IBPB-2-2/4511-239/15/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) w związku z § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku, który otrzymano 3 czerwca 2015 r., uzupełnionym 21 lipca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

W dniu 3 czerwca 2015 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z 29 czerwca 2015 r. Znak: IBPB-2-2/4511-239/15/MM, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 21 lipca 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 1 sierpnia 2014 r. Wnioskodawca sprzedał lokal mieszkalny, który nabył 22 maja 2009 r. Sprzedaży dokonano przed upływem 5 lat od zakupu. Lokal był własnością Wnioskodawcy i Wnioskodawca zamieszkiwał w nim z synem i córką z pierwszego małżeństwa. Lokal został sprzedany za kwotę 119.000 zł.

W dniu 5 stycznia 2015 r. Wnioskodawca wraz z partnerem kupili spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w udziałach po 1/2 części za ceny po 63.501 zł za każdy z udziałów czyli za łączną kwotę 127.002 zł. W dniu 27 kwietnia 2015 r. Wnioskodawca złożył zeznanie PIT-39 o wysokości osiągniętego dochodu w 2014 r. Dochód wynosił 116.885 zł.

W nabytym mieszkaniu Wnioskodawca zamieszkuje wraz z partnerem i wspólnym 1,5 rocznym synem. Pozostałą kwotą ze sprzedaży lokalu mieszkalnego Wnioskodawca chciały wspomóc syna z pierwszego małżeństwa w zakupie mieszkania. Mieszkanie byłoby nabyte w celach mieszkaniowych.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie.

Jeżeli do końca 2016 r. dojdzie do zawarcia związku małżeńskiego z partnerem, z którym Wnioskodawca kupił mieszkanie, to będzie zobowiązany do zapłacenia podatku od kwoty pozostałej (tekst jedn.: 116.885 - 63.501 = 53.384 zł). Jeżeli tak, to czy Wnioskodawca może mieć udział w zakupie mieszkania z synem.

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie zobowiązany do zapłacenia podatku od kwoty pozostałej ze sprzedaży mieszkania (nie wydatkował całej kwoty uzyskanej ze sprzedaży mieszkania na kupno nowego i nie jest w związku małżeńskim). Zdaniem Wnioskodawcy nie może mieć dwóch udziałów w zakupie dwóch mieszkań.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego przepisu każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy stanowi źródło przychodów, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że 1 sierpnia 2014 r. zostało sprzedane mieszkanie, które Wnioskodawca nabył 22 maja 2009 r.

Mając na uwadze powyższe przepisy i przedstawiony we wniosku stan faktyczny, należy stwierdzić, z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego po stronie Wnioskodawcy powstało źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy upłynąłby dopiero z końcem 2014 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy - koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie jej posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy).

Jak wynika z art. 22 ust. 6e ustawy - wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Wobec powyższego wyjaśnienia należy stwierdzić, że podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę między przychodem ustalonym zgodnie z ww. art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a kosztami uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 6c ww. ustawy.

W myśl art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Należny podatek wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 45 ust. 1b ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł - stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy - wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Dochód zwolniony należy zatem obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P

gdzie:

D - dochód ze sprzedaży,

W - wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P - przychód ze sprzedaży.

W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy - za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Jak wynika z powyższych przepisów, podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest fakt wydatkowania począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe podatnika.

Wnioskodawca część osiągniętego przychodu przeznaczył na zakup udziału 1/2 w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego. Pozostały udział nabył partner Wnioskodawcy.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi czy jeżeli do końca 2016 r. zawrze związek małżeński z partnerem to wydatkiem na własne cele mieszkaniowe będzie cena nabycia udziału 1/2 w lokalu mieszkalnym czy cała cena nabycia tego lokalu mieszkalnego.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 583 z późn. zm.) - z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Zgodnie z art. 33 pkt 1 ww. ustawy - do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej.

Z powyższego przepisu wynika, że majątek nabyty przez małżonków przed zawarciem związku małżeńskiego, nawet po zawarciu tego związku w późniejszym czasie, nadal stanowi ich majątek odrębny.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych dopuszcza możliwość skorzystania ze zwolnienia podatkowego poprzez przeznaczenie przychodu ze sprzedaży na wskazane m.in. w art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy cele mieszkaniowe. Niemniej jednak, aby podatnik mógł wywodzić prawo do zastosowania przedmiotowego zwolnienia, a tym samym z niego skorzystać, to musi bezwzględnie spełnić wynikające z tego przepisu warunki. W przypadku opisanego we wniosku zdarzenia jest to warunek wydatkowania środków uzyskanych ze sprzedaży mieszkania na nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz nabycie tego prawa.

Oznacza to, że wyłącznie kwota 63.501 zł, którą Wnioskodawca przeznaczył na nabycie udziału 1/2 w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego może zostać przez niego uwzględniona przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast pozostałe środki ze sprzedaży w 2014 r. lokalu mieszkalnego powinny podlegać opodatkowaniu, gdyż nie zostały wydatkowane na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawcy.

Nawet jeśli środki na zakup przez partnera Wnioskodawcy udziału w ww. lokalu mieszkalnym pochodziły z przychodu uzyskanego przez Wnioskodawcę ze sprzedaży w 2014 r. lokalu mieszkalnego, to ewentualne zawarcie związku małżeńskiego nie zmieni faktu, że udział ten nabył partner Wnioskodawcy do majątku odrębnego a Wnioskodawca jedynie sfinansował mu ten zakup. Taki sposób wydatkowania przez Wnioskodawcę przychodu nie wypełnia warunków przedmiotowego zwolnienia. Po pierwsze Wnioskodawca nie wydatkował środków na nabycie, lecz w celu sfinansowania zakupu udziału partnera w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego i po drugie Wnioskodawca nie nabył udziału, który kupił partner Wnioskodawcy w ww. lokalu mieszkalnym, gdyż udział ten stanowi majątek odrębny partnera (małżonka). Zawierając związek małżeński Wnioskodawca nie nabędzie prawa własności do udziału partnera w lokalu mieszkalnym, ponieważ majątek nabyty przed zawarciem związku małżeńskiego nie staje się majątkiem wspólnym, lecz pozostaje majątkiem odrębnym. Ustrój wspólności obowiązuje dopiero na przyszłość, czyli obejmuje przedmioty nabyte w czasie trwania związku małżeńskiego.

Podsumowując, skoro przed zawarciem związku małżeńskiego (przed powstaniem wspólności ustawowej) partner Wnioskodawcy nabył udział 1/2 w lokalu mieszkalnym, to udział ten stanowił jego majątek odrębny i nie zmienia tego fakt, że w okresie późniejszym Wnioskodawca zawrze z partnerem związek małżeński. Wnioskodawca zawarł umowę kupna udziału 1/2 w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego za 63.501 zł i wyłącznie tę kwotę wydatkował na nabycie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rację ma zatem Wnioskodawca, że nie wydatkował całego przychodu na własne cele mieszkaniowe bowiem nabył tylko udział 1/2 w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego za 63.501 zł.

W związku z nie wydatkowaniem całego przychodu na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawca chciałby wspomóc syna w zakupie mieszkania i nabyć udział w mieszkaniu, które syn zamierza kupić. Wnioskodawca zastanawia się czy taki sposób wydatkowania środków będzie stanowił realizację własnych celów mieszkaniowych.

Aby skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy wydatkować w ustawowym terminie środki ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie "własne cele mieszkaniowe podatnika".

Istota odpowiedzi na drugie postawione we wniosku pytanie sprowadza się zatem do interpretacji ustawowego terminu "własne cele mieszkaniowe". W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że samo poniesienie wydatku na nabycie lokalu mieszkalnego (udziału w lokalu mieszkalnym) nie świadczy jeszcze o tym, że została spełniona przesłanka skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania. Warunkiem zwolnienia podatkowego jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. "dachu nad głową". Sądy administracyjne podkreślają, że zwolnienie z opodatkowania dochodów opisanych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter mieszany podmiotowo-przedmiotowy. Wydatkowanie środków na określony przedmiot w połączeniu z funkcją jaką ten przedmiot realizuje na rzecz nabywcy - zaspokojenie jego niezaspokojonych celów mieszkaniowych. Poprzedzenie bowiem wyrażenia "cele mieszkaniowe" przymiotnikiem "własne" świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie "własnych" potrzeb mieszkaniowych podatnika. Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika a nie czyichkolwiek potrzeb mieszkaniowych lub potrzeb rekreacyjnych.

W świetle takiego wyjaśnienia nie zaspokaja swoich własnych celów mieszkaniowych osoba, która posiadając własne miejsce zamieszkania nabywa kolejne nieruchomości w celach lokaty kapitału, prowadzenia inwestycji w postaci najmu, celem późniejszej ich odsprzedaży z zyskiem lub w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych innych osób, niezależnie od tego kim osoby te są dla podatnika.

Same subiektywne deklaracje podatników o nabyciu lokalu w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych nie są wystarczające do uzyskania zwolnienia podatkowego. Organy podatkowe mają prawo do własnej oceny artykułowanych przez podatników subiektywnych motywów zakupu lokali mieszkalnych i późniejszych decyzji co do dalszych losów tych lokali. Weryfikacji takiej dokonuje się poprzez porównanie obiektywnych faktów związanych z zakupem i późniejszym losem lokali do deklarowanych motywów działania podatnika. Przy czym motywy te muszą być potwierdzone obiektywnymi faktami.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca mieszka z 1,5-rocznym synem i partnerem w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego. Natomiast udział w drugim mieszkaniu Wnioskodawca nabędzie, ponieważ chce wspomóc syna w zakupie mieszkania.

Odnosząc powyższe wyjaśnienia na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że w drugim lokalu mieszkalnym własne cele mieszkaniowe nie będzie realizować Wnioskodawca, lecz jego syn. Nie zaspokaja swoich własnych celów mieszkaniowych osoba, która mając inne miejsce zamieszkania nabywa udział w kolejnym mieszkaniu tylko po to aby pomóc synowi w nabyciu jego mieszkania.

Samo poniesienie przez Wnioskodawcę wydatku nie świadczy jeszcze o tym, że została spełniona przesłanka skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania. Nie wystarczy być bowiem właścicielem lub współwłaścicielem lokalu mieszkalnego - w mieszkaniu tym trzeba jeszcze faktycznie mieszkać. U podstaw zwolnienia legło bowiem założenie, że nie powinny być opodatkowane jedynie te środki, które zostały wydane na realizacje własnego celu mieszkaniowego zbywającego. Wynika to wprost z treści przepisu normującego zwolnienie.

Nie będzie więc korzystać ze zwolnienia dochód ze sprzedaży jeżeli przychód wydatkowany jest na nabycie udziału w lokalu mieszkalnym, w którym własne cele mieszkaniowe nie będzie realizować Wnioskodawca lecz jego syn.

Na koniec należy również zauważyć, że ustawodawca regulując omawiane zwolnienie, nie zastrzegł, że własne cele mieszkaniowe podatnika ograniczać się muszą do tylko jednego lokalu mieszkalnego ale aby uzyskać prawo do ww. zwolnienia każdy z lokali mieszkalnych ma służyć faktycznemu zaspokajaniu własnych potrzeb mieszkaniowych tego podatnika, a nie potrzeb innych osób. Nieruchomość (lokal mieszkalny), która nie jest zamieszkana przez podatnika, jest niewykorzystywana przez niego do zamieszkania lub jest wykorzystywana do innych celów niż zaspokojenie własnych potrzeb podatnika (np. zamieszkują ją inne niż podatnik osoby) nie jest nieruchomością (lokalem mieszkalnym), której zakup mógłby zostać uznany za realizację własnego celu mieszkaniowego. Zatem w przypadku zakupu udziału w lokalu mieszkalnym syna przeszkodą w skorzystaniu z omawianego zwolnienia nie jest zakaz posiadania dwóch mieszkań gdyż takie ograniczenie z ustawy nie wynika, lecz brak realizacji własnego celu mieszkaniowego w drugim mieszkaniu.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe, ponieważ kwoty wydatkowane na nabycie przez partnera Wnioskodawcy udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu oraz kwoty wydatkowane na zakup lokalu mieszkalnego na współwłasność z synem nie są wydatkami na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy. W pierwszym przypadku udział w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego należy do majątku odrębnego partnera Wnioskodawcy i ewentualne zawarcie związku małżeńskiego tego stanu nie zmieni. Nie doszło zatem do nabycia udziału przez Wnioskodawcę lecz jego partnera. W drugim przypadku Wnioskodawca nabędzie udział w lokalu mieszkalnym jednakże nie on będzie realizował w nim własne cele mieszkaniowe a jego syn. Tym samym na własne cele mieszkaniowe zgodnie z wolą ustawodawcy Wnioskodawca wydatkował jedynie 63.501 zł nabywając udział w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, w którym mieszka z 1,5-rocznym synem. Pozostałe środki ze sprzedaży podlegają opodatkowaniu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.