IBPB-2-2/4511-564/16/MMa

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 lipca 2016 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB-2-2/4511-564/16/MMa

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 30 kwietnia 2016 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie 4 maja 2016 r.), uzupełnionym 12 lipca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków poniesionych w związku z budową pierwszego własnego mieszkania w zakresie ustalenia prawa do ubiegania się o zwrot - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2016 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków poniesionych w związku z budową pierwszego własnego mieszkania w zakresie ustalenia prawa do ubiegania się o zwrot.

Ww. wniosek został przekazany do tut. Biura przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu za pismem z 12 maja 2016 r. Znak: ILPP5/4512-1-131/16-2/WB, celem załatwienia zgodnie z właściwością.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 30 czerwca 2016 r. Znak: IBPB-2-2/4511-564/16/MMa wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 12 lipca 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni razem z mężem w 2016 r. planuje rozpocząć budowę domu jednorodzinnego systemem gospodarczym. Budując dom małżonkowie chcieliby skorzystać z możliwości jakie daje ustawa z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi, tj. ze zwrotu niektórych wydatków poniesionych w związku z budową pierwszego domu.

Zgodnie z art. 20 ust. 3 ustawa ta w celu uzyskania przedmiotowego zwrotu wydatków stawia następujące wymogi:

1.

wydatki zostały poniesione w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych w związku z:

a.

budową domu jednorodzinnego albo

b.

nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny;

2.

przedsięwzięcie, o którym mowa w pkt 1, było realizowane na podstawie pozwolenia na budowę wydanego po dniu 1 stycznia 2014 r.;

3.

powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego, o których mowa w pkt 1, nie przekracza odpowiednio:

a.

75 m2 i 100 m2,

b.

85 m2 i 110 m2 - w przypadku gdy osoba fizyczna w dniu wydania pozwolenia na budowę, o którym mowa w pkt 2, wychowywała przynajmniej troje dzieci spełniających warunki, o których mowa w art. 7 ust. 2;

4.

osoba fizyczna do końca roku kalendarzowego, w którym wydano pozwolenie na budowę lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego, nie ukończyła 36 lat

5.

do dnia złożenia wniosku o zwrot wydatków osoba fizyczna nie była:

a.

właścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego,

b.

osobą, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, którego przedmiotem jest lokal mieszkalny lub dom jednorodzinny,

c.

właścicielem lub współwłaścicielem budynku, jeżeli jego udział w przypadku zniesienia współwłasności obejmowałby co najmniej jeden lokal mieszkalny.

Wnioskodawczyni wraz z mężem od 2013 r. są małżeństwem i planują w 2016 r. rozpocząć budowę domu jednorodzinnego w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych. Małżonkowie są na etapie załatwiania pozwolenia na budowę, należy zatem przypuszczać, że zostanie ono wydane w 2016 r. około miesiąca lipca. Dom, który mają zaprojektowany jest domem z poddaszem użytkowym i nie przekracza 100 m2 powierzchni użytkowej. Zarówno Wnioskodawczyni, jak również jej mąż urodzili się w 1987 r. i w chwili obecnej mają 29 lat.

W 2014 r. Wnioskodawczyni otrzymała od ojca darowiznę w postaci udziału 1/3 części nieruchomości zabudowanej. Jest to dom jednorodzinny, w którym obecnie zamieszkuje brat i ojciec Wnioskodawczyni. Dom nie jest w żaden sposób podzielony na lokale mieszkalne i stanowi jeden wspólny budynek zawierający pomieszczenia mieszkalne. Dom składa się z piwnicy, parteru i piętra.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że w budynku mieszkalnym, w którym Wnioskodawczyni posiada udział 1/3 nie ma możliwości wyodrębnienia samodzielnych lokali mieszkalnych oraz w przypadku gdyby współwłaściciele budynku mieszkalnego, którego Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem dokonali zniesienia współwłasności posiadany przez Wnioskodawczynię udział w ww. budynku mieszkalnym nie pozwoliłby na otrzymanie lokalu mieszkalnego. Tym samym Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem domu, w którym nie ma i nie można wyodrębnić trzech samodzielnych, wydzielonych trwałymi ścianami lokali mieszkalnych (tekst jedn.: dla każdego z właścicieli po jednym lokalu mieszkalnym), gdyż ww. budynek fizycznie i funkcjonalnie stanowi spójną całość. Integralną częścią wszystkich kondygnacji budynku jest np. klatka schodowa i korytarze, które stanowią wspólną drogę wydostania się z poszczególnych kondygnacji budynku. Podobnie sytuacja ma się z systemem grzewczym, gdyż w budynku znajduje się jedna kotłownia i każdy ze współwłaścicieli ma do niej dostęp. Ponadto do poszczególnych kondygnacji budynku nie przynależy oddzielna łazienka i kuchnia co wiąże się z koniecznością wspólnego użytkowania znajdujących się w nich urządzeń przez współwłaścicieli.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano następujące pytanie.

Czy posiadając 1/3 części domu jednorodzinnego, która nie stanowi odrębnego lokalu Wnioskodawczyni spełnia wraz z mężem kryterium zawarte w art. 20 ust. 3 pkt 5 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 20 ust. 3 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi małżonkowie spełniają wymogi stawiane przez ustawodawcę w celu uzyskania zwrotu niektórych wydatków poniesionych w związku z budową pierwszego domu, a mianowicie:

Wymóg 1.

Wydatki zostały poniesione w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych w związku z:

a.

budową domu jednorodzinnego albo

b.

nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny

- w chwili obecnej małżonkowie nie posiadają własnego mieszkania ani domu zatem wydatki zostaną poniesione "w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych".

Wymóg 2.

Przedsięwzięcie, o którym mowa w pkt 1, było realizowane na podstawie pozwolenia na budowę wydanego po dniu 1 stycznia 2014 r.

- na chwilę obecną małżonkowie są na etapie projektowania budynku, następnie złożą komplet dokumentów w celu uzyskania pozwolenia na budowę i prawdopodobnie zostanie ono wydane w 2016 r. lub ewentualnie 2017 r.

Wymóg 3.

Powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego, o których mowa w pkt 1, nie przekracza odpowiednio:

a.

75 m2 i 100 m2,

b.

85 m2 i 110 m2 - w przypadku gdy osoba fizyczna w dniu wydania pozwolenia na budowę, o którym mowa w pkt 2, wychowywała przynajmniej troje dzieci spełniających warunki, o których mowa w art. 7 ust. 2

- powierzchnia użytkowa domu, który małżonkowie chcą wybudować wynosi około 90 m2.

Wymóg 4.

Osoba fizyczna do końca roku kalendarzowego, w którym wydano pozwolenie na budowę lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego, nie ukończyła 36 lat

* data urodzin Wnioskodawczyni 18 czerwiec 1987 r.,

* data urodzin męża Wnioskodawczyni 25 marzec 1987 r.

Wymóg 5.

Do dnia złożenia wniosku o zwrot wydatków osoba fizyczna nie była:

a.

właścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego,

b.

osobą, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, którego przedmiotem jest lokal mieszkalny lub dom jednorodzinny,

c.

właścicielem lub współwłaścicielem budynku, jeżeli jego udział w przypadku zniesienia współwłasności obejmowałby co najmniej jeden lokal mieszkalny

- Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem domu, w którym nie ma i nie można wyodrębnić trzech samodzielnych, wydzielonych trwałymi ścianami lokali mieszkalnych (tekst jedn.: dla każdego z właścicieli po jednym lokalu mieszkalnym). W myśl definicji lokal mieszkalny funkcjonalnie nie stanowi części składowej innego lokalu, a korzystanie z niego nie wiąże się z koniecznością użytkowania urządzeń znajdujących się w innym lokalu. W tym przypadku nie można mówić o lokalach mieszkalnych gdyż integralną częścią wszystkich kondygnacji budynku jest np. klatka schodowa, korytarze, które stawią drogę wydostania się z poszczególnych kondygnacji i tym samym oznaczałoby to korzystanie z innego lokalu. Podobnie sytuacja ma się z systemem grzewczym, gdyż kotłownia stanowi część jednej z kondygnacji, a zatem w przypadku konieczności użytkowania pieca, każdy musiałby mieć do niego dostęp, a co za tym idzie dostęp do innego lokalu. Ponadto do poszczególnych kondygnacji nie przynależy oddzielna łazienka i kuchnia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna wydana została wyłącznie dla Wnioskodawczyni. Natomiast współmałżonek Wnioskodawczyni - jako odrębny podatnik - winien zwrócić się z odrębnym wnioskiem o wydanie interpretacji w swojej indywidualnej sprawie, jeżeli jest zainteresowany jej uzyskaniem. Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie z art. 38 i art. 39 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1865) - z dniem 1 stycznia 2014 r. straciła moc ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 z późn. zm.) regulująca zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części.

Zgodnie natomiast z art. 20 ust. 1 ww. ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi - osoba fizyczna, która po dniu 1 stycznia 2014 r. poniosła wydatki na zakup materiałów budowlanych, ma prawo ubiegać się o zwrot części tych wydatków, zwany dalej "zwrotem wydatków".

Ponadto - zgodnie z art. 20 ust. 3 pkt 1-5 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi - o zwrot wydatków można się ubiegać, jeżeli:

1.

wydatki zostały poniesione w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych w związku:

a.

budową domu jednorodzinnego albo

b.

nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny;

2.

przedsięwzięcie, o którym mowa w pkt 1, było realizowane na podstawie pozwolenia na budowę wydanego po dniu 1 stycznia 2014 r. albo na podstawie zgłoszenia budowy;

3.

powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego, o których mowa w pkt 1, nie przekracza odpowiednio:

a.

75 m2 i 100 m2,

b.

85 m2 i 110 m2 - w przypadku gdy osoba fizyczna w dniu wydania pozwolenia na budowę albo w dniu dokonania zgłoszenia budowy, o których mowa w pkt 2, wychowywała przynajmniej troje dzieci spełniających warunki, o których mowa w art. 7 ust. 1a;

4.

osoba fizyczna do końca roku kalendarzowego, w którym wydano pozwolenie na budowę lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego albo dokonano zgłoszenia budowy, nie ukończyła 36 lat;

5.

do dnia złożenia wniosku o zwrot wydatków osoba fizyczna nie była:

a.

właścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego,

b.

osobą, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, którego przedmiotem jest lokal mieszkalny lub dom jednorodzinny,

c.

właścicielem lub współwłaścicielem budynku, jeżeli jego udział w przypadku zniesienia współwłasności obejmowałby co najmniej jeden lokal mieszkalny

- z wyłączeniem domu jednorodzinnego albo lokalu mieszkalnego, o którym mowa w pkt 1.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi - zwrot wydatków dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT, udokumentowanych fakturami wystawionymi dla osoby fizycznej od dnia wydania pozwolenia na budowę albo dokonania zgłoszenia budowy, o których mowa w art. 20 ust. 3 pkt 2, do dnia 30 września 2018 r.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ww. ustawy - prawo do zwrotu wydatków przysługuje pod warunkiem, że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 20 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. W przypadku osoby fizycznej pozostającej w związku małżeńskim w roku kalendarzowym, w którym wydano pozwolenie na budowę lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego albo dokonano zgłoszenia budowy, warunek, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 4, dotyczy młodszego z małżonków, a warunek, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 5, dotyczy obojga małżonków (art. 22 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 23 ust. 2 ww. ustawy - wniosek o zwrot wydatków osoba fizyczna składa raz, nie później niż do dnia 31 grudnia roku, w którym zgodnie z prawem miało miejsce przystąpienie do użytkowania wybudowanego lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego.

Na podstawie art. 23 ust. 6 ww. ustawy - do wniosku o zwrot wydatków należy załączyć kopie:

1.

pozwolenia na budowę albo zgłoszenia budowy

2.

faktur dokumentujących poniesione wydatki, o których mowa w art. 20 ust. 3 pkt 1.

Z treści wskazanych przepisów wynika, że ustawa daje prawo, po spełnieniu określonych w niej warunków, do otrzymania zwrotu od Skarbu Państwa niektórych wydatków poniesionych w związku z budową pierwszego własnego mieszkania.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem chce wybudować dom i skorzystać z pomocy państwa w postaci zwrotu niektórych wydatków poniesionych w związku z budową, o których mowa w ustawie o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi. Wnioskodawczyni wskazała, że małżonkowie spełniają w zasadzie wszystkie warunki uprawniające do zwrotu wydatków poniesionych w związku z budową domu. Wątpliwości Wnioskodawczyni w zasadzie sprowadzają się jedynie do ustalenia czy w związku z tym, że Wnioskodawczyni posiada udział w wysokości 1/3 w nieruchomości zabudowanej domem jednorodzinnym, okoliczność ta nie pozbawia ich możliwości zwrotu części wydatków poniesionych w związku z budową domu. Wnioskodawczyni wskazała, że w budynku, w którym posiada udział 1/3 nie ma możliwości wyodrębnienia samodzielnych lokali mieszkalnych oraz w przypadku gdyby współwłaściciele budynku mieszkalnego, którego Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem dokonali zniesienia współwłasności posiadany przez Wnioskodawczynię udział w ww. budynku mieszkalnym nie pozwoliłby na otrzymanie lokalu mieszkalnego. Tym samym Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem domu, w którym nie ma i nie można wyodrębnić trzech samodzielnych, wydzielonych trwałymi ścianami lokali mieszkalnych (tekst jedn.: dla każdego z właścicieli po jednym lokalu mieszkalnym), gdyż ww. budynek fizycznie i funkcjonalnie stanowi spójną całość. Integralną częścią wszystkich kondygnacji budynku jest np. klatka schodowa i korytarze, które stanowią wspólną drogę wydostania się z poszczególnych kondygnacji budynku. Podobnie sytuacja ma się z systemem grzewczym, gdyż w budynku znajduje się jedna kotłownia i każdy ze współwłaścicieli ma do niej dostęp. Ponadto do poszczególnych kondygnacji budynku nie przynależy oddzielna łazienka i kuchnia co wiąże się z koniecznością wspólnego użytkowania znajdujących się w nich urządzeń przez współwłaścicieli.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że w treści art. 20 ust. 3 pkt 5 lit. c ww. ustawy została wyrażona wola ustawodawcy, aby finansowego wsparcia nie otrzymywały osoby, które są wyłącznymi właścicielami budynku albo ich udział w takim budynku pozwala im, w przypadku zniesienia współwłasności, otrzymać na wyłączność co najmniej jeden lokal mieszkalny.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1892) - samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Wnioskodawczyni wskazała, że posiada udział 1/3 w nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym jednorodzinnym, w którym nie ma i nie można wyodrębnić trzech samodzielnych, wydzielonych trwałymi ścianami lokali mieszkalnych (tekst jedn.: dla każdego z właścicieli po jednym lokalu mieszkalnym), gdyż ww. budynek fizycznie i funkcjonalnie stanowi spójną całość.

Przyjmując zatem za Wnioskodawczynią, że w budynku, którego jest współwłaścicielem w udziale 1/3 nie da się wydzielić samodzielnych lokali mieszkalnych, z których jeden przypadłby Wnioskodawczyni, a więc w przypadku zniesienia współwłasności tego budynku - z uwagi na jego konstrukcję - udział Wnioskodawczyni nie obejmowałby lokalu mieszkalnego, uznać należy, że spełniony zostanie warunek, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 5 lit. c ustawy.

Podkreślić jednak należy, że poza spełnieniem ww. warunku wynikającego z art. 20 ust. 3 pkt 5 lit. c ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi obligatoryjne jest spełnienie także pozostałych warunków wynikających z tej ustawy. A zatem spełnienie wszystkich warunków wynikających z ww. ustawy będzie uprawniało Wnioskodawczynię do zwrotu niektórych wydatków poniesionych w związku z budową pierwszego własnego mieszkania. Z treści wniosku wynika, że w omawianej sprawie spełnione zostaną również pozostałe warunki określone w art. 20 ust. 3 pkt 1-4 ustawy.

Jeżeli natomiast w toku ewentualnego postępowania podatkowego okazałoby się, że zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o własności lokali nie ma przeszkód aby w opisanym budynku wyodrębnić samodzielne lokale mieszkalne, z których jeden przypadłby Wnioskodawczyni, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Wymaga bowiem zaakcentowania, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest badanie i ustalanie czy podane przez Wnioskodawczynię we wniosku informacje są zgodne z prawdą. Konieczna jest bowiem analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy i dokonanie stosownych ustaleń na podstawie zebranych materiałów a to stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Organ wydający interpretację nie jest uprawniony do dokonania takich ustaleń w ramach postępowania w przedmiocie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku późniejszego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, a jedynie ogranicza się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które jest ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawczynię.

Podsumowując, jeżeli w istocie w budynku, którego współwłaścicielem w udziale 1/3 jest Wnioskodawczyni nie ma możliwości wydzielenia samodzielnych lokali mieszkalnych, z których jeden przypadłby Wnioskodawczyni a zatem w przypadku zniesienia współwłasności tego budynku udział Wnioskodawczyni nie przełożyłby się na co najmniej jeden lokal mieszkalny, to - przy spełnieniu pozostałych warunków, o których mowa w ustawie o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi - Wnioskodawczyni przysługiwać będzie prawo do zwrotu wydatków.

Stanowisko Wnioskodawczyni należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dołączono dokument. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przedstawionym przez Wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl