IBPB-2-2/4511-635/15/ZuK - Określenie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 21 października 2015 r. (data otrzymania 23 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 23 października 2015 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jako osoba fizyczna pozostaje w związku małżeńskim, w którym panuje ustawowa wspólnota małżeńska. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w jakiejkolwiek formie. W 2005 r. zgodnie z umową darowizny, w której darczyńcą byli rodzice Wnioskodawcy, Wnioskodawca wraz z małżonką, do małżeńskiej wspólnoty majątkowej nabył udziały we współwłasności nieruchomości gruntowej niezabudowanej, objętej jedną księgą wieczystą, składającej się z dwóch działek o numerach 79/5 i 79/6 i powierzchni odpowiednio 1795 m² i 1752 m². Łączna powierzchnia działek wynosiła 3547 m² a wysokość nabytego udziału wynosiła 18/35. Pozostałymi współwłaścicielami tej nieruchomości był brat Wnioskodawcy (udział 5/35) i rodzice Wnioskodawcy (udział 12/35).

Działki o numerach 79/5 i 79/6 połączono i ostatecznie otrzymały jeden numer ewidencyjny 210. Powierzchnia działki o numerze 210 odpowiadała powierzchni działek 79/5 i 79/6 i wynosiła 3547 m².

W 2010 r. decyzją Wójta Gminy na wniosek wszystkich współwłaścicieli działka o numerze 210 została podzielona na cztery działki o numerach:

* 210/1 o powierzchni 517 m²,

* 210/2 o powierzchni 1218 m²,

* 210/3 o powierzchni 911 m²,

* 210/4 o powierzchni 901 m².

W wyniku umowy zniesienia współwłasności, sporządzonej w formie aktu notarialnego w 2011 r., jedynymi właścicielami działek o numerach ewidencyjnych 210/3 i 210/4 wpisanych do jednej księgi wieczystej został Wnioskodawca wraz z małżonką. Działka o numerze 210/1 stała się własnością brata Wnioskodawcy, a działka o numerze 210/2 rodziców Wnioskodawcy. Zniesienia współwłasności dokonano bez dopłat. W akcie notarialnym znoszącym współwłasność została określona wartość przedmiotu umowy jak też stwierdzono, że wartość nabytych nieruchomości odpowiada wartości dotychczasowych udziałów we współwłasności. Wnioskodawca wskazał, że w umowie darowizny z 2005 r. wartość nieruchomości utworzonej z działki 79/5 i 79/6 określono na kwotę 40.005 zł (czterdzieści tysięcy pięć złotych) zaś w umowie zniesienia współwłasności wartość przedmiotu umowy czyli działek o numerach 210/1-4 (uprzednio 79/5 i 79/6) określono na kwotę 70.000 zł (siedemdziesiąt tysięcy złotych). Różnica w określeniu wartości działek wynikała między innymi z faktu, że działki te do 2006 r. były położone w obszarze nieobjętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i były gruntami rolnymi a zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego na obszarze gminy Z. w granicach administracyjnych miejscowości P., który obowiązuje od września 2006 r., działki te są położone na terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej o tyle, że są w dalszym ciągu gruntami rolnymi.

W marcu 2015 r. Wnioskodawca podpisał umowę deweloperską, na podstawie której nabędzie wraz z małżonką mieszkanie. Mieszkanie to będzie służyło zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych małżonków. Po otrzymaniu nabytego mieszkania małżonkowie zamieszkają w nabytym mieszkaniu. Uwzględniając, że posiadane środki pieniężne nie wystarczą na pokrycie zobowiązań finansowych wynikających z umowy deweloperskiej w czerwcu 2015 r. Wnioskodawca z małżonką podpisał z bankiem umowę kredytową. Kredyt w wysokości 259.350 zł uruchamiany jest przez bank w transzach zgodnie z postępem prac przy budowie budynku, w którym będzie znajdować się nabywane mieszkanie. Zgodnie z umową deweloperską terminem zakończenia budowy budynku jest listopad 2016 r. a wydanie mieszkania ma nastąpić w terminie 6 miesięcy od zakończenia budowy czyli do maja 2017 r. Podpisując umowę kredytową jak też dokonując nabycia nowego mieszkania małżonkowie nie korzystają z jakichkolwiek ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Wnioskodawca wraz z małżonką zamierzają w 2016 r. sprzedać obie działki a pieniądze uzyskane ze sprzedaży przeznaczyć na spłatę zaciągniętego kredytu.

W związku z powyższym zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytania.

Czy w przypadku sprzedaży działek o numerach 210/3 i 210/4 uzyskany przychód będzie podlegał opodatkowaniu podatkowi dochodowemu od osób fizycznych... W przypadku odpowiedzi twierdzącej na uprzednie pytanie czy przeznaczenie uzyskanych przychodów na spłatę zaciągniętego kredytu może w konsekwencji doprowadzić do zwolnienia uzyskanego dochodu ze sprzedaży działki 210/3 i 210/4.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód ze sprzedaży w 2016 r. działek o numerach 210/3 i 210/4 nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

O ile sprzedaż ta będzie podlegała temu podatkowi, w przypadku przeznaczenia kwoty uzyskanego przychodu z działek o numerach 210/3 i 210/4 na spłatę zaciągniętego kredytu Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia uzyskanego dochodu.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Podsumowując, na podstawie powyższego przepisu, w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment i sposób jej nabycia.

Z przestawionego zdarzenia wynika, że udział w przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca wraz z małżonką nabyli w drodze darowizny w 2005 r. W 2011 r. w wyniku zniesienia współwłasności Wnioskodawca wraz z małżonką otrzymał na wyłączną własność działki o numerach 210/3 i 210/4 będące częścią otrzymanej w drodze darowizny nieruchomości. Przeliczając posiadany udział w nieruchomości (18/35) i powierzchnię działek (18/35x3547 m²), przed zniesieniem współwłasności, czyli do 2011 r., małżonkowie byli w posiadaniu 1824 m² nieruchomości. Po zniesieniu współwłasności małżonkowie otrzymali 1812 m² czyli o 12 m² mniej. Jednocześnie, co istotne, zniesienie współwłasności odbyło się bez dopłat a wartość nabytych na wyłączną własność nieruchomości odpowiadała wartości dotychczasowych udziałów we współwłasności. Określenie tej wartości (wartości nabytej nieruchomości i udziału w nieruchomości) dokonano na dzień zniesienia współwłasności.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności - w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.) - jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Stosownie do art. 195 ww. ustawy - współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom.

Zgodnie z art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego - współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego - art. 196 § 2 tej ustawy.

Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego - każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności to fizyczny podział rzeczy wspólnej, polegający m.in. na przyznaniu każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej rzeczy wspólnej, a wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli, mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Wówczas datą nabycia nieruchomości jest data nabycia udziału w nieruchomości, a nie data zniesienia współwłasności. Natomiast gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat), to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad tą rzeczą (nieruchomością) jak i stan jej majątku osobistego. O tym zaś czy udział uległ powiększeniu, czy też nie, nie decyduje subiektywne odczucie dotychczasowego współwłaściciela, lecz obiektywne kryteria odwołujące się do cen rynkowych udziałów przed i po zniesieniu współwłasności.

Wartość nabytej nieruchomości po zniesieniu współwłasności jak też udziału w nieruchomości przed zniesieniem współwłasności wyceniana na dzień zniesienia współwłasności były równe.

Uwzględniając powyższe za datę nabycia nieruchomości, którą małżonkowie zamierzają sprzedać w 2016 r. jest 2005 r. co determinuje, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajdzie zastosowania, gdyż od dnia nabycia upłynie ponad pięć lat licząc od końca roku w którym dokonano nabycia.

Nieistotny jest przy tym fakt, że w latach 2005-2011 nastąpił przyrost wartości posiadanego udziału między innymi poprzez objęcie przedmiotowej nieruchomości miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, w którym nieruchomość ta była położona w obrębie obszarów zabudowy jednorodzinnej.

Gdyby przyjąć odmienne stanowisko, tzn. datą nabycia działek o numerach 210/3 i 210/4 jest 2011 r., sprzedając te działki w 2016 r. Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do opodatkowania przychodów osiągniętych z przedmiotowej sprzedaży o ile w terminie dwóch lat licząc od końca 2016 r. (data sprzedaży) uzyskane przychody Wnioskodawca przeznaczy na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup nowego mieszkania.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131, uważa się:

Uwzględniając przepisy art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy, przy przeznaczeniu uzyskanego przychodu ze sprzedaży działek o numerach 210/3 i 210/4 w 2016 r., o ile przyjąć, że przychód ten podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy, na spłatę kredytu na zakup mieszkania zaciągniętego w 2015 r., dochód z tej sprzedaży zostanie zwolniony w myśl reguł określonych tym przepisem, gdyż uzyskany przychód zostanie przeznaczony na spłatę kredytu oraz odsetek od tego kredytu zaciągniętego na zakup lokalu mieszkalnego, który będzie zaspokajał potrzeby mieszkaniowe Wnioskodawcy.

Podsumowując, w przypadku sprzedaży w 2016 r. działek o numerach 210/3 i 210/4 uzyskany przychód nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych a co za tym idzie w terminie do dnia 30 kwietnia 2017 r. Wnioskodawca nie jest zobowiązany do złożenia we właściwym urzędzie skarbowym deklaracji PIT-39.

Gdyby przyjąć odmienne stanowisko niż zaprezentowane w akapicie powyżej, tzn. datą nabycia działek 210/3 i 210/4 jest 2011 r., sprzedając te działki w 2016 r. Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do opodatkowania przychodów osiągniętych z przedmiotowej sprzedaży o ile do końca 2018 r. przeznaczy uzyskany przychód na spłatę kredytu zaciągniętego w 2015 r. na zakup nowego mieszkania co jednocześnie musi być wyrażone w deklaracji PIT-39 złożonej do dnia 30 kwietnia 2017 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

* nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

* spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

* prawa wieczystego użytkowania gruntów

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości lub praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Z powyższych uregulowań prawnych wynika, że w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu, ma moment i sposób jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że w 2005 r. Wnioskodawca wraz z małżonką nabył w darowiźnie od rodziców Wnioskodawcy do małżeńskiej wspólnoty majątkowej udziały we współwłasności nieruchomości gruntowej niezabudowanej składającej się z działki o numerze 79/5 i powierzchni 1795 m² oraz działki o numerze 79/6 i powierzchni 1752 m². Łączna powierzchnia działek wynosiła 3547 m² a wysokość nabytego udziału 18/35. Następnie ww. działki połączono i ostatecznie otrzymały jeden numer ewidencyjny 210. Powierzchnia działki o numerze 210 odpowiadała powierzchni działek o numerach 79/5 i 79/6 i wynosiła 3547 m². Następnie działka o numerze 210 została podzielona na 4 działki o numerach:

* 210/1 o powierzchni 517 m²,

* 210/2 o powierzchni 1218 m²,

* 210/3 o powierzchni 911 m²,

* 210/4 o powierzchni 901 m².

W wyniku umowy zniesienia współwłasności w 2011 r. Wnioskodawca wraz z małżonką zostali właścicielami działki o numerze 210/3 oraz 210/4. Zniesienia współwłasności dokonano bez dopłat. Wartość nabytych nieruchomości odpowiada wartości dotychczasowych udziałów we współwłasności.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności - w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.) - jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Zgodnie z art. 195 ww. Kodeksu - współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom.

W myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego - współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 210 ww. Kodeksu - każdy ze współwłaścicieli może domagać się zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. W wyniku podziału fizycznego powstają nowe rzeczy. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich sprzedaży - które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, ale tylko wówczas, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat. Natomiast gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat), to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością) jak i stan jej majątku osobistego. O tym zaś czy udział uległ powiększeniu, czy też nie, nie decyduje subiektywne odczucie dotychczasowego współwłaściciela nieruchomości, lecz obiektywne kryteria odwołujące się do cen rynkowych udziałów przed zniesieniem współwłasności i po nim.

Tak więc co do zasady zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał. Zatem jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad posiadany udział przed zniesieniem współwłasności oznacza to, że dla części udziału w nieruchomości nabytego w drodze zniesienia współwłasności dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności.

W tym miejscu należy wyjaśnić Wnioskodawcy, że fakt posiadania wraz z małżonką udziału 18/35 we wszystkich działkach o łącznej powierzchni 3547 m² nie oznacza, że małżonkowie byli w posiadaniu 1824 m² gruntu (18/35x3547 m²). Małżonkowie posiadali bowiem prawo do udziału 18/35 we wszystkich nieruchomościach o łącznej powierzchni 3547 m², a więc prawo do udziału w każdym metrze kwadratowym tych nieruchomości, a nie prawo do części nieruchomości czyli prawo do określonej ilości metrów kwadratowych gruntu.

Z treści wniosku wynika, że wartość nabytych nieruchomości, tj. działek o numerach 210/3 i 210/4 odpowiada wartości dotychczasowych udziałów we współwłasności. Określenia wartości nieruchomości oraz udziału w nieruchomości dokonano na dzień zniesienia współwłasności. Zniesienia współwłasności dokonano bez dopłat.

Jeżeli zatem w istocie w wyniku nieodpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości gruntowej małżonkowie otrzymali nieruchomości, których wartość odpowiadała wartości przysługującego im udziału 18/35 we wszystkich nieruchomościach będących przedmiotem tej czynności prawnej, to nie doszło po stronie Wnioskodawcy do nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy.

W związku z powyższym wyjaśnieniem należy stwierdzić, że nabycie omawianych działek nastąpiło w 2005 r. Oznacza to, że pięcioletni termin określony zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy upłynął z końcem 2010 r. W tej sytuacji na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od przychodu uzyskanego przez niego ze sprzedaży nieruchomości, ponieważ ich sprzedaż od 1 stycznia 2011 r. nie stanowi w ogóle źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie będzie tym samym obowiązany do złożenia zeznania PIT-39.

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przychód ze sprzedaży w 2016 r. ww. nieruchomości nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należało zatem uznać za prawidłowe.

W związku z powyższymi ustaleniami odpowiedź na pytanie dotyczące możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży działek o numerach 210/3 i 210/4 uznać należy za bezprzedmiotową.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) - w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.