IBPB1/415-175/08/BK (KAN-1893/02/08) - Kara umowna zapłacona w związku z odstąpieniem od umowy najmu jako koszt uzyskania przychodu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 25 lutego 2008 r.), uzupełnionym w dniu 7 maja 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej kary umownej zapłaconej w związku z odstąpieniem od umowy najmu - jest prawidłowe.

W dniu 25 lutego 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej kary umownej zapłaconej w związku z odstąpieniem od umowy najmu.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też, pismem z dnia 22 kwietnia 2008 r. wezwano do jego uzupełnienia.

W dniu 7 maja 2008 r. do tut. Biura wpłynął uzupełniony wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą m.in. w zakresie wynajmu lokali użytkowych.

W roku 2007 zawarła umowę najmu ze spółką z o.o., zobowiązując się wynająć tej firmie lokal użytkowy na działalność handlową w budowanym budynku.

W roku 2008 otrzymano propozycje od innej firmy najmu tego samego lokalu, ale na dużo korzystniejszych warunkach.

W wyniku zawartego porozumienia dotychczasowy najemca zgodził się odstąpić od zawartej umowy, w zamian za wynagrodzenie, nazwane "odstępnym" zgodnie z art. 396 Kodeksu cywilnego.

Kwota odstępnego została ustalona w wysokości poniesionych przez najemcę nakładów, związanych z zawartą umową.

Na podstawie zawartej umowy dotychczasowy najemca wystawił fakturę VAT, wykazując kwotę odstępnego oraz podatek od towarów i usług.

W roku 2008 zawarto nową umowę najmu z innym najemcą, na dużo korzystniejszych warunkach.

Spółka prowadzi księgi rachunkowe.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż:

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka Jawna ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu kwotę netto zapłaconego odstępnego?

Zdaniem wnioskodawcy Spółka ma prawo zaliczyć zapłacone odstępne do kosztów uzyskania przychodu, gdyż dzięki temu wydatkowy Spółka wynajęła tenże lokal innej firmie na dużo korzystniejszych warunkach, a tym samym osiągnie większe przychody z tytułu wynajmu tego lokalu. Wydatek ten jest kosztem poniesionym w celu osiągnięcia większego przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Uregulowania dotyczące kar umownych oraz odszkodowań zawarte zostały w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Przepis art. 483 § 1 tego Kodeksu stanowi, że można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna).

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonywanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonywanych robót i usług.

Istotą tego przepisu jest niezaliczanie do kosztów uzyskania przychodów odszkodowań (kar umownych) związanych generalnie z wadami towarów lub usług bądź zwłoką w usuwaniu tych wad. Jeżeli jednak kara umowna przysługuje wierzycielowi z innego tytułu niż ww. wymienione, zapłacenie tej kary stanowić będzie u płacącego koszt uzyskania przychodów, o ile jednak spełniona będzie zasadnicza przesłanka wynikająca z art. 22 ust. 1, pozwalająca na zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodów; poniesiony koszt musi być związany z uzyskaniem przychodu.

Mając na względzie treść art. 22 ust 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r., a w szczególności zapis stanowiący, iż do kosztów uzyskania przychodów zaliczyć należy również koszty poniesione "w celu (...) zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (...)" oraz fakt, iż zawarcie nowej, korzystnej umowy najmu doprowadzi do zwiększenia przychodów z tego źródła, należy uznać, iż będący przedmiotem zapytania wydatek, będący w istocie (jak wynika z wniosku) karą umowną, nie wymienioną w art. 23 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy może stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej przez Spółkę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku dołączono fakturę VAT. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jej oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Zważywszy na fakt, iż jak wynika z wniosku wnioskodawcą jest podmiot gospodarczy, tj. Spółka Jawna niniejsza interpretacja stosownie do postanowień m.in. art. 14k Ordynacji podatkowej jest wiążąca tylko dla tego podmiotu co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla wspólników tej Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.