IBPB1/415-32/07/WRz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana N przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2007 r. (data wpływu do tut. Biura 30 lipca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji między innymi przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości jednorazowej amortyzacji rusztowania zakupionego ze środków przyznanych z Powiatowego Urzędu Pracy dla bezrobotnego na podjęcie działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 lipca 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji między innymi przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości jednorazowej amortyzacji rusztowania zakupionego ze środków przyznanych z Powiatowego Urzędu Pracy dla bezrobotnego na podjęcie działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Ze środków przyznanych z Powiatowego Urzędu Pracy dla osoby bezrobotnej w celu podjęcia działalności gospodarczej, podatnik zakupił rusztowania za kwotę powyżej 10.000,00 zł netto.

W związku z powyższym zadano między innymi następujące pytanie:

Czy kwalifikując to rusztowanie do wyposażenia można je wpisać do ewidencji środków trwałych ze 100% stawką amortyzacyjną i zaliczyć w koszty w podatkowej księdze przy-chodów i rozchodów.

Zdaniem wnioskodawcy zakupione rusztowania, których wartość początkową przekracza 3.500,00 zł, powinny zostać wpisane do ewidencji środków trwałych ze 100% stawką amortyzacji i zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w podatkowej księdze przycho-dów i rozchodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) koszta-mi uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zacho-wania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

Kosztem uzyskania przychodów mogą być natomiast, zgodnie art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z za-strzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyj-nych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, któ-rych, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Ponadto w myśl art. 22k ust. 7 tej ustawy, podatnicy w roku podatkowym, w którym roz-poczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podat-nicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów oso-bowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekracza-jącej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpi-sów amortyzacyjnych.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się jednak za koszty uzyskania przy-chodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i praw-nych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich warto-ści, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Biorąc powyższe pod uwagę, środki trwałe, które w złożonym wniosku podatnik zakwalifikował wg KŚT do grupy 8 rodzaju 808 (pozostałe - narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie), a których wartość początkowa przekracza 3.500 zł, sfinansowane w całości ze środków przyznanych z Powiatowego Urzędu Pracy dla bezrobotnego na podjęcie działalności gospodarczej:

* mogą podlegać jednorazowej amortyzacji - nie wcześniej niż w miesiącu, w którym zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych o ile zostaną spełnione warunki określone w art. 22k ust. 7 tejże ustawy,

* z uwagi jednak na treść cytowanego przepisu art. 23 ust. 1 pkt 45 wskazanej powyżej ustawy, jednorazowy odpis amortyzacyjny od tych środków trwałych nie może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów pra-wa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódz-kiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usu-nięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępo-waniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przed-miotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.