IBPB1/415-302/07/AB - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na pokrycie kosztów noclegu zaproszonego kontrahenta.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2007 r. (data wpływu do tut. Biura - 4 grudnia 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na pokrycie kosztów noclegu zaproszonego kontrahenta - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 grudnia 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na pokrycie kosztów noclegu zaproszonego kontrahenta.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W październiku 2007 r. Spółka zaprosiła stałego kontrahenta, jednego z wiodących odbiorców wyrobów hutniczych Spółki, mającego siedzibę w drugim końcu Polski (ponad 500 km od siedziby spółki), do renegocjacji warunków umowy handlowej, celem podpisania jej na dalszy okres współpracy. Wieloletnia z nim współpraca w handlu wyrobami stalowymi stanowi o stałym, dużym obrocie rocznym. Przyjazd kontrahenta wiązał się z wynajęciem dla niego noclegu w hotelu. Spółce zależy na podtrzymaniu i utrzymaniu współpracy na dalsze lata działalności gospodarczej, bowiem kontrahent ten jest partnerem wiarygodnym, stale dokonuje zakupu dużych partii towarów, dzięki czemu Spółka ma możliwość osiągania dużych obrotów, jest przy tym wypłacalny i płaci za towary terminowo, co pozwala uzyskiwać stałe duże obroty i planować działania na przyszłość. Z uwagi jednakże na zmianę, od dnia 1 stycznia 2007 r., przepisu art. 23 ust. 1 pkt 23, poprzez którą zlikwidowany został zapis dający możliwość rozliczania w kosztach wydatków na "reprezentację" oraz brak definicji w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia "reprezentacji" - wydatek z powyższego tytułu Spółka zaliczyła do kosztów bilansowych, jednakże - z ostrożności - nie zaliczyła go w ciężar kosztów podatkowych, uznając, iż wydatek ten jako poniesiony na utrzymanie kontrahenta może być, w sytuacji braku legalnej definicji pojęcia "reprezentacji" w podatku dochodowym od osób fizycznych, potraktowany i zakwalifikowany jako "koszt reprezentacji" a więc niemogący stanowić kosztu uzyskania przychodu, jako że koszty reprezentacji na podstawie zmienionej, z dniem 1 stycznia 2007 r. treści przepisu art. 23 ust. 1 pkt 23 zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodu.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Czy Spółka prawidłowo postąpiła, nie zaliczając wydatku związanego z pobytem zaproszonego kontrahenta, tj. wydatku na pokrycie mu kosztu noclegu w hotelu, do kosztów uzyskania przychodu uznając, iż skoro brak jest legalnej definicji w podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia "reprezentacja" a różne organy podatkowe różnie je interpretują, to należy przyjąć definicję "reprezentacji" wg językowego znaczenia w oparciu o definicję zawartą w słownikach języka polskiego, w tym w słowniku wydanym przez PWN rozumiana jako: okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną z pozycją podatnika na rynku, a tym samym zaproponowanie kontrahentowi noclegu na koszt własny, faktycznie stanowi o stworzeniu pozytywnego wizerunku Firmy...Czy jednak mając na uwadze fakt, iż wydatek ten poniesiony został na rzecz stałego partnera handlowego Spółki a zaproszenie go na swój teren i skłonienie do dalszej współpracy gospodarczej, która to współpraca handlowa zaowocuje dalszymi pewnymi obrotami a więc jednoznacznie służy "zachowaniu i zabezpieczeniu źródła przychodów" Spółki, jest wydatkiem celowym, potrzebnym i przydatnym, a wydatek ten dodatkowo świadczy o zwykłej uprzejmości i dobrym wychowaniu. Wobec tego, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można go zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów Spółki...

Zdaniem wnioskodawcy, z uwagi na fakt braku legalnej definicji pojęcia "reprezentacja", Spółka, chcąc działać zgodnie z prawem ostrożności prawno-podatkowej - przyjęła, iż wydatek w postaci zapłaty za nocleg w hotelu sfinansowany przez Spółkę na rzecz zaproszonego kontrahenta, nie stanowi od dnia 1 stycznia 2007 r. kosztu uzyskania przychodu na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r., z uwagi na zmianę przepisu art. 23 ust. 1 pkt 23 przez art. 1 pkt 22 lit. a) tiret pierwszy, ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588) zmieniającej m.in. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r. - bowiem może zostać z uwagi na brak definicji pojęcia "reklama " i "reprezentacja" uznany za wydatek związany z "reprezentacją". Jednakże Spółka zajmuje stanowisko, iż mimo zmiany brzmienia ww. przepisu z dniem 1 stycznia 2007 r. koszt związany z zaproszeniem i utrzymaniem w trakcie pobytu, strategicznego w swojej działalności gospodarczej kontrahenta, nie jest kosztem reprezentacji, bowiem celem spotkania z nim nie była ani prezentacja swoich wyrobów, nie było też wywarcie na kontrahencie takiego wizerunku który miałby go skłonić do współpracy ze Spółką, bowiem jest on już stałym partnerem, zna naszą Spółkę i również dla niego jesteśmy liczącym się partnerem. Taki sposób przyjęcia kontrahenta jest naturalny, przyjęty od wielu lat przez przedsiębiorców, inny - w postaci pobytu zaproszonego kontrahenta na jego koszt, byłby nie do przyjęcia. Upowszechniły się w latach swobody gospodarczej, po 1998 r. takie zachowania, iż wszelkie negocjacje, zwłaszcza gdy kończą się zawarciem kontraktu - odbywane są w formie uroczystej, kończą się - niekiedy po wielu dniach rozmów, nawet drobnym poczęstunkiem. Praktyka podania obiadu, czy kolacji w takich sytuacjach jest tak powszechna, że trudno byłoby ją zmienić i uznać za "okazałość" czy "wytworność" a sfinansowanie kosztu noclegu, jest zwykłym partnerskim zachowaniem. Negocjacje z naszym kontrahentem, nie mogły się zakończyć w jednym dniu z prostego powodu, iż jak wyżej opisano, kontrahent ma siedzibę na drugim końcu Polski gdzie dojazd w jedną stronę to czas ok. 10 godzin a zatem jest jasne, że jego odjazd musiał nastąpić na następny dzień, stąd nocleg kontrahenta na koszt Spółki. Zdaniem wnioskodawcy ww. koszty, poniesione zostały w celu "zabezpieczenia i zachowania źródła przychodu" jakim jest stały, wysoki obrót towarowy z tymże kontrahentem a zatem mieszczą się w kosztach uzyskania przychodu o których mowa w art. 22 ust. 1 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r. Argumentem za uznanie ich za koszt uzyskania przychodu na zasadach ogólnych jest również - zdaniem wnioskodawcy fakt, iż gdyby na te same negocjacje pojechał pracownik Spółki, to Spółka poniosłaby koszt (będący kosztem uzyskania przychodu) w postaci kosztu delegacji swojego pracownika i koszt ten w sensie wysokości wydatku jest porównywalny.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Treść powyższego przepisu w sposób jednoznaczny wskazuje, że kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki:

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów. ʼ Z kolei w myśl przepisu art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Zwrot "w szczególności" oznacza, że nie jest to katalog zamknięty, a tylko przykładowo ustawodawca wymienia niektóre wydatki związane z reprezentacją firmy, które są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia reprezentacji, wobec powyższego należy posłużyć się słownikową definicją tego pojęcia. I tak zgodnie z definicją zawartą w "Nowym Słowniku Języka Polskiego" (PWN, Warszawa 2003) "reprezentacja" to "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną".

Przenosząc definicję słownikową na grunt ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, iż wydatki na reprezentację to wydatki jakie podatnik ponosi w celu kształtowania i utrwalania korzystnego wizerunku firmy na zewnątrz. Są to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów. Obejmuje ona zarówno działania zmierzające do:

W kontekście zdefiniowanego wyżej pojęcia "reprezentacja" oraz analizy przytoczonego art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy jednoznacznie wynika, iż wydatki poniesione na pokrycie kosztów noclegu zaproszonego kontrahenta wiążą się z tworzeniem oraz utrwalaniem dobrego wizerunku firmy na zewnątrz. Zapewnienie kontrahentowi noclegu wpływać będzie na lepsze postrzeganie przez niego wnioskodawcy i utrwalanie jego pozytywnego wizerunku. W związku z powyższym, wydatki poniesione na pokrycie kosztów noclegu zaproszonego kontrahenta uznać należy za koszty reprezentacji, które zgodnie art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stanowisko wnioskodawcy, że poniesione ww. wydatki nie mogą być uznane za koszty reprezentacji jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Zważywszy na fakt, iż jak wynika z wniosku wnioskodawcą jest podmiot gospodarczy, tj. Spółka Jawna niniejsza interpretacja stosownie do postanowień m.in. art. 14k Ordynacji podatkowej jest wiążąca tylko dla tego podmiotu co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla wspólników tej Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.