IBPB1/415-134/07/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana B. przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2007 r. (data wpływu do tut. Biura - 28 września 2007 r.), uzupełnionym w dniu 27 listopada 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości niemieszkalnych niewprowadzonych do ewidencji środków trwałych wydzierżawionych w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 września 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości niemieszkalnych niewprowadzonych do ewidencji środków trwałych wydzierżawionych w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 16 listopada 2007 r. wnioskodawcę wezwano do jego uzupełnienia.

W dniu 27 listopada 2007 r. do tut. Biura wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wraz z małżonką oraz osobą trzecią i jej współmałżonką nabył w dniu 1 lutego 2001 r. dwie nieruchomości z zabudową niemieszkalną, czego potwierdzeniem jest zawarty akt notarialny. Nieruchomości (nabyte udziały) weszły w skład ustawowej małżeńskiej wspólności majątkowej podatnika i jego małżonki. Przedmiotowe nieruchomości zostały wydzierżawione podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą i na potrzeby tejże działalności. Z tytułu czynszu dzierżawnego ww. firmom wystawiane były faktury VAT. Pomimo, że podatnik posiada zarejestrowaną jednoosobową działalność gospodarczą przedmiotowe nieruchomości nie były nigdy wykorzystywane w ramach tejże działalności. Świadczy o tym fakt, że nie zostały nigdy wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz nie zostały zamortyzowane. Ponadto nieruchomości były wydzierżawiane w imieniu podatnika wraz z żoną, tj. wydzierżawiającym były osoby fizyczne. Obecnie podatnik i jego małżonka zamierzają dokonać odpłatnego zbycia tych nieruchomości.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż wydzierżawiającym był Wnioskodawca, który na podstawie art. 36 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego uprawniony był do samodzielnego zarządzania majątkiem wspólnym. Natomiast przedmiotem sprzedaży jest wyłącznie udział wnioskodawcy i jego małżonki w przedmiotowej nieruchomości, który był wydzierżawiony przez Wnioskodawcę.

Wyjaśniono również, iż Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem jest wynajem nieruchomości na własny rachunek (PKD nr 70.20.Z) od dnia 20 lutego 2004 r. Dzierżawa wskazanych we wniosku nieruchomości odbywała się w ramach wskazanej pozarolniczej działalności gospodarczej natomiast planowana sprzedaż przedmiotowych nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej. Nieruchomości nie zostały jednak ujęte w ewidencji środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odpłatne zbycie przez podatnika i jego małżonkę części nieruchomości nabytych w 2001 r., (poprzez wydzierżawienie - wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej), dokonane po upływie pełnych pięciu lat kalendarzowych od nabycia, nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy zbycie tych nieruchomości spowoduje powstanie przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który będzie korzystał z ulgi przewidzianej w tym artykule, opartej na zasadzie upływu pięcioletniego terminy, liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Za takim stanowiskiem przemawia zdaniem podatnika fakt, że przedmiotowe nieruchomości, które co prawda poprzez wydzierżawienie wykorzystywane były do prowadzenia działalności gospodarczej (aczkolwiek nie zostały ujęte w ewidencji środków trwałych, ani też zamortyzowane), nie będą w szczególności zbywane w wykonaniu działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, której przedmiotem jest wynajem nieruchomości na własny rachunek (nr 70.20.Z zgodnie z PKD).

Nieruchomości te wchodzą w skład wspólności majątkowej małżeńskiej i stanowią wspólność łączną.

Podatnik podnosi również, iż w omawianym przypadku nie znajdzie zastosowania art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są m.in. przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątków będących środkami trwałymi, ujętymi w ewidencji środków trwałych, a więc przychód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowych nieruchomości należy zakwalifikować do przychodów o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy. Zgodnie z treścią powołanego przepisu źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części, z tym zastrzeżeniem, że przychód taki powstanie, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostanie dokonany przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Zdaniem Wnioskodawcy nie powstanie tutaj przychód, ponieważ zostały spełnione dwie przesłanki z art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy, a więc planowanie i przyszłe zbycie nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej. Ponadto nieruchomości zostały nabyte u lutym 2001 r., a zatem licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, tj. od końca 2001 r., rozpoczął swój bieg pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy.

W ocenie podatnika zbycie przedmiotowych nieruchomości po upływie ww. terminu (upłynął końcem 2006 r.) nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 tej ustawy, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z istoty rozwiązań zawartych w ww. przepisach wynika, iż przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, nie wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych) stanowią przychód z działalności gospodarczej o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy. Przepis ten bowiem nie wymienia wszystkich przychodów z działalności o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy (pozarolniczej działalności gospodarczej), a zawarte w art. 14 ust. 2 pkt 1 wyszczególnienie przychodów zaliczanych do przychodów z tejże działalności nie ma charakteru wyliczenia zamkniętego.

Mając powyższe na względzie, zważywszy że z treści złożonego wniosku wynika, iż udziały w nieruchomościach niemieszkalnych, których zbycia zamierza dokonać wnioskodawca (i jego małżonka), wykorzystywane były na potrzeby prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej, której przedmiotem był "wynajem nieruchomości na własny rachunek", uzyskane z tej sprzedaży przychody należy w całości zaliczyć do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stanowisko wnioskodawcy, że odpłatne zbycie nieruchomości nabytych w 2001 r., wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej poprzez ich wydzierżawienie, dokonane po upływie pełnych pięciu lat kalendarzowych od nabycia, nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.