IBPB1/415-153/08/AB - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na organizację imprez integracyjnych dla pracowników.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2007 r. (data wpływu do tut. Biura - 4 grudnia 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków ponoszonych na organizację imprez integracyjnych dla pracowników - jest prawidłowe.

W dniu 4 grudnia 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków ponoszonych na organizację imprez integracyjnych dla pracowników.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zorganizowała w restauracji (oraz planuje dalszą organizację) spotkanie integracyjne dla swoich pracowników. Uczestnikami spotkania są pracownicy zatrudnieni zarówno w miejscu siedziby Spółki, jak i w jej oddziale (Spółka posiada oddział w W.). Była to impreza wewnętrzna. Spotkanie miało na celu (następne również będą mieć taki sam cel) zaprezentowanie wyników finansowych, omówienie bieżących i przyszłościowych zadań priorytetowych Spółki. Zaproszono również orkiestrę i osobę prowadzącą część artystyczno-rozrywkową spotkania. Oczywiście zapewniona była konsumpcja w formie "szwedzkiego stołu". Spotkanie było bardzo udane, załoga bardzo zadowolona z atmosfery spotkania, poczuła się bardziej zintegrowana - co znacznie poprawiło relacje między pracownikami i przełożonymi i przełożyło się na ich wzajemną ściślejszą współpracę między sobą w zakresie wymiany informacji i współpracy. Przekazanie na takim spotkaniu nagród dla wyróżniających się pracowników miało na celu zwiększenie motywacji całej załogi do lepszej pracy i osiągania lepszych wyników. W przyszłości Spółka planuje połączenie takiego spotkania ze szkoleniem pracowników poprzez wynajęta w tym celu profesjonalną firmę szkoleniową. Koszty spotkania zaliczono do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy ww. wydatki poniesione w roku 2007 r. Spółka prawidłowo zaliczyła w koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w wersji obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. kwalifikując je jako koszty uzyskania przychodów poniesione w celu osiągnięcia przychodów na ogólnych zasadach związania ich poniesienia z przychodami, jako że integracja załogi i jej dobre relacje między sobą znacząco wpływają na efektywność pracy a tym samym na przychody (obroty) Spółki...

Zdaniem wnioskodawcy, wydatki poniesione na imprezę integracyjną pracowników Spółki, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych określonych w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem taka impreza wyraźnie poprawiła stosunki międzyludzkie wśród załogi, pozwoliła na ich bliższe się poznanie i wzajemne zrozumienie, korzystny wpływ na atmosferę w pracy jest zauważalny, pracownicy chętnie wzajemnie się zastępują i potrafią zespołowo pracować. Przełożyło się to na obroty Spółki (mniej mamy złych długów, pracownicy wymieniają się wiedzą na temat danego klienta z którym już prowadzili handel, konsultują między sobą swoje decyzje a ich konkurencja między sobą o własny prestiż i uznanie w oczach przełożonych ma zdrowsze relacje). Zawiązały się koleżeńskie stosunki a załoga zrozumiała, iż tylko praca zespołowa i dzielenie się własnym doświadczeniem, przynosi efekty. Poprawa relacji jest widoczna a załoga w większym niż dotąd stopniu utożsamia się z kierunkami i celami Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Treść powyższego przepisu w sposób jednoznaczny wskazuje, że kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki:

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów. Aby zatem wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów - w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W takim ujęciu kosztami uzyskania przychodów będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim.

W ramach tych wydatków mieszczą się tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie, diety, wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników itp. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci organizowania imprez integracyjnych. Wydatki te związane są bowiem z prowadzoną przez podatnika działalnością oraz mają na celu poprawę atmosfery pracy, zacieśnianie więzi wśród pracowników i zintegrowanie pracowników z pracodawcą. To w konsekwencji powinno przełożyć się na lepszą pracę oraz zwiększenie efektywności pracy, a tym samym ma to bezpośredni wpływ na wyniki pracy, tj. osiągane przychody.

Jednocześnie zauważyć należy, że do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wyłącznie wydatki związane z organizacją spotkań integracyjnych, dotyczące wyłącznie pracowników (bez członków ich rodzin).Należy również zwrócić uwagę na formalny wymóg udokumentowania poniesionych wydatków. W tym przypadku obok dowodów księgowych należy sporządzić dokumentację, z której jednoznacznie będzie wynikać integracyjny (a nie np. reprezentacyjny, czy rekreacyjny) charakter imprezy oraz że została ona skierowana wyłącznie do pracowników. Dokumentami takimi mogą być np. umowa z firmą organizującą takie imprezy, program imprezy, lista obecności itp.

Nadmienić również należy, że jeżeli jednak świadczenia realizowane w ramach imprezy integracyjnej stanowić będą działalność socjalną, o której mowa w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, to wówczas należałoby przyjąć, iż wydatki ponoszone na organizację takiej imprezy nie podlegają zaliczeniu do kosztów podatkowych. Stosownie bowiem do art. 23 ust. 1 pkt 42 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki ponoszone na działalność socjalną, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, również wówczas, gdy zostaną poniesione ze środków obrotowych Spółki.

Reasumując, ponoszone przez Spółkę wydatki na organizację imprezy integracyjnej dla pracowników można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, jeśli powyższy wydatek zostanie poniesiony ze środków obrotowych firmy oraz nie ma na celu udzielenia pomocy socjalnej dla pracowników, tj. nie mieści się w zakresie działalności socjalnej - o ile spełniona została zasadnicza przesłanka wynikająca z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, tj. o ile zostały poniesione w celu uzyskania przychodów, bądź też zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zważywszy na fakt, iż jak wynika z wniosku wnioskodawcą jest podmiot gospodarczy, tj. Spółka Jawna niniejsza interpretacja stosownie do postanowień m.in. art. 14k Ordynacji podatkowej jest wiążąca tylko dla tego podmiotu co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla wspólników tej Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.