IBPB-2-2/4511-20/15/MZM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) w zw. z § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 2 kwietnia 2015 r. (data otrzymania 8 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym 22 maja 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 kwietnia 2015 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 13 maja 2015 r. Znak: IBPB-2-2/4511-20/15/MZM, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 22 maja 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 28 kwietnia 1992 r. zmarła matka Wnioskodawcy. Zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego z 18 września 2012 r. uzupełnionym postanowieniem Sądu Rejonowego z 23 kwietnia 2013 r. spadek po zmarłej nabył Wnioskodawca w 1/3 oraz czworo wnucząt po 1/6 każdy.

W dniu 17 grudnia 2012 r. spadkobiercy zawarli ugodę w zakresie działu spadku składającego się z niżej wymienionych nieruchomości:

Wartość nieruchomości została ustalona zgodnie przez strony postępowania.

Wnioskodawca wskazał, że:

* k.k. otrzymała własność nieruchomości wskazanych w pkt 1 oraz pkt 2 o łącznej wartości 32.000,00 zł i jednocześnie zobowiązana została do spłaty na rzecz pozostałych uczestników kwoty 16.334,00 zł,

* Wnioskodawca otrzymał własność nieruchomości wskazanych w pkt 3 oraz pkt 4 o łącznej wartości 41.000,00 zł i jednocześnie zobowiązany został do spłaty na rzecz pozostałych uczestników kwoty 9.667,00 zł,

* Wo.R. otrzymał na wyłączną własność nieruchomości wskazane w pkt 5 oraz pkt 6 o łącznej wartości 21.000,00 zł i jednocześnie zobowiązany został do spłaty na rzecz pozostałych uczestników kwoty 5.334,00 zł,

* Wa.R. oraz J.K. otrzymali od pozostałych uczestników spłatę w wysokości po 15.667,50 zł każdy płatną do 17 grudnia 2013 r.

Umową sprzedaży z 30 maja 2014 r. zawartą w kancelarii notarialnej Wnioskodawca sprzedał na rzecz Gminy nieruchomość oznaczoną numerem geodezyjnym 251/6 o powierzchni 0,0358 ha za cenę 19.357,00 zł. Cena została zapłacona w dniu sporządzenia aktu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodał, że kwoty wartości działek wskazane we wniosku wynikają ze zgodnego oświadczenia stron postępowania o stwierdzenie nabycia i dział spadku. Kwoty zostały podane przez Wnioskodawcę i przyznane przez pozostałych uczestników w toku postępowania.

Ponadto Wnioskodawca nadmienił, że ceny rynkowe nieruchomości wchodzących w skład spadku na dzień działu, tj. 17 grudnia 2012 r. wahały się w dużym przedziale 2,50 zł/m²-55,00 zł/m². Cena poszczególnych nieruchomości mogłaby zostać doprecyzowana w tym przedziale w przypadku dojścia do konkretnej transakcji, względnie wymagałaby powołania biegłego.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienie, Wnioskodawca podał, że wartość rynkowa np. działki oznaczonej numerem geodezyjnym 251/6 (k.m.4) o powierzchni 358 m² wahała się w dacie działu spadku w przedziale 895,00 zł-19.690,00 zł.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu sprzedaży nieruchomości podatek dochodowy od osób fizycznych nie jest należny. Zgodnie z art. 924 i 925 k.c. - spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Stąd też zbywana nieruchomość nabyta została 28 kwietnia 1992 r. Wskazać nadto należy, że zbyta nieruchomość o powierzchni 0,0358 ha stanowi znikomą część spadku pozostawionego przez spadkodawczynię z nieruchomości składającej się z 2,3982 ha. Wartość nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży mieści się w udziale jaki przysługiwałby zbywającej w całym spadku - termin nabycia nieruchomości należy zatem tym bardziej określić na chwilę otwarcia spadku, co skutkuje tym, że podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu dokonanej sprzedaży nie będzie należny, bowiem określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pięcioletni termin upłynął z końcem 1997 r. Tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 grudnia 2014 r. sygn. akt II FSK 2836/12: "Jeśli w skład masy spadkowej wchodzi kilka rzeczy, a podatnicy podzielą je między siebie stosownie do posiadanych udziałów, to przyjmuje się, że nabyli je na własność już z chwilą śmierci spadkodawcy."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie m.in.:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Zatem w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i forma jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca po zmarłej w 1992 r. matce nabył udział 1/3 w majątku spadkowym. Następnie w 2012 r. dokonano działu spadku, którego przedmiotem było sześć działek. W wyniku działu spadku działka nr 251/6 oraz nr 251/7 przypadły na wyłączną własność Wnioskodawcy (z obowiązkiem spłaty) a pozostałe działki przypadły dwóm z czterech spadkobierców, z kolei pozostali dwaj spadkobiercy otrzymali tylko spłaty za swoje udziały w tych nieruchomościach. W 2014 r. Wnioskodawca sprzedał działkę nr 251/6.

Zgodnie z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.) - spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Zgodnie z art. 1035 ustawy - Kodeks cywilny - jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Z chwilą działu spadku jedni spadkobiercy tracą własność udziałów nabytych przez siebie w spadku, a własność tę dopiero z tą chwilą nabywają inni spadkobiercy. Nie ma zatem prawnych podstaw do twierdzenia, że całą rzecz lub prawo nabywa spadkobierca w chwili śmierci spadkodawcy, skoro w tej dacie jest jedynie jednym ze współwłaścicieli rzeczy lub prawa. Taki spadkobierca nie jest w dacie śmierci spadkodawcy właścicielem całej rzeczy lub prawa, lecz jedynie właścicielem udziału w niej. Pozostałe udziały może nabyć - ale dopiero w wyniku dokonania innych czynności prawnych - od pozostałych spadkobierców.

Jeżeli zatem w drodze działu spadku spadkobierca nabywa udział ponad wielkość, którą uprzednio nabył w spadku, to nabycie w drodze działu spadku, w części przekraczającej udział w spadku, należy traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na potwierdzenie powyższego stanowiska przykładowo przywołać można wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 1966/11 czy też wyrok Wojewódzkiego Administracyjnego w Białymstoku z 22 grudnia 2010 r. sygn. akt I SA/Bk 433/10, w którym sąd stwierdził, że (...) momentem nabycia nieruchomości, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w części obejmującej udział spadkowy będzie moment nabycia spadku, w pozostałym zaś zakresie - moment działu spadku.

Jeżeli jednak wartość nieruchomości nabytych przez spadkobiercę w wyniku podziału jest zgodna z wartością udziału posiadanego przed działem spadku - nie następuje nabycie skutkujące dla opodatkowania, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomościach nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jedynie nabycie nieruchomości w drodze działu spadku w części przekraczającej udział spadkowy stanowi o nowej dacie nabycia nieruchomości w tym udziale, który przekracza udział nabyty w spadku.

Aby wyliczyć wielkość udziału jaki Wnioskodawca nabył w 2012 r. w drodze działu spadku, w pierwszej kolejności należy ustalić jaką wartość miała cała masa spadkowa po matce będąca przedmiotem umowy o dział spadku. Następnie Wnioskodawca winien pomnożyć swój udział nabyty w spadku z wartością całej masy spadkowej (a więc wartością wszystkich sześciu nieruchomości). Otrzymana w ten sposób kwota odpowiadać będzie wartości udziału, jaki przysługiwał Wnioskodawcy w wyniku nabycia spadku. Kolejnym krokiem jest porównanie wartości udziału, jaki Wnioskodawca otrzymał w drodze działu spadku, czyli sumy wartości otrzymanych dwóch nieruchomości z wartością udziału jaki przysługiwał mu pierwotnie w drodze spadku. Dopiero wtedy można stwierdzić czy wartość nieruchomości sprzedanej przez Wnioskodawcę mieściła się w udziale jaki przysługiwał mu w spadku.

Odnosząc się do przedstawionych przez Wnioskodawcę kwot, mając na względzie zaprezentowany powyżej sposób obliczeń, wskazać należy, że wartość masy spadkowej po zmarłej matce Wnioskodawcy wynosiła 94.000,00 zł. Udział Wnioskodawcy w nieruchomościach będących przedmiotem spadku miał zatem wartość 31.333,33 zł (94.000,00 zł x 1/3), natomiast w wyniku działu spadku Wnioskodawca otrzymał dwie nieruchomości o łącznej wartości 41.000,00 zł. W wyniku działu spadku Wnioskodawca w sposób oczywisty otrzymał zatem więcej niż przysługiwało mu pierwotnie w spadku. Nadwyżka w wysokości 9.666,67 zł (41.000,00 zł - 31.333,33 zł) wynikająca z porównania wartości nieruchomości otrzymanych przez Wnioskodawcę w wyniku działu spadku z wartością udziału jaki przysługiwał mu w spadku odpowiada udziałowi jaki Wnioskodawca nabył w 2012 r. w drodze działu spadku w obu otrzymanych na wyłączną własność nieruchomościach. Nadwyżka ta stanowi 23,58% (9.666,67 zł: 41.000,00 zł x 100%), czyli tyle Wnioskodawca nabył w drodze działu spadku ponad wcześniej posiadany udział nabyty w 1992 r. w każdej z działek przyznanych mu w drodze działu spadku na wyłączną własność.

Wyjaśnić jedynie należy, że Organ przyjął wartości działek podane we wniosku przez Wnioskodawcę. Nie do Organu wydającego niniejszą interpretację należy ustalanie czy wartości podane w umowie o dział spadku odpowiadały wartościom rynkowym.

Mając na względzie powyższe uregulowania prawne oraz opisany we wniosku stan faktyczny, za datę nabycia przez Wnioskodawcę udziałów w sprzedanej nieruchomości należy przyjąć dwie daty nabycia, mianowicie:

* 1992 r. kiedy w spadku nabył udział 76,42% w sprzedanej działce,

* 2012 r. kiedy w dziale spadku po matce nabył udział 23,58% w sprzedanej działce.

Oznacza to, że przychód ze sprzedaży działki nr 251/6 przypadający na udział 76,42% nabyty w 1992 r. w drodze spadku w ogóle nie podlega opodatkowaniu z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast z uwagi na fakt, że w 2012 r. Wnioskodawca w wyniku działu spadku nabył udział wielkości 23,58% we własności omawianej nieruchomości należącej pierwotnie również do pozostałych spadkobierców, to przychód jaki uzyskał ze sprzedaży tej nieruchomości w tej części podlega opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością), np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Zauważyć jednak należy, że jeśli Wnioskodawca poniósł takie koszty, to odliczyć mógł jedynie taką ich część, która proporcjonalnie odpowiada udziałowi nabytemu w dziale spadku, bo tylko przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości przypadający na ten udział stanowi źródło przychodu. To oznacza, że Wnioskodawca odliczyć od podlegającego opodatkowaniu przychodu mógł jedynie koszty proporcjonalnie przypadające na udział nabyty w 2012 r., gdyż pozostała część kosztów przypada na udział nabyty w 1992 r., którego zbycie nie stanowi w ogóle źródła przychodu (a skoro tak, to nie może generować także kosztów).

Natomiast stosownie do przepisu art. 22 ust. 6c ww. ustawy - koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie jej posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy).

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Dodać należy, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych ponad udział w masie spadkowej, kosztem uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy mogła być udokumentowana (faktyczna) kwota spłaty w wysokości 9.667,00 zł na rzecz pozostałych uczestników (reszty spadkobierców), ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przypomnieć bowiem należy, że kwota spłaty została zasądzona od Wnioskodawcy z tego powodu, że otrzymał on na wyłączną własność majątek większej wartości niż niektórzy z pozostałych spadkobierców. Jednakże pamiętać należy, że spłata dotyczyła obu działek przyznanych Wnioskodawcy na wyłączną własność. W efekcie kwotę 9.667,00 zł należy podzielić na dwie części, w takiej proporcji w jakiej pozostaje wartość działki nr 251/6 do wartości obu działek łącznie (1.000,00 zł: 41.000,00 zł x 100% = 2,44%) i tylko taką cześć z kwoty 9.667,00 zł (9.667,00 zł x 2,44%) zaliczyć do kosztów nabycia działki nr 251/6. Pozostała cześć kwoty będzie ceną nabycia działki nr 251/7 i będzie mogła być rozliczona dopiero przy sprzedaży drugiej z działek.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł - stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy. Jak wynika z art. 30e ust. 4 ustawy - podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Podatek ten należy wykazać w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy, w którym nastąpiło zbycie nieruchomości.

Podsumowując, przy sprzedaży w 2014 r. działki nr 251/6 należało przyjąć dwie daty nabycia tej nieruchomości - 1992 r. jako datę śmierci spadkodawcy oraz datę działu spadku czyli 2012 r. Przy czym 76,42% przychodu uzyskanego ze sprzedaży przypadającego na udział w nieruchomości nabyty w 1992 r. w drodze spadku po zmarłej matce nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie upłynął pięcioletni okresu czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast przychód uzyskany ze sprzedaży działki przypadający na pozostały udział w wysokości 23,58% nabyty w 2012 r. w wyniku dokonania działu spadku, który stanowił zwiększenie majątku osobistego Wnioskodawcy i był równoznaczny z nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy jest opodatkowany 19% podatkiem dochodowym na podstawie art. 30e ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do przywołanego przez Wnioskodawcę wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 grudnia 2014 r. sygn. akt II FSK 2836/12 należy zauważyć, że zacytowany fragment wyroku przemawia za słusznością stanowiska Organu. W przywołanym przez Wnioskodawcę fragmencie mowa jest bowiem o podziale "stosownie do posiadanych udziałów". Tymczasem Organ jasno wykazał, że podział nieruchomości nie nastąpił stosownie do posiadanych udziałów, wbrew przekonaniu Wnioskodawcy. Wnioskodawca całkowicie pominął bowiem okoliczność, że w drodze umowy o dział spadku otrzymał dwie działki a nie jedną (sprzedaną) i obie powinny być wzięte pod uwagę przy ustalaniu skutków działu spadku. Ponadto istnieją również inne wyroki potwierdzające stanowisko Organu jak np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z 22 grudnia 2010 r. sygn. akt I SA/Bk 433/10 oraz przywołany już wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 1966/11.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) - w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.