IBPB1/415-146/07/ZK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 stycznia 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB1/415-146/07/ZK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Cywilnej, przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2007 r. (data wpływu do tut. Biura - 2 października 2007 r.), uzupełnionym w dniu 19 grudnia 2007 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości bezpośredniego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków na modernizację i adaptację pomieszczeń przeznaczonych do wykonywania tej działalności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2007 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości bezpośredniego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków na modernizację i adaptację pomieszczeń przeznaczonych do wykonywania tej działalności.Wniosek powyższy zawierał braki formalne. Dlatego też, pismami z dnia 14 listopada 2007 r. i z dnia 7 grudnia 2007 r. wnioskodawcę wezwano do jego uzupełnienia. W dniu 19 grudnia 2007 r. do tut. Biura wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 2 maja 2007 r. podatniczka rozpoczęła działalność gospodarczą w zakresie usług gastronomicznych. Działalność tę wykonuje we własnym budynku mieszkalnym, którego część przeznaczyła do wykonywania ww. usług. Wartość początkową budynku ustaliła na podstawie art. 22g ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.W związku z przystosowaniem pomieszczeń do celów działalności gospodarczej poniosła spore wydatki inwestycyjne na remont, modernizację i adaptację pomieszczeń.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatniczka ma prawo zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na modernizację i adaptację pomieszczeń przeznaczonych do wykonywania prowadzonej działalności gospodarczej w przypadku, gdy podstawą amortyzacji tego budynku jest wartość początkowa ustalona na podstawie art. 22g ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem podatniczki, zgodnie z art. 22n ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynki i lokale mieszkalne o wartości początkowej ustalonej metodą uproszczoną nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych. Przepisy art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c) wyżej wymienionej ustawy stanowią, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powiększają wartość środków trwałych, stanowiących podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych.

Jednocześnie w myśl art. 22g ust. 17 cytowanej ustawy, jeżeli środki trwałe zostały ulepszone w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500,00 zł.Skoro zatem ustawodawca nie wymienił w ww. przepisie art. 22g ust. 10, to zdaniem podatniczki należy stwierdzić, iż przepis ten, tj. art. 22g ust. 17, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy wartość początkowa została ustalona w sposób uproszczony.

Reasumując, kwestia podwyższenia wartości środków trwałych ma zastosowanie tylko w stosunku do tych środków trwałych, których wartość początkowa nie została ustalona w sposób uproszczony, tj. zgodnie z art. 22g ust. 10 wyżej cytowanej ustawy. W przypadku określenia wartości początkowej środków trwałych w sposób uproszczony, na podstawie art. 22g ust. 10, wydatki poniesione na ich modernizację nie wpływają na powiększenie wartości początkowej tychże środków trwałych.W świetle powyższego podatniczka uważa, że wydatki poniesione na dostosowanie budynku mieszkalnego wykorzystywanego w części do prowadzonej działalności gospodarczej, którego wartość początkową dla celów amortyzacji podatkowej ustalono metodą uproszczoną (art. 22g ust. 10), należy zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.Podatniczka podnosi, iż powyższe stanowisko jest również prezentowane w interpretacjach urzędów i izb skarbowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż mając na względzie treść wniosku ujętą w poz. 50, 51 uznano, iż z wnioskiem wystąpiła osoba fizyczna prowadząca jednoosobowo działalność gospodarczą mimo, iż w poz. 9 wniosku wskazano jako wnioskodawcę Spółkę Cywilną wymieniając dwie osoby o tym samym nazwisku.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż jego przedmiotem jest w istocie dopuszczalność bezpośredniego zaliczenia wydatków z tytułu remontu, modernizacji i adaptacji pomieszczeń budynku mieszkalnego, poniesionych przed rozpoczęciem działalności gospodarczej do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej w sytuacji dokonywania amortyzacji budynku metodą uproszczoną.Odnosząc się do tak przedstawionego stanu faktycznego i stanowiska wnioskodawcy zauważyć należy, iż zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

a.

nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

b.

nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części,

c.

ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

W myśl art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3 - 9 i 11 - 15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie (...). Zatem spod tej reguły zostały wyłączone te środki trwałe, których wartość początkowa została ustalona na podstawie art. 22g ust. 10 ww. ustawy, tj. przy zastosowaniu tzw. metody uproszczonej.

Zgodnie z tym przepisem, podatnicy mogą ustalić wartość początkową budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych: wynajmowanych, wydzierżawianych albo używanych przez właściciela na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, przyjmując w każdym roku podatkowym wartość stanowiącą iloczyn metrów kwadratowych wynajmowanej, wydzierżawianej lub używanej przez właściciela powierzchni użytkowej tego budynku lub lokalu i kwoty 988 zł, przy czym za powierzchnię użytkową uważa się powierzchnię przyjętą dla celów podatku od nieruchomości.

Skoro tak, to należy przyjąć, że wydatki na remont, modernizację i adaptację pomieszczeń budynku mieszkalnego dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, poniesione przed rozpoczęciem działalności gospodarczej stanowią bezpośrednio koszty uzyskania przychodów tejże działalności.

Jeżeli jednak przedmiotem niniejszego wniosku jest dopuszczalność bezpośredniego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej (zważywszy, iż z wnioskiem o interpretację wystąpiła Spółka Cywilna), ww. wydatków poniesionych przez jednego ze wspólników tejże Spółki, przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej w formie Spółki, to wydatki te (w żadnym przypadku) nie mogą stanowić bezpośrednio kosztów uzyskania przychodów tejże Spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl