IBPB1/415-300/08/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana K. przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 10 kwietnia 2008 r.), uzupełnionym w dniu 26 maja 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu przyporządkowania wydatków poniesionych w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą do poszczególnych lat podatkowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 kwietnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu przyporządkowania wydatków poniesionych w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą do poszczególnych lat podatkowych.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 14 maja 2008 r. wezwano do jego uzupełnienia. W dniu 26 maja 2008 r. do tut. Biura wpłynął uzupełniony wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest m.in. produkcja i montaż balustrad i schodów z elementów metalowych. Materiały używane do produkcji pochodzą w głównej mierze z importu (Tajwan, Chiny). Zamówione elementy kontrahent zagraniczny produkuje, po czym przesyła wnioskodawcy fakturę proforma celem uregulowania płatności. Po dokonaniu wpłaty, w momencie kiedy pieniądze są na koncie kontrahenta, wysyła on oryginał faktury. Faktury dotyczące ostatnich zamówień zostały wystawione w grudniu w momencie wysyłki materiałów. Wpłat wnioskodawca dokonał 28 grudnia 2007 r. i 9 stycznia 2008 r. Realizacja przelewu trwa ok. 5 dni, tym samym oryginały faktur zostały wysłane przez kontrahenta w styczniu 2008 r. Materiały dotarły do Polski w styczniu, odprawa celna została dokonana 22 stycznia 2008 r. wtedy też wnioskodawca mógł odebrać dostawę.

W uzupełnieniu wniosku wskazano m.in., iż:

* oryginały faktur dotyczące opisanej dostawy materiałów zostały wystawione z datą 11 grudnia 2007 r. (2 faktury),

* wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wartość zakupu, wynikającą z faktur po ich otrzymaniu, wnioskodawca powinien zaksięgować w koszty roku 2007 a wcześniej wykazać je w remanencie jako towary znajdujące się poza zakładem (wycena na podstawie faktury proforma), czy też może zaksięgować wartość tej dostawy w bieżące koszty roku 2008 r.

Zdaniem wnioskodawcy materiały wysłane przez kontrahenta nie były jeszcze jego własnością, gdyż nie posiadał wtedy żadnego dokumentu, który by to potwierdzał (oryginałów faktur, nie dokonał również pełnej zapłaty za dostawę), tym samym nie było podstaw by ujmować wymienioną dostawę w remanencie jako towary poza zakładem (na podst. § 28 ust. 3 rozporządzenia w sprawie podatkowej książki przychodów i rozchodów). Producent zagraniczny wysłał oryginały faktury w momencie kiedy na jego koncie była już zapłata za wysłane towary. Dopiero komplet oryginalnych dokumentów upoważniał wnioskodawcę do dokonania odprawy celnej i odebrania dostawy. Od tego momentu dysponował materiałami i mógł uzyskiwać z tego tytułu przychody.Wnioskodawca uważa, że powinien zaksięgować wartość tej dostawy w bieżące koszty roku 2008.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z treścią art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy. W myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. W art. 22 ust. 6b ww. ustawy ustawodawca sprecyzował, co należy rozumieć przez dzień poniesienia kosztu w przypadku podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów. Zgodnie z tym przepisem za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Zauważyć przy tym należy, iż definicja momentu poniesienia kosztu zawarta w ww. art. 22 ust. 6b dotyczy wszystkich podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów niezależnie od przyjętej metody ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych.Szczegółowe zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.).

Stosownie do treści § 12 ust. 3 ww. rozporządzenia podstawą zapisów w księdze przychodów i rozchodów są następujące dowody księgowe:

Zgodnie z § 13 ww. rozporządzenia za dowody księgowe uważa się również:

Ponadto niektóre wydatki, ściśle określone w § 14 rozporządzenia, mogą być udokumentowane za pomocą tzw. dowodów wewnętrznych. Zaznaczyć przy tym należy, iż cytowane wyżej przepisy rozporządzenia zawierają zamknięty katalog dokumentów, stanowiących podstawę do ujęcia wydatków w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Z powyższego wynika, iż w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym dokumentem stwierdzającym poniesienie kosztu jest oryginał faktury VAT.

W myśl § 17 ust. 1 ww. rozporządzenia zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi, z zastrzeżeniem § 30, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży. Zapisów dotyczących pozostałych wydatków dokonuje się, z zastrzeżeniem § 20 i 30, jeden raz dziennie, po zakończeniu dnia, nie później niż przed rozpoczęciem działalności w dniu następnym, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 22 ustawy o podatku dochodowym (§ 17 ust. 2 ww. rozporządzenia).Zasady powyższe nie dotyczą - stosownie do treści § 30 ww. rozporządzenia - podatników, którzy powierzyli prowadzenie księgi biuru rachunkowemu lub prowadzą przedsiębiorstwa wielozakładowe. Zgodnie bowiem z § 30 ust. 1 w razie prowadzenia księgi przez biuro rachunkowe, zapisy są dokonywane w porządku chronologicznym na podstawie dowodów, o których mowa w § 12-16, oraz sum miesięcznych przychodów wynikających z ewidencji, o której mowa w § 8 ust. 1 pkt 2, lub danych wynikających z zestawienia, o którym mowa w § 20 ust. 2, przekazywanych przez podatnika zgodnie z postanowieniami umowy, w czasie zapewniającym prawidłowe i terminowe rozliczenia z budżetem, lecz nie później niż do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Stosownie do postanowień § 30 ust. 3 ww. rozporządzenia zasadę określoną w ust. 1 mogą także stosować inni podatnicy.Zgodnie z § 27 ust. 1 ww. rozporządzenia podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej "spisem z natury", na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności. Zasady sporządzania spisu z natury określa § 28 tego rozporządzenia.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym wnioskodawca wskazał, iż dokonuje zakupu materiałów od kontrahenta zagranicznego. Kontrahent ten wystawił oryginały faktur z datą 11 grudnia 2007 r. Dostawę materiałów wnioskodawca odebrał w styczniu 2008 r. Mając na względzie cyt. wyżej przepisy, w szczególności art. 22 ust. 6b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, iż dniem poniesienia kosztu jest dzień wystawienia faktury VAT. Dlatego też w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym koszty poniesione przez wnioskodawcę w związku z przedmiotową dostawą materiałów będą kosztami roku 2007. W konsekwencji powyższego materiały te należy ująć w remanencie zgodnie z cyt. § 27 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Natomiast ustalony między stronami sposób rozliczeń dokonywanych zakupów nie może wpływać na sposób księgowania tego zakupy w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.