aktualizującego wartość należności do kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Cywilnej przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 13 maja 2008 r.) uzupełnionym w dniu 1 sierpnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie określenia momentu zaliczenia odpisu aktualizującego wartość należności do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 13 maja 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie określenia momentu zaliczenia odpisu aktualizującego wartość należności do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 18 lipca 2008 r. wezwano do jego uzupełnienia. W dniu 1 sierpnia 2008 r. do tut. Biura wpłynął uzupełniony wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Prowadzona od 2002 r. działalność gospodarcza w ramach Spółki Cywilnej opodatkowana jest podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych przy zastosowaniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zobowiązanym do składania miesięcznych deklaracji VAT-7. W latach 2005, 2006 i 2007 Spółka wykonywała usługi budowlane, jako podwykonawca firmy B. Za wykonane usługi wystawione zostały faktury VAT, które zaewidencjonowano w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jako przychód należny do opodatkowania. Podatek należny od towarów i usług od ww. sprzedaży został wykazany w rejestrach VAT, a na ich podstawie w deklaracjach VAT-7 za poszczególne miesiące. Ponieważ kontrahent tylko częściowo uregulował należność za wystawione faktury, Spółka wystąpiła do Sądu o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym, za usługi wykonane w latach 2005 i 2006. W dniu 21 maja 2007 r. Sąd Okręgowy, Wydział IX Sąd Gospodarczy wydał nakazy zapłaty w postępowaniu nakazowym na kwotę 252.738,50 zł (netto bez VAT 231.804,33 zł), oraz drugi w dniu 14 czerwca 2007 r. na kwotę 2.500 zł (netto 2.336,45 zł). Po otrzymaniu i uprawomocnieniu się pierwszego nakazu zapłaty z dnia 21 maja 2007 r. skierowano wniosek egzekucyjny do Komornika Sądowego. Pismem z dnia 25 czerwca 2007 r. Spółka otrzymała informację od Syndyka masy upadłości, że Sąd Rejonowy, Wydział VIII Gospodarczy dla spraw upadłościowych i naprawczych postanowieniem z dnia 20 czerwca 2007 r. ogłosił upadłość kontrahenta Spółki obejmującą likwidację majątku upadłego w związku z tym Sąd wezwał wierzycieli upadłego do zgłoszenia swoich wierzytelności na ręce Sędziego Komisarza do dnia 31 sierpnia 2007 r. Dnia 23 lipca 2007 r. Komornik Sądowy wydał zarządzenie: "Wniosek egzekucyjny wraz z tytułem wykonawczym Nakazem Zapłaty Sądu Okręgowego z dnia 21 maja 2007 r. zwrócić bez wykonania, bowiem w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego przeciwko dłużnikowi ustalono, że Sąd Rejonowy, Wydział VIII Gospodarczy dla spraw upadłościowych i naprawczych w dniu 20 czerwca 2007 r. ogłosił upadłość ww. dłużnika obejmującą likwidację majątku dłużnika". Dnia 7 maja 2007 r. wystawiona została dla firmy B. ostatnia faktura Nr 43/2007 na kwotę 73.200,00 zł za prace remontowe, za wykonanie których zapłata miała być dokonana przez Starostwo bezpośrednio na rzecz podwykonawcy, t.j. wnioskodawcy - zgodnie z Cesją Wierzytelności zawartą w dniu 1 grudnia 2006 r. Zapłata jednak nie została dokonana, ponieważ Syndyk masy upadłości pismem z dnia 20 czerwca 2007 r. wystosowanym do Starostwa Powiatowego nakazał przelanie ww. należności na rachunek bieżący firmy B.

W związku z powyższym, zgodnie z pismem Syndyka z dnia 25 czerwca 2007 r. do dnia 31 sierpnia zgłoszono w postępowaniu upadłościowym następujące wierzytelności:

Przed złożeniem zeznania podatkowego za 2007 rok dokonano korekty w księdze przychodów i rozchodów w miesiącu czerwcu 2007 r. zwiększając koszty o odpisy aktualizujące wierzytelności (wartość netto należności) w kwotach:

Zaliczenia odpisów aktualizujących wierzytelności w koszty dokonano z opóźnieniem, gdyż wspólnicy Spółki Cywilnej nie byli pewni, czy prowadzący księgę przychodów i rozchodów mogą tego dokonać. Po zapoznaniu się z interpretacjami zamieszczonymi na stronie Ministerstwa Finansów wspólnicy podjęli decyzję o dokonaniu ww. odpisów i zaliczeniu ich w koszty.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wnioskodawca ma prawo dokonać odpisu aktualizującego wartość należności (poprzez korektę kosztów) w miesiącu czerwcu 2007 r., tj. gdy uzyskano informację o ogłoszeniu upadłości kontrahenta...

Zdaniem wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W myśl art. 23 ust. 1 pkt 21 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów aktualizujących, z tym że kosztem uzyskania przychodów są odpisy aktualizujące wartość należności określone w ustawie o rachunkowości, od tej części należności, która była uprzednio zaliczona na podstawie art. 14 do przychodów należnych, a ich nieściągalność została uprawdopodobniona na podstawie art. 23 ust. 3.

W myśl tego przepisu nieściągalność wierzytelności, w przypadku określonym w ust. 1 pkt 21 uznaje się za uprawdopodobnioną, w szczególności gdy:

Z powyższego wynika, że odpis aktualizujący wartość należności może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w przypadku, gdy:

Odnosząc się do powyższych punktów warunkujących możliwość zaliczenia odpisów aktualizujących do kosztów uzyskania przychodów wnioskodawca stwierdza, że wszystkie zostały spełnione:

Wnioskodawca uważa, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów aktualizujących wartość należności (art. 23 ust. 1 pkt 21) nie odnoszą się wyłącznie do podatników prowadzących księgi rachunkowe (byłoby to niezgodne z zasadą równego traktowania podatników) lecz poprzez odniesienie do przepisów ustawy o rachunkowości precyzują katalog należności, od których odpisy aktualizacyjne stanowią koszty podatkowe. Wymienione przepisy mają więc zastosowanie również do podatników prowadzących księgi przychodów i rozchodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W myśl art. 23 ust. 1 pkt 21 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów aktualizujących, z tym że kosztem uzyskania przychodów są odpisy aktualizujące wartość należności, określone w ustawie o rachunkowości, od tej części należności, która była uprzednio zaliczona na podstawie art. 14 do przychodów należnych, a ich nieściągalność została uprawdopodobniona na podstawie ust. 3.

W myśl natomiast art. 23 ust. 3 ww. ustawy nieściągalność wierzytelności, w przypadku określonym w ust. 1 pkt 21, uznaje się za uprawdopodobnioną, w szczególności gdy:

Przesłanki dokonania odpisu aktualizującego wartość należności zawarte zostały w art. 35b ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.)

W świetle powyższych przepisów zaliczenie odpisów aktualizujących wartość należności w ciężar kosztów uzyskania przychodów możliwe jest tylko wtedy, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki:

Cytowany powyżej przepisy art. 23 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnia możliwość zaliczenia odpisów aktualizujących wartość należności do kosztów uzyskania przychodów od łącznego spełnienia przesłanek podatkowych, o jakich mowa w art. 23 ust. 3 ww. ustawy - w zakresie uprawdopodobnienia nieściągalności - jak i rachunkowych, tj. dokonania odpisu aktualizującego z zachowaniem warunków określonych ustawą o rachunkowości. Koszt podatkowy nie wystąpi zatem w dacie uprawdopodobnienia nieściągalności należności, jeżeli nie został dokonany odpis aktualizujący tę należność. Reasumując, jeżeli spełnione zostały podatkowe okoliczności uprawdopodobnienia nieściągalności należności w rozumieniu art. 23 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - koszt podatkowy wystąpi w dacie dokonania (zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości) odpisów aktualizujących wartość należności.

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie wnioskodawca zaznaczył, że spełnia wyżej wymienione warunki umożliwiające zaliczenie odpisu aktualizującego wartość należności w ciężar kosztów uzyskania przychodów m.in. stwierdził, że dokonał odpisu aktualizującego należności wyszczególnionej w art. 35b ust. 1 ustawy o rachunkowości. Dlatego też, na gruncie przedmiotowej sprawy, za prawnie dopuszczalne uznać należy zaliczenie odpisu aktualizującego wartość należności w ciężar kosztów uzyskania przychodów w terminie wymienionym w zapytaniu - w miesiącu czerwcu 2007 r., tj. po udokumentowaniu nieściągalność wierzytelności w sposób przewidziany w art. 23 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zważywszy na fakt, iż wnioskodawcą jest Spółka Cywilna, niniejsza interpretacja, stosownie do postanowień m.in. art. 14k Ordynacji podatkowej jest wiążąca tylko dla Spółki, co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla wspólników tej Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.