IBPB1/415-4/08/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2007 r. (data wpływu do tut. Biura - 31 grudnia 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej na terytorium Rumunii - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 grudnia 2007 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej na terytorium Rumunii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka Jawna prowadzi działalność gospodarczą, której podstawowym zakresem jest wykonywanie prac budowlanych.

W dniu 27 marca 2007 r. podpisała z zagranicznym inwestorem - spółką, umowy na realizację inwestycji budowlanych na terenie Rumunii. Zgodnie z tymi umowami terminy rozpoczęcia i zakończenia prac kształtują się następująco:

Spółka nie została zarejestrowana w Rumunii (nie został utworzony "zakład"), dokonała jednak w tamtejszym urzędzie skarbowym zgłoszenia, uzyskując numer identyfikacji podatkowej. W toku prowadzonej działalności Spółka uzyskała przychody z tytułu sprzedaży robót i usług (w okresie od stycznia do listopada) na poziomie 28.679.140,97 zł. Wartość wykonanych usług zafakturowanych na inwestora rumuńskiego stanowi wartość 7.326.981 zł. Wynika z tego, że #190; jej przychodów uzyskiwane jest z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Polski.Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej Spółka uiściła podatek dochodowy od osób fizycznych w dniach 3 i 5 grudnia 2007 r.W dniu 14 grudnia 2007 r. rumuński Urząd Skarbowy wystąpił do Spółki z roszczeniem o zapłatę zaległego podatku dochodowego od zysku wraz z odsetkami (zysk uzyskany do końca trzeciego kwartału 2007 r.). Podatek dochodowy został obliczony - przez rumuński Urząd Skarbowy - na podstawie faktur wystawionych przez Spółkę na rzecz inwestora rumuńskiego, bez uwzględnienia kosztów, które Spółka poniosła w toku realizacji inwestycji.Spółka nie zgadza się z decyzją rumuńskiego Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy Spółka była zobowiązana do utworzenia zakładu na terenie Rumunii, przed upływem dziewięciomiesięcznego terminu przewidzianego w umowie międzynarodowej, a tym samym do zapłaty podatku dochodowego w Rumunii.

Zdaniem wnioskodawcy, Spółka nie jest zobowiązana do uiszczania podatku dochodowego w Rumunii, skoro zapłaciła ten podatek w Polsce, gdzie ma siedzibę. Na potwierdzenie swojego stanowiska wskazano, iż powyższe potwierdzają zapisy Umowy międzynarodowej zawartej pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Rumunii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodów i majątku.Zgodnie z art. 7 tej Umowy "zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład", natomiast art. 5 ust. 3 określa, że "Określenie zakład obejmuje również plac budowy, prace budowlane, instalacyjne, montażowe lub związana z nimi działalność nadzorczą lub doradczą, jednak tylko wtedy, gdy takie miejsce, prace lub działalność trwają dłużej niż dziewięć miesięcy".Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, a także terminy rozpoczęcia i zakończenia inwestycji zdaniem Spółki nie była zobowiązana do rejestracji działalności (utworzenia zakładu) i zapłaty podatku w Rumunii.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przy czym w myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy - za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Wyżej wskazane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska (art. 4a cyt. ustawy).W świetle postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasadą jest, iż dochody z działalności gospodarczej prowadzonej przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym w innym państwie tylko wtedy, gdy działalność ta jest wykonywana poprzez położony w tym państwie zakład. Zasada powyższa wynika również z umowy z dnia 23 czerwca 1994 r. - sporządzonej w Warszawie - między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Rumunii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1995 r. Nr 109, poz. 530), zgodnie z art. 7 ust. 1 której, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Przy czym w myśl art. 5 ust. 1 tej umowy określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

W szczególności określenie to obejmuje:

Zgodnie z ust. 3 ww. przepisu określenie "zakład" obejmuje również plac budowy, prace budowlane, instalacyjne, montażowe lub związaną z nimi działalność nadzorczą lub doradczą, jednak tylko wtedy, gdy takie miejsce, prace lub działalność trwają dłużej niż dziewięć miesięcy.Elementem charakterystycznym definicji zakładu w przypadku placu budowy jest zatem zastąpienie kryterium "stałości" poprzez określenie długości jego trwania w miesiącach. Zauważyć należy, iż dziewięciomiesięczny okres, o którym mowa w ww. przepisie, to okres faktycznego istnienia (funkcjonowania) placu budowy, wykonywania prac budowlanych, instalacyjnych, montażowych lub związanej z nimi działalności nadzorczej lub doradczej, a nie okres wskazany (wynikający) z zawartych przez podatnika umów.

Plac budowy będzie istniał od dnia, kiedy zostały podjęte pierwsze prace o charakterze przygotowawczym w celu rozpoczęcia budowy. Podobnie zakończenie istnienia placu budowy związane jest z faktycznym przekazaniem budowy zamawiającemu, czyli należy wliczyć również np. okres potrzebny na sprawdzenie budynku i poddanie testom instalacji, które to prace są integralną częścią zamknięcia projektu. Ponadto do tego okresu należy wliczyć również przerwy czy przestoje, które są związane z naturą prac budowlanych, montażowych lub instalacyjnych.W zależności od tego czy dany kontrakt dotyczy różnych budów tj. placów budowy położonych w rożnych miejscach, czy też jednej budowy dotyczyć będą różne kontrakty, wówczas kwestią istotną do ustalenia terminu trwania tej budowy (budów) będzie początek i koniec robót na budowie a nie robót w ramach kontraktu.

W świetle powyższego i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, iż jeżeli w istocie, świadczenie na terytorium Rumunii usług budowlanych (funkcjonowanie znajdującego się tam placu bądź placów budowy) pokrywało się z okresami wskazanych we wniosku kontraktów, to w świetle cyt. postanowień ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, wnioskodawca prowadził na terytorium Rumunii zakład, co w świetle art. 7 ust. 1 tej umowy, obliguje do opodatkowania w Rumunii uzyskanych tam dochodów. Podkreślenia wymaga również fakt, iż "zakład" o którym mowa w art. 5 ust. 3 ww. umowy powstaje z mocy prawa, po przekroczeniu terminu określonego tym przepisem. Z powstaniem zakładu nie wiąże się szczególna konieczność utworzenia czy wyodrębnienia określonej części przedsiębiorstwa. Konsekwencją powyższego jest to, iż z chwilą powstania zakładu na podatniku ciążą obowiązki podatkowe powstałe również z mocy prawa, a więc bez konieczności regulowania ich w sposób szczególny. Jeżeli zatem w przypadku będącym przedmiotem wniosku i w odniesieniu do stanowiska Spółki, na terytorium Rumuni powstał "zakład" wówczas wnioskodawca winien uzyskane dochody opodatkować na terytorium Rumunii. W konsekwencji, z uwagi na nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce dochód ten podlegał będzie zwolnieniu z opodatkowania wg metody określonej w art. 25 ust. 1 lit. a) cyt. umowy.

Zauważyć przy tym należy, iż przedmiotem niniejszej interpretacji są zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, wyłącznie przepisy prawa podatkowego, przez które w myśl art. 3 pkt 2 tego aktu prawnego rozumieć należy przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.W konsekwencji, interpretacja ta nie obejmuje przepisów prawa podatkowego obowiązujących na terytorium Rumunii, z których może w szczególności wynikać, iż na nierezydencie tego kraju, ciążą dodatkowe obowiązki, mogące wpływać na ocenę - czy wykonywanie usług na terytorium tego kraju następowało w ramach funkcjonującego tam zakładu i jakie były obowiązki rejestracyjne.

Dlatego też, kierując się oceną obowiązujących wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepisów prawa podatkowego - stanowisko wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zważywszy na fakt, iż jak wynika z wniosku wnioskodawcą jest podmiot gospodarczy tj. Spółka Jawna niniejsza interpretacja stosownie do postanowień m.in. art. 14k Ordynacji podatkowej jest wiążąca tylko dla tego podmiotu co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla wspólników tej Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.