IBPB1/415-44/08/MW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani B., przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 14 stycznia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, prowadzonej przez nabywcę przedsiębiorstwa (obdarowanego), pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków wynikających z wystawionych na darczyńcę ww. przedsiębiorstwa faktur dotyczących zawartej (ych) przez niego umowy (ów) leasingowej (ych) - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 stycznia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie m.in. dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez nabywcę przedsiębiorstwa (obdarowanego) pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków wynikających z wystawionych na darczyńcę ww. przedsiębiorstwa faktur dotyczących zawartej (ych) przez niego umowy (ów) leasingowej (ych).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna prowadząca jednoosobowo działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych oraz będąca czynnym podatnikiem podatku VAT darowała matce w całości (art. 551 Kodeksu cywilnego) firmę - przedsiębiorstwo (środki trwałe, wyposażenie, towary, pracownicy, nazwę, należności, itp.)Darczyńca prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy do czasu podpisania cesji z leasingodawcą obdarowany (przejmujący) całe przedsiębiorstwo może traktować faktury wystawione przez leasingodawcę na darczyńcę, jako swój koszt, ponieważ to on pokrywa należności wynikające z tych faktur.

Zdaniem wnioskodawczyni obdarowany może traktować faktury wystawione przez leasingodawcę na darczyńcę jako swój koszt ponieważ to on pokrywa faktycznie koszt wynikający z tych faktur zgodnie z umową darowizny (a nie ma możliwości korekty tych faktur przez leasingodawcę na obdarowanego - prawo cesji nie działa wstecz).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Na wstępie zauważyć należy, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska wnioskodawczyni, sprowadzającego się do twierdzenia, iż wydatki stwierdzone fakturami wystawionymi na darczyńcę przedsiębiorstwa mogą dla obdarowanego stanowić podstawę do ich zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W konsekwencji kwestia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych po dokonaniu cesji wskazanej (ych) we wniosku umowy (ów) leasingu - winna być przedmiotem odrębnego wniosku.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

W świetle powołanego uregulowania, aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu zaistnieć muszą łącznie trzy warunki:

* celem poniesienia wydatku (bezpośrednim lub pośrednim) powinno być osiągnięcie przychodu, lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

* wydatek ten nie może być wymieniony w zawartym w art. 23 ust. 1 ww. ustawy katalogu wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów,

* musi być prawidłowo udokumentowany.

Sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz szczegółowe warunki, jakim powinna odpowiadać ta księga, aby stanowiła dowód pozwalający na określenie zobowiązań podatkowych uregulowany został w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.).

Zgodnie z § 12 ust. 3 pkt 1 ww. rozporządzenia, podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są: faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach.

Ww. odrębnymi przepisami są przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798). Zgodnie z § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia, faktura VAT stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna w szczególności zawierać imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy.

Natomiast podstawą zapisu w księdze rachunkowej jest stwierdzający dokonanie operacji gospodarczej dowód księgowy, który zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) powinien w szczególności zawierać określenie stron (nazwy, adresy) dokonujących operacji gospodarczej.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż dowód księgowy, będący podstawą do zaewidencjonowania określonego wydatku w księgach podatkowych, a w konsekwencji i jego zaliczenia do kosztów podatkowych, powinien być wystawiony na osobę (podmiot), która wydatek ten poniosła.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy należy stwierdzić, iż wydatki wynikające z ww., a wystawionych na darczyńcę przedsiębiorstwa faktur nie mogą stanowić dla nabywcy tego przedsiębiorstwa (obdarowanego) kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, także w przypadku ich faktycznego poniesienia. Wydatki te nie są bowiem udokumentowane w sposób określony w obowiązujących przepisach prawa.

Wobec powyższego przedstawione we wniosku stanowisko wnioskodawczyni uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.